Ο Νίκος Ακρίβος γεννήθηκε στα πέτρινα χρόνια του Εμφυλίου και συγκαταλέγεται δίκαια στις μεγάλες καλλιτεχνικές μορφές που ανέδειξε η Σκιάθος. Για το έργο του έχουν εκφραστεί ιδιαίτερα κολακευτικά σπουδαίοι άνθρωποι των εικαστικών τεχνών. Σταχυολογώντας θυμίζουμε μόνο τα λόγια τριών:

-Toυ Τάκη Σιδέρη: «Πάντα το τοπίο, στο ζωγραφικό έργο του Νίκου Ακρίβου ήταν κέντρο διερχομένων, καθώς και χώρος αναψυχής των φυσικών δεδομένων μίας ξεκαθαρισμένης διατύπωσης των στοιχείων του υπαιθρισμού με τα βιωμένα κάθε φορά φαινόμενα ενός αποκαλυπτικού όσο και μεταφυσικού οράματός του. Μόνο που παλαιότερα το βίωμα αυτό, και ο λυρικός τόνος της έκφρασης του διασκεδάζοντας με τις παρεμβολές μίας – θα έλεγα- καλλιγραφημένης διατύπωσης, έτσι καθώς ζωγράφιζε τους παραθαλάσσιους τόπους με τους χαμηλούς λόφους τα λιόδεντρα και τις ακρογιαλιές με τα αλμυρίκια και τα γυαλόξυλα.»

[caption id="attachment_213172" align="alignnone" width="865"] ``ψάχνοντας`` μαζί στο ``σπίτι του Παπαδιαμάντη`` φωτογραφία: Σταυρούλα Μίγκα[/caption]

- Του Γιώργου Βαρκιτζή:

« Η σιωπή ακούγεται περισσότερο στη μοναξιά… Εκεί που όλα συντελούνται και τίποτα δεν αναστέλλεται.  Ακόμη και ο κεραυνός εδώ δεν ακυρώνεται με τη σύλληψη του. Μπροστά σε ένα τέτοιο τοπία παραχωρεί τη σιωπή του και ο ζωγράφος Νίκος Ακρίβος με τη ζωγραφική του, απολαμβάνοντας ταυτόχρονα τα μεσογειακά αιγαιοπελαγίτικα αγαθά από το χώρο του στο εσωτερικό του νησιού του. Τη Σκιάθο.»

- Του Στέλιου Λυδάκη:

«Μόνο το άμεσο βίωμα ενός τοπίου οδηγεί στην ειλικρινή και ποιοτική ζωγραφική έκφρασή του. Ο οριζόντιος χαρακτήρας της σύνθεσης εξυπακούεται από το όραμα που προσφέρει η επιφάνεια της θάλασσας και του εδάφους στον πλατύ χώρο του ουρανού. Η φευγαλέα αντίληψη των χρωματικών μεταλλαγών είναι ιμπρεσσιονιστικού τύπου, η βίωση όμως των φαινομένων δε σταματά στην επιφάνειά τους. Έτσι εξηγείται ο λεπτός και απέριττος λυρικός τόνος της έκφρασης του Νίκου Ακρίβου».

Το έργο του Νίκου Ακρίβου ταξιδεύει επί εξήντα ολόκληρα χρόνια σε πολλά μέρη της Ελλάδας και του εξωτερικού μέσα από ατομικές και ομαδικές εκθέσεις με πρώτη το καλοκαίρι του 1969 στη Σκιάθο. Ταξιδεύει και πλαταίνει καθώς όλες σχεδόν οι τέχνες τίθενται στην υπηρεσία του άφθαστου ταλέντου του.

Ο Νίκος Ακρίβος δεν είναι μόνο ένας σημαντικός Έλληνας ζωγράφος.  Η γλυκιά αύρα του προσφέρει ότι ποιοτικότερο μπορείς να συναντήσεις στη σημερινή Σκιάθο, καθώς επέλεξε συνειδητά και ζει εδώ και πάρα πολλά χρόνια μόνιμα στο νησί του. Απέραντες γνώσεις της ιστορίας του τόπου της καταγωγής του, της ανθρωπολογίας του, του φυσικού-πνευματικού και πολιτιστικού του περιβάλλοντος. Κι όλα αυτά ενδεδυμένα με το σπάνιο το ήθος του και χαμηλόφωνα μαζί με το απαράμιλλο χιούμορ του και τη μπριόζα Σκιαθίτικη ντοπιολαλιά που κανείς δεν γνωρίζει στο νησί όσο ετούτος ο ξεχωριστός. Ο Νίκος είναι ένας έμψυχος κλασικός  θησαυρός της σημερινής γενικά ΄΄αλλοπαρμένης’’ Σκιάθου,  συνυφασμένος με τη μεγάλη της παράδοση και  τις δικές του μικρασιάτικες ρίζες. Τυχεροί όσοι δροσιζόμαστε καθημερινά απ’ το ελαφρύ του αεράκι....