Η Κική Γιαμουρίδου γεννήθηκε στο Βόλο. Από νωρίς διαφάνηκε η ιδιαίτερη κλίση που είχε στη συγγραφή και το διάβασμα. Ασχολήθηκε επαγγελματικά με το χώρο των πωλήσεων σε διευθυντικές θέσεις και πάντα χρησιμοποιούσε το γραπτό λόγο, ακόμη και στη δουλειά της, ως δυνατό όπλο. Η αγάπη της αυτή τελικά την ώθησε να κάνει το πρώτο βήμα. Δημοσίευσε, σε ιστοσελίδες αρχικά, άρθρα της. Πλέον, αρθρογραφεί σε αρκετές από αυτές, σταθερά ως συντάκτης. Σε εβδομαδιαία βάση, στο Κυριακάτικο φύλλο της καθημερινής Θεσσαλικής εφημερίδας, "Ταχυδρόμος", δημοσιεύονται λογοτεχνικά της κείμενα και άρθρα. Παράλληλα ασχολείται με παρουσιάσεις βιβλίων. Λογοτεχνικά της κείμενα φιλοξενούνται σε δύο συλλογικά έργα." Πορτρέτα Σύγχρονων λογοτεχνών", από τις εκδόσεις " Πνοές", "Ο χρόνος που περνά και χάνεται" από τις εκδόσεις "Παρέμβαση". Έργα της θα φιλοξενηθούν και στα υπό έκδοση συλλογικά έργα  "Για τον πατέρα που γιορτάζει" από τις εκδόσεις "Αλάτι" και " Έρως ανίκατε " από τις εκδόσεις "Παρέμβαση". Συμμετείχε επίσης, με κείμενο της, στο 7ο Συμπόσιο Λογοτεχνίας, που διοργάνωσαν οι εκδόσεις" Παρέμβαση". Παρακολούθησε το "Νέο κύκλο 2" στο "Εργαστήριο Συγγραφής- Εκδόσεις Αλάτι" και παρακολουθεί στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, το πρόγραμμα επιμόρφωσης του ΕΚΠΑ, "Επιμέλεια- Διόρθωση Κειμένου". Οι ευαισθησίες της για τον συνάνθρωπο την οδήγησαν δύο χρόνια πριν, να ασχοληθεί με τον εθελοντισμό. Είναι αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας φιλανθρωπικής Οργάνωσης "Θαύμα"

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟ ΝΙΚΟ ΤΖΟΥΜΑ

Πώς ξεκίνησες τη συγγραφή; Είχες κάποιο συμβάν που ήταν η αφορμή και σε έκανε να ξεκινήσεις; Υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο γεγονός ή εμπειρία που σε ενέπνευσε;

Πάντα μου άρεσε να αποτυπώνω στις λέξεις εικόνες, καταστάσεις, συναισθήματα, ιδέες και απόψεις. Για μένα η γραφή είναι ο σημαντικότερος τρόπος έκφρασης. Καταθέτεις βιώματα, εμπειρίες, λάθη, καταθέτεις ψυχή. Ως ανήσυχη, ευαίσθητη, δυναμική και δημιουργική προσωπικότητα, βρίσκω μεγάλη διέξοδο στη συγγραφή και ολοκληρώνομαι ως άνθρωπος. Σταθμός, για να ξεκινήσει αυτό το ταξίδι, ήταν η περίοδος της καραντίνας. Αξιοποίησα δημιουργικά τον ελεύθερο χρόνο, που ως δώρο μου δόθηκε, μετά από πολλά χρόνια εργασιακής πίεσης.

Πώς εξελίσσεται η διαδικασία της προσωπικής συγγραφής. Έχεις συγκεκριμένο πρόγραμμα ή το κάνεις αυθόρμητα; Ποιες είναι οι πηγές έμπνευσής σου κατά τη διάρκεια της συγγραφής;

Γράφω καθημερινά και συνεχώς, περισσότερο τα βράδια, λόγω των υπόλοιπων υποχρεώσεων. Το πρόγραμμα από μόνο του, επιβάλλεται να ακολουθείται πιστά. Μέσα στην εβδομάδα πρέπει να παραδίδονται άρθρα, κείμενα, εργασίες, στις ιστοσελίδες που σταθερά αρθρογραφώ, στην εφημερίδα, στο εργαστήριο Συγγραφής "Αλάτι", που εκτός των άλλων, ετοιμάζουμε το συλλογικό έργο, με θέμα "Για τον πατέρα που γιορτάζει". Στο Πανεπιστήμιο επίσης απαιτείται μελέτη και τυπικότητα. Υπάρχουν και μέρες ακόμη πιο δύσκολες και πιεστικές που θα πρέπει εμβόλιμα, να στείλω κείμενο κάπου, που θα μου ζητηθεί ή θα κρίνω πως θα πρέπει να ασχοληθώ και να συμμετέχω. Πηγή έμπνευσης μου είναι κυρίως οι άνθρωποι και όλα όσα βιώνουν, καλά ή κακά. Η κοινωνία μας. Η φύση. Τα προσωπικά μου βιώματα. Οτιδήποτε μου κάνει εντύπωση, εξιτάρει τη φαντασία μου ή τη συγγραφική μου ανησυχία.

Υπάρχει κάποιο από τα έργα σου που έχει ιδιαίτερη σημασία για σένα και γιατί; Ποιες ήταν οι προκλήσεις ή οι επιτυχίες που αντιμετώπισες κατά τη δημιουργία των έργων;

Ότι έχω γράψει μέχρι σήμερα είναι μια κατάθεση ψυχής. Είναι κομμάτι του εαυτού μου, το αγαπώ και το έχω στην καρδιά μου. Θα ήταν άδικο να ξεχωρίσω κάποιο. Όλα τα γραπτά μου κουβαλούν μια ιστορία από πίσω τους και μοιραία υπάρχει μια άρρηκτη σχέση μεταξύ μας. Είναι κάτι σαν μυσταγωγία η όλη διαδικασία. Αισθάνομαι πολύ τυχερή και χαρούμενη, γιατί οι προκλήσεις φανερώνονται μπροστά μου από πολλές μεριές και τις δέχομαι με περισσή λαχτάρα. Η αλήθεια είναι πως ανταποκρίνομαι συγγραφικά, σε κάθε καλή κατά την άποψη μου ευκαιρία, με σκοπό να αποκομίσω την εμπειρία και να εξελιχθώ. Δουλεύω και προσπαθώ πολύ και αυτό το καρπώνομαι συνήθως. Έτσι, ξεκουράζομαι, γεμίζω δύναμη και αισιοδοξία, ώστε να συνεχίσω. Τίποτα μέχρι σήμερα δεν θεωρώ επιτυχία. Έχω στο μυαλό μου πως καθημερινά πρέπει να δουλεύω και να τελειοποιώ το οικοδόμημα που ξεκίνησα. Βάζω ψηλά το πήχη και κρατώ χαμηλά τη μπάλα.

Ποιο είναι το βασικό μήνυμα που θέλεις να μεταδώσεις μέσω των έργων σου; Τί προσπαθείς να επιτύχεις με τη συγγραφή σου;

Συνήθως επιδιώκω να μοιραστώ, να ευαισθητοποιήσω, να κινητοποιήσω, να αφυπνίσω, να συντροφεύσω. Χαίρομαι απίστευτα, όταν λαμβάνω μηνύματα τέρψης και εσωτερικής γαλήνης, από τους αναγνώστες. Ειδικά στις ιστοσελίδες που αρθρογραφώ, υπάρχουν πολλά σχόλια, στα οποία απαντώ πάντα. Αυτό αμέσως σημαίνει ότι έχει φτάσει και έχει "λειτουργήσει" το εκάστοτε μήνυμα που "όπλισε" την πένα μου. Είναι απίστευτη αυτή η επικοινωνία. Όλοι κερδίζουμε!

Αρχικά στοχεύω στο να χορτάσω τη δίψα μου για τη συγγραφή και να καλύψω αυτή την εσωτερική μου ανάγκη. Προσπαθώ να βελτιωθώ ως άνθρωπος και ως προσωπικότητα. Να ακολουθήσω και να στηρίξω έμπρακτα αυτά που γράφω και πρεσβεύω. Κατόπιν, επιθυμώ να επηρεάσω, να αγγίξω και να "κερδίσω" με το μοίρασμα και την κατάθεση ψυχής, όλους τους αποδέκτες των γραπτών μου.

Ποιες συμβουλές θα έδινες σε νέους συγγραφείς που ξεκινούν; Τι έχεις μάθει η ίδια από τη διαδικασία του να γράφεις που θα ήθελες να μοιραστείς;

Δεν νομίζω ότι είμαι αυτή που θα μπορούσε να δώσει συμβουλές. Εγωιστικό πολύ. Μόνο να ακολουθούν τα όνειρα τους, τις ιδιαίτερες κλίσεις τους και την καρδιά τους. Ποτέ δεν είναι αργά για οτιδήποτε. Δύναμη και πίστη στον εαυτό μας χρειάζεται. Η δρόμος της συγγραφής είναι μαγικός και φυσικά διδάσκεται. Ανακαλύπτει κανείς μέσα από τη διδαχή και με την πένα συνοδοιπόρο, μονοπάτια που δεν τα γνώριζε. Φωτίζονται κομμάτια μέσα του, μαθαίνει να τα εξωτερικεύει με τρόπο ιδιαίτερο και μεθοδικό και να τα μοιράζεται. Είναι τόσο συναρπαστική όλη αυτή η πορεία και η διαδικασία. Είναι πάντα απρόβλεπτη, χωρίς όρια χωρίς τέλος και αίσθημα κορεσμού.

Γνωρίζω πως είσαι μέλος του ΔΣ της φιλανθρωπικής δράσης "Θαύμα". Μπορούν να συνδυαστεί η συγγραφή και η φιλανθρωπία ή ειναι δυο ξεχωριστά κομμάτια στην ζωή σου.

Η αγάπη μου για τον συνάνθρωπο και η γνωριμία μου με την λέξη εν συναίσθηση, με ώθησε να ασχοληθώ με τον εθελοντισμό και το "Θαύμα". Η συγγραφή είναι μια ακόμη μεγάλη μου εσωτερική μου ανάγκη όπως ξανά ανέφερα. Αυτά τα δύο κομμάτια της ψυχής μου, μπορεί να συνυπάρχουν αρμονικά και να δημιουργούν "Θαύματα". Μπορεί όμως να λειτουργήσουν και ανεξάρτητα μεταξύ τους. Πάντα το κριτήριο είναι οι ανάγκες για προσφορά. Είμαι ο υπεύθυνος διαχειριστής και για τις δύο αυτές δημιουργικές και τόσο σημαντικές δραστηριότητες που υπάρχουν στη ζωή μου. Όταν κάτι προσφέρει χαρά και ζωή, μόνο θετικά αποτελέσματα έχει σ´εσένα και στους γύρω σου. Όπου υπάρχει ένα μεγάλο "θέλω" δίπλα του υπάρχει ένα δυνατό "μπορώ".