Από τη ναφθαλίνη ανέσυραν τα απομεινάρια της πολιτικής διαπλοκής στην πόλη την πάλαι ποτέ ιέρεια του «σκοτινισμού» Νατάσσα Οικονόμου για τις αναμενόμενες, αφόρητα κοινότυπες και κουραστικές δηλώσεις, για τα δήθεν επιτεύγματά τους, που, όπως πάντα, άλλοι οικειοποιήθηκαν. Δικαιολογημένα ως ένα βαθμό. Αφού δεν είχαν να ανασύρουν και να φέρουν στη μνήμη των πολιτών έστω και ένα μικρής κλίμακας έργο.

Η γυναίκα που, σαν αντιδήμαρχος Καθαριότητας, πέτυχε να αναδείξει τον Βόλο στην πιο βρώμικη πόλη της χώρας ψέλλισε τις γνωστές πολιτικές ασυναρτησίες του καθεστώτος, που συμπυκνώνονται στην καραμέλα «εμείς το σκεφτήκαμε, αλλά δεν προκάναμε…» και για το μουσείο της Αργούς, που υποτίθεται ότι μας το παρέδωσαν περίπου έτοιμο! Και αυτό!

Όπως π.χ. και το Δημοτικό Θέατρο, το πάρκινγκ της Φιλελλήνων, τους κυκλικούς κόμβους, την ζωνοποίηση του δικτύου ύδρευσης και τόσα άλλα έργα που ναι μεν έγιναν επί των ημερών της σημερινής Δημοτικής Αρχής αλλά ονειρεύονταν κάθε βράδυ τα ενεργούμενα του Σκοτινιώτη. Ομως τους ξυπνούσαν νωρίς και δεν προλάβαιναν να τα ολοκληρώσουν.

Θυμίζουμε σε όσους ενδεχομένως να έχουν κοντή μνήμη ότι από το καθεστώς Σκοτινιώτη, που γκρεμοτσάκισε και ξεχαρβάλωσε ο λαός του Βόλου, παραλάβαμε μόνο χρέη και βάρη. Το σκάνδαλο της ΕΡΓΗΛ, δάνεια, υπερχρεωμένες δημοτικές επιχειρήσεις, κουφάρια κτιρίων, υποχρεώσεις σε συμπολίτες που στην ουσία είχαν δημευθεί οι περιουσίες τους ως δήθεν απαλλοτριωμένες και ένα διαλυμένο δημοτικό μηχανισμό. Ούτε μια μελέτη, ούτε ένα νέο ή συνεχιζόμενο έργο. Αυτοί καμάρωναν για τις πρωτοβουλίες των «5 Δημάρχων», μεταξύ τους ο πολύς Μπουτάρης και από τους οποίους – για την ιστορία – δεν εξελέγη ούτε ένας, και ο κόσμος γελούσε, αν δεν έκλαιγε για την κατάντια της πόλης.

Για τελευταία φορά συστήνουμε σε αυτά τα πολιτικά ζόμπι να γυρίσουν στη φωλιά τους και να μην προκαλούν τη συλλογική μνήμη. Είναι τόσο ατιμωτικός, τόσο απαξιωτικός ο τρόπος που οι πολίτες τους έστειλαν στον σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας που ακόμα και αυτοί θα πρέπει να έχουν τη στοιχειώδη τσίπα να σιωπούν και να παραμένουν σιωπηλοί στο περιθώριο, μήπως και ξεχαστούν τα όσα δεινά επί δεκαετίες σώρευσαν στην πόλη και τους ανθρώπους της. Ο Βόλος έχει Δήμαρχο, έχει Δημοτική Αρχή να προχωρήσει στη νέα εποχή, με απαιτήσεις, φιλοδοξίες, αλλά και σχέδιο και προγραμματισμό χωρίς να ονειρεύεται Πυραμίδες στην Παραλία ή κρεμαστούς Κήπους στην πλατεία Ελευθερίας…