"Σε όλη την παραλία έχουν στημένα πολυβόλα με κατεύθυνση προς την πόλη. Μέσα στο καφενείο πάνω από 200 άτομα, γυναίκες, παιδιά, ηλικιωμένοι και ένας άνδρας, ο Θεοδόσης Παρίσης. «Αν δεν μαρτυρήσετε εντός 5 λεπτών πού είναι οι αντάρτες, θα σας ανατινάξουμε όπως είστε». Το πνεύμα της Αντίστασης όμως είχε σφυρηλατήσει υψηλό ηθικό και είχε κάνει ψυχωμένους ακόμη και τις γυναίκες και τα παιδιά και αντιμετώπιζαν με θάρρος ακόμη και την απειλή του θανάτου….Κάποιος Γερμανός παίρνει οδηγίες τηλεφωνικά από τη Βάση τους στο Λουτράκι. Μια κοπέλα καταλαβαίνει γερμανικά και ακούει που λένε ότι έχουν εντολή να ανατινάξουν το μαγαζί. Οι άνθρωποι παγώνουν μπροστά στη θέα και την οσμή του θανάτου. Βγάζουν με τη βία έξω τον Θ. Παρίση, που κρατεί τον μικρό γιο του στην αγκαλιά και του λένε να τον αφήσει κάτω. Ο πατέρας αφήνει με οδύνη το παιδί του. Κατάλαβε. Τον παίρνουν πίσω από το καφενείο και τον στήνουν στον τοίχο… Ο Θεοδόσης Παρίσης ήταν σαράντα τεσσάρων χρονών και άφησε πέντε ορφανά.

Ένα νέο καταδιωκτικό έρχεται και φαίνεται ότι άλλαξε τη διαταγή. «Εντός τριών λεπτών να εκκενώσετε την αίθουσα γιατί θα αρχίσουμε να καίμε τη Σκιάθο». Ανοίγουν τις πόρτες και οι άνθρωποι αλλόφρονες τρέχουν να σωθούν εγκαταλείποντας τις εστίες τους στο έλεος της ναζιστικής λαίλαπας.

Ένα λεφούσι αιμοβόρων λύκων ξεχύνεται σε ολόκληρο το χωριό. Στην οδό Ευαγγελιστρίας κοντά στο Ελαιοτριβείο σκοτώνουν δυο νέα παιδιά δεκαεννιά χρονών, τον Λεωνίδα Κανταράκια και τον Αργύρη Κούκια. Ο Κούκιας, νέο και γερό παιδί πάλεψε με τον Γερμανό και τον έριξε κάτω και ίσως τον σκότωνε. Αλλά εκείνη τη στιγμή ήρθε ένας άλλος Γερμανός και όταν είδε τον Αργύρη Κούκια να χτυπάει τον συνάδελφό του, τον σκότωσε. 

Αρχίζουν να βομβαρδίζουν από τα πλοία το χωριό. Ορμούν στις γειτονιές και ρίχνουν στα σπίτια εμπρηστική σκόνη σαν θειάφι και πυρπολούν τη Σκιάθο. Φωνάζουν και ουρλιάζουν. Ανάμεσά τους κάποιοι μιλούν ελληνικά. και αποκαλούν ο ένας τον άλλον με ελληνικά ονόματα, κάνοντας ακόμη μεγαλύτερη τη φρίκη. Είναι ταγματασφαλίτες ντυμένοι με γερμανικές στολές. Τα σπίτια που κάηκαν ή έπαθαν φθορές από τους βομβαρδισμούς ή κάηκε η οικοσκευή τους ανέρχονται σε 359.  Κάτω από τον Άγιο Νικόλα μια κατάκοιτη γριούλα, η Ζωή Αντωνίου, φώναζε που δεν μπορούσε να βγει και βρήκε φρικτό θάνατο μέσα στις φλόγες." (απόσπασμα από το βιβλίο «Η Σκιάθος στα χρόνια της θύελλας», της κας Κατερίνας Δελακουβία - Κουρκούμπα)

Σήμερα οι καμπάνες ήχησαν πένθυμα στην έναρξη της Δοξολογίας της Ευχαριστήριας Δοξολογίας προς τιμήν της παναγίας Κεχριάς χοροσταντούντος του Πρωτοπρεσβύτερου Αρχιερατικού Επιτρόπου Σκιάθου Γεωργίου Σταματά που μίλησε για τα γεγονότα της 23η Αυγούστου 1944, των Αρχιμανδρίτων & Ιερέων Ιωσήφ Κατσούρα, Παντελεήμων Χούλη & Νίκου Σταματά, του Δημάρχου Σκιάθου κ. Θοδωρή Τζούμα, του Εντεταλμένου Περιφερειακού Συμβούλου κ. Αθανασίου Ζλατούδη, της Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου κας Ματούλας Παπαδούλια, του Δημοτικού Συμβούλου και Υποψήφιου Δημάρχου Σκιάθου κ. Νίκου Πασχάλη, Δημοτικών Συμβούλων και των αρχών της περιοχής.

https://youtu.be/ChQaaq-Zob4