Τα έργα υποδομών που δεν φέρνουν κέρδος κρίνονται μη επιλέξιμα. Γιατί προτεραιότητα είναι τα λεφτά να πηγαίνουν στην προβολή και στα έργα βιτρίνας .

Υπήρχαν προειδοποιήσεις. Το 2010 που καταστράφηκαν τα καταστήματα στην Παπαδιαμάντη. Το 2018 με το Ζορμπά. Το 2020 που έπεσε ο δρόμος στο Άγιο Ταξιάρχη. Ο Τρουλος, οι Αχλαδιές που πλημμυρίζουν όταν τα φαινόμενα δεν είναι τόσο έντονα.

Μη μάθουμε να ζούμε με τη καταστροφή. Αυτή η πολιτική που έχει αφήσει όχι μόνο τη Σκιάθο αλλά όλη την Ελλάδα έρμαιο των καιρικών φαινομένων πρέπει να καταδικαστεί. Είναι πλέον ζήτημα ζωής και θανάτου.

Την ώρα που όλοι μετράμε τις πληγές μας σε σπίτια και καταστήματα, να μην ξεχάσουμε ποιος είναι ο ένοχος που ένα τουριστικό νησί με αλματώδη ανάπτυξη έχει αφεθεί στη μοίρα του από την έλλειψη υποδομών και πολιτικής προστασίας, για το μπάζωμα των ρεμάτων που υπερχειλησαν , για τα ρέματα που ήταν γεμάτα μπάζα και σκουπιδια, ενώ εδώ και μια βδομάδα υπήρχαν προειδοποιήσεις για έντονα καιρικά φαινόμενα.

Ακόμα και το πολυδιαφημιζομενο αντιπλημμυρικό έργο στην Αγία Παρασκευή ξεχείλισε.

Την ίδια ώρα , μαζί με μας , σε κίνδυνο βρέθηκαν και εκατοντάδες τουρίστες, αρκετοί από τους οποίους κοιμήθηκαν στο αεροδρόμιο γιατί δεν είχαν που να πάνε.

Αυτοί που μας καλούν να σωπάσουμε και να μην αγανακτούμε, ας πάνε να το πούνε σε αυτούς που χρόνια έχουν αφήσει το νησί στη μοίρα του.

Να διεκδικήσουμε τώρα άμεση και πλήρη καταγραφή ζημιών, αποζημιώσεις στο 100% χωρίς καμία προϋπόθεση. Σύγχρονα αντιπλημμυρικά έργα.