Το σύνδρομο της δεύτερης τετραετίας που βιώνει η κυβέρνηση και η ρευστοποίηση της αξιωματικής αντιπολίτευσης την ώρα που με τα μεγάλα ζητήματα σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο οξύνονται δημιουργούν μια ιστορική ευκαιρία για το ΠΑ.ΣΟ.Κ. που οφείλει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων ως ο φορέας τη σοβαρής αξιόπιστης εναλλακτικής πρότασης διακυβέρνησης της χώρας.

Από την στιγμή που υπήρξαν φωνές αμφισβήτησης της πορείας της παράταξης το βράδυ των ευρωεκλογών - δίνοντας ανάσα στον ηττημένη Ν.Δ. - με την πρωτοβουλία του Νίκου Ανδρουλάκη για την διαδικασία εκλογής ηγεσίας στις 6 και 13 Οκτωβρίου και την σοβαρή στάση όλων των υποψήφιων προέδρων με ένα επίπεδο αντιπαράθεσης με ευπρέπεια δημιουργούν τις προϋποθέσεις μιας εσωκομματικής διαδικασίας που μπορεί να αποτελέσει το εφαλτήριο για την επόμενη μέρα καθώς η ενότητα δείχνει να είναι σφυρηλατημένη.

Η πολιτική αυτονομία είναι το κεκτημένο που μας έχει φέρει στη σημερινή κατάσταση και χαρακτηρίζει την περίοδο της επιβίωσης της παράταξης με δύσκολες συνθήκες υπό την ηγεσία της αείμνηστης Φώφης Γεννηματά καθώς και της περιόδου της ηγεσίας του Νίκου Ανδρουλάκη που αντιμετώπισε τις μυλόπετρες της απλής αναλογικής - με ποιον θα πάτε γιατί θα συντριβείτε στις δεύτερες εκλογές- με επιτυχία. Είναι σε θέση πια το ΠΑ.ΣΟ.Κ. διατηρώντας τον πυρήνα της στρατηγικής του να αναδείξει περαιτέρω το πολιτικό του σχέδιο που είναι το όχημα για να μας δώσουν οι πολίτες την ευκαιρία διακυβέρνησης.

Το ΠΑ.ΣΟΚ. έχει προίκα το πολιτικό του πρόγραμμα για τους μη προνομιούχους της εποχής μας, την αναβάθμιση του ΕΣΥ, την μάχη με τα ολιγοπώλια, την περιφερειακή ανάπτυξη με την στήριξη του πρωτογενή τομέα, την ενεργειακή δικαιοσύνη για όλους, την θεσμικη θωράκιση της χώρας. Η ζύμωση που γίνεται αυτή τη στιγμή στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. οφείλει να έχει στο επίκεντρο πολιτικά χαρακτηριστικά και τυχόν διαφοροποιήσεις να κριθούν από τα μέλη και τους φίλους στην εκλογική διαδικασία. Δεν έχω διακρίνει μέχρι στιγμής σοβαρή πολιτική διαφωνία στο πολιτικό σχέδιο ίσως στο debate να δούμε κάποιες από αυτές πιο ξεκάθαρα.

Το ΠΑ,ΣΟΚ. έχει ακόμη μία προίκα. Τα μέλη του. Τα μέλη που με τη δουλειά μυρμηγκιού που έγινε τα τελευταία χρόνια έφτιαξαν οργανώσεις σε κάθε σημείο της χώρας, και με τη δράση τους σε όλο το φάσμα του πολιτικού βίου από τις οργανώσεις και του υποψηφίους στις εκλογές και από τους συνδικαλιστικούς χώρους μέχρι τα επιμελητήρια και την αυτοδιοίκηση έβαλαν ένα λιθαράκι στην επαναφορά του ΠΑ.ΣΟ.Κ. με αξιόπιστους όρους.

Οφείλουμε όλοι να εργαστούμε συλλογικά απο τα κάτω πρός τα πάνω και αντίστροφα να επικοινωνήσουμε το πολιτικό σχέδιο που θα εγκρίνουμε και να ανοίξουμε τις πόρτες σε αυτούς που επιλέγουν την αποχή όπως και την κοινωνική βάση της παράταξης που έκανε άλλες επιλογές τα χρόνια της οικονομικής κρίσης.

Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην πολιτική συγκυρία που βιώνουμε μου θυμίζει την Εθνική Ελλάδος στο ευρωπαικό πρωτάθλημα ποδοσφάιρου του 2004. Κανείς δεν περίμενε να περάσει στα τελικά όλοι την είχαν ξεγραμμένη, πέρασε στην επόμενη φάση διαψεύδοντας τους πάντες και στον τελικό ξανανίκησε την Πορτογαλία. Αν στην τελική φάση αλλάζαμε τον Ρεχάγκελ δεν πιστεύω πως δεν θα τα είχαμε καταφέρει.

Δημήτρης Τσιμπανάκος

Μέλος Κ.Π.Ε. ΠΑ.ΣΟ.Κ

Υπ.Βουλευτής στις Εθνικές Εκλογές του 2023