Είναι κάποιες στιγμές, όπως η συγκεκριμένη, που συνειδητοποιείς πως ό,τι και να γράψεις θα αδικήσεις τον συνεντευξιαζόμενο, καθώς ακόμη και η πλούσια ελληνική γλώσσα, φαντάζει φτωχή μπροστά στα κατορθώματα του! Ο Νίκος Γκάλης, περί ου ο λόγος, έβαλε τον αθλητισμό μέσα στα σπίτια μας. Έκανε το μπάσκετ το αγαπημένο άθλημα των Ελλήνων και κατάφερε το... ακατόρθωτο. Να σηκώσει την Ελλάδα ψηλά, σε ένα ομαδικό άθλημα, για πρώτη φορά! Ο ζωντανός θρύλος του ελληνικού μπάσκετ, ήταν η αφορμή το απόγευμα του Σαββάτου (23/12), για να γεμίσει το κλειστό γυμναστήριο του Αγίου Θωμά στο Μαρούσι. Να γεμίσει από ανθρώπους που μεγάλωσαν βλέποντάς τον ν` αγωνίζεται στα παρκέ, αλλά κι από πάρα πολλά παιδιά. Παιδιά... αγέννητα τον καιρό που ο Νίκος Γκάλης μεσουρανούσε στο παγκόσμιο μπασκετικό στερέωμα, αλλά που άδραξαν την ευκαιρία να τον δουν από κοντά. Να βρεθούν στον ίδιο χώρο με το ίνδαλμά τους κι αν ήταν τυχεροί, να φωτογραφηθούν και μαζί του. Το Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΠΕ-ΜΠΕ) είχε τη χαρά και την τιμή να συνομιλήσει για λίγα λεπτά με τον «γκάνγκστερ» του ελληνικού μπάσκετ, ο οποίος εμφανώς συγκινημένος από την παρουσία του κόσμου στο κλειστό του Αμαρουσίου, τόνισε πως η μεγαλύτερη επιβράβευση και ανταμοιβή για έναν αθλητή που έχει φύγει από τα γήπεδα εδώ και αρκετά χρόνια, είναι «να συνεχίζεται το έργο του». Παραδέχτηκε πως όταν ήταν μικρός δεν φανταζόταν ότι θα έφτανε τόσο ψηλά και πρότεινε στα νέα παιδιά να ασχοληθούν με τον αθλητισμό. Η συνέντευξη του Νίκου Γκάλη στο ΑΠΕ-ΜΠΕ: ΕΡ: Στο κλειστό του Αγίου Θωμά βρέθηκαν πολλά παιδιά που όταν μεγαλουργούσατε δεν είχαν γεννηθεί. Παρόλα αυτά είναι εδώ και σας τιμάνε. Πόσο ξεχωριστό είναι αυτό για σας; «Αυτό σημαίνει ότι κάτι κάναμε (γέλια). Αυτό μου δίνει ιδιαίτερη χαρά. Τα νέα παιδιά, που μας είχαν πρότυπα εμένα και τα υπόλοιπα παιδιά, ακολούθησαν τον ίδιο δρόμο. Το μπάσκετ είναι το παιχνίδι της Ελλάδας και το άθλημα που αγάπησαν οι Έλληνες. Χαίρομαι πάρα πολύ που η δικιά μου γενιά είχε συμβολή ώστε να συμβεί αυτό». ΕΡ: Πόσο σημαντικό είναι ότι όλος αυτός ο κόσμος εδώ στο Μαρούσι, αλλά και σε ολόκληρη την επικράτεια σας αγαπάει και δείχνει ότι είστε αναντικατάστατος στον αθλητικό κόσμο; «Για έναν αθλητή δεν υπάρχει μεγαλύτερη ανταμοιβή και επιβράβευση από το να συνεχίζεται το έργο του, ενώ ο ίδιος έχει σταματήσει την καριέρα του. Το γεγονός ότι ο κόσμος με θυμάται, ενώ έχω σταματήσει 23 χρόνια το μπάσκετ, είναι πάρα πολύ συγκινητικό για μένα». ΕΡ: Όταν ήσασταν μικρός είχατε ονειρευτεί ότι θα φτάνατε τόσο ψηλά; «Όταν είσαι μικρός δεν μπορείς να φανταστείς ότι θα φτάσεις τόσο ψηλά. Το μπάσκετ ήταν ένα άθλημα που αγάπησα από μικρός και ήθελα να παίζω συνέχεια. Από εκεί και πέρα όλα τα άλλα ήρθαν μόνα τους». ΕΡ: Στη διάρκεια της τεράστιας καριέρας σας έχετε ζήσει μοναδικές στιγμές, ποια θεωρείται ότι είναι η κορυφαία; «Εχω ζήσει πολλές κορυφαίες στιγμές. Σίγουρα μια από αυτές ήταν το χρυσό με την Εθνική στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Όπως και το hall of fame. Η καριέρα μου ήταν γεμάτη χαρές και ευχαριστώ το Θεό που έζησα αυτές τις στιγμές». ΕΡ: Τι μήνυμα θα θέλατε να στείλετε στα νέα παιδιά που θέλουν να ακολουθήσουν τα βήματά σας; «Προσωπικά θα ήθελα να πω στα νέα παιδιά να ασχολούνται με τον αθλητισμό. Οποιοδήποτε άθλημα κι αν είναι αυτό. Γιατί ο αθλητισμός θα τους βάλει στο σωστό δρόμο». ΕΡ: Τέλος μια ευχή για το 2018; «Υγεία σε όλο τον κόσμο».