Σαν σήμερα, πριν 50 χρόνια, τα τανκς των συνταγματαρχών, κάνουν έφοδο στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και χτυπούν τους νέους, που δε συμβιβάστηκαν.. Αλλά διεκδίκησαν με σθένος, τα ατομικά τους δικαιώματα.. Και σήμερα, το μήνυμα του Πολυτεχνείου, άσβεστο και πιο επίκαιρο από ποτέ..

Γιατί ήταν μια μαζική πράξη αντίστασης, απέναντι στο καθεστώς των δικτατόρων και γιατί οι τίμιες πράξεις, τελικά δεν κοστολογούνται..

Κι εσύ λαέ, κράτησες σκυμμένο το κεφάλι.. Δε μίλησες, όταν διέλυσαν τον λαιμό του Σωτήρη Πέτρουλα, πριν καλά καλά γίνει το πραξικόπημα..

Έχεις ευθύνη λαέ! Γνώριζες, πολύ καιρό, πού ήταν τούτο το κολαστήριο της ΕΑΤ-ΕΣΑ... Δεν ήταν μακριά σου.. Ήταν στην καρδιά του Πειραιά... Τα τραγούδια που ηχούσαν στα μεγάφωνα, τα έβαζαν, για να μην ακούγονται οι βουρδουλιές...

Πού ήσουν λαέ, όταν βασάνιζαν απάνθρωπα, αυτό το γενναίο παλικάρι, τον Αλέκο Παναγούλη.... Τον δικό μας Αλέξανδρο.. Δε χόρτασαν οι κρυμμένοι φασίστες, ακόμα κι όταν έπεσε η χούντα... Κυνήγησαν αυτό το παλικάρι.. μέχρι που προκάλεσαν τον θάνατό του..

Τι σκεφτόσουν λαέ, όταν έβλεπες, τον Έλληνα φαντάρο, να χτυπά τον άοπλο φοιτητή, ενώ τον εκλιπαρούσε η άδολη φωνή του;

Είχε δίκιο ο Μανώλης Αναγνωστάκης.. Γιατί φοβήθηκε τους ανθρώπους, που έκαναν πως δεν είχαν πάρει χαμπάρι..

Γι αυτό λαέ το Πολυτεχνείο αποτελεί ακόμα και σήμερα ορόσημο.. Γιατί είναι το αποκορύφωμα της αντίστασης αυτών, που πλέον δεν άντεχαν τα δεσμά.. Ενώ, το να κάνεις λαέ πως δεν καταλαβαίνεις, είναι πιο επικίνδυνο κι από το δηλητήριο.. Καλύτερα να παραδεχτείς τον φόβο.. Το να κλείνεις όμως τα μάτια και να συνεχίζεις, σαν να μη συμβαίνει απολύτως τίποτα, είναι η χειρότερη μορφή δουλείας..

Τα τανκς λαέ, δεν μπορούσαν να χτυπήσουν, ούτε τα συναισθήματα, ούτε τα ιδανικά.... Το αίμα αυτών που αγωνίστηκαν, χωρίς να περιμένουν τίποτα ποτέ, δεν έχει ανάγκη, από ανούσια διαγγέλματα.. Το Πολυτεχνείο έδειξε τον δρόμο της εθνικής ανεξαρτησίας και της απελευθέρωσης του ελληνικού λαού.. Η χούντα, μπορεί να έπεσε αργότερα, έπεσε όμως από τα ίδια της τα λάθη.. Έτσι γίνεται στην Ιστορία.. Τα λάθη γκρεμίζουν του θρόνους..

Το Πολυτεχνείο όμως, κλόνισε τον φασισμό, από τα θεμέλιά του.. Έτσι το θυμάμαι, για να το τιμώ και να παίρνω δύναμη για νέες κινητοποιήσεις... Για την Ειρήνη και τη Δημόσια Παιδεία.. Οι αληθινοί αγωνιστές λαέ, δεν εξαργύρωσαν ποτέ τίποτα.. Ούτε ένα βουλευτιλίκι..

Αυτών το φως κρατάμε λαέ σήμερα εμείς.. ώστε μέσα στα σχολειά μας, να ρίξουμε φως και σε όλες τις σελίδες της Ιστορίας.. Έτσι θα πολεμήσουμε τον νεοφασισμό, που έχει στην εποχή μας παντού απλώσει τις μαύρες ρίζες του..

Το φως των άδολων αγωνιστών, κρατά ψηλά τη συνείδησή μας.. Γιατί το έχουμε ανάγκη...