Μια γυναίκα που γεννήθηκε σε μία άλλη εποχή, πιο δύσκολη, πιο καταπιεστική, πιο σκληρή, που μεγάλωσε γρήγορα για να γίνει σύζυγος, μάνα και γιαγιά. Που φρόντιζε καθημερινά το σπίτι της και παράλληλα το βιός της.

Μια γυναίκα που έγραψε τη δική της, αφανή –μα τόσο σημαντική- ιστορία, και που μια μέρα η εικόνα της βρέθηκε πεταμένη σε κάποιο σκουπιδοτενεκέ, πλαισιωμένη από μία χρυσή κορνίζα, που έδινε μια λάμψη στην θολή, από τη φθορά του χρόνου, φωτογραφία της.

Ο Αντώνης Αλεξιάδης, ο οποίος εντόπισε τη φωτογραφία σε κάποιο σκουπιδοτενεκέ και έγραψε την πιο κάτω στιχομυθία, αναρτώντας την στα social media:

«Έβαλε τα καλά της, πήγε στον φωτογράφο, χαμογέλασε όπως της είπε. Για να την θυμούνται. Υπήρξε κοριτσάκι, γυναίκα, πιθανόν μάνα ή και σύζυγος. Άγνωστη η ιστορία της.

-Έλα μωρέ με την παλιατζούρα.