Η θερμοκρασία ανεβαίνει και παραμένει σταθερά σαράντα και. Πυρετός. Σερνόμαστε στις σκιές μπας και δροσιστούμε, αλλά δυστυχώς μας έρχεται η ζέστη από το αιρ-κοντίσιον στα μούτρα. Σε λίγο τα αιρ-κοντίσον θα είναι περισσότερα απ’ τα δέντρα. Ούτε να πιείς ένα τσιπουράκι δεν μπορείς, με τέτοια ζέστη δε γίνεται, θα εκραγείς. Πάμε θάλασσα, λόγω συνήθειας πλέον ενώ κοντεύει να βραδιάσει, με τις κουρούνες και τα «ελικόπτερα». Ψάχνουμε υπόγεια για να δροσιστούμε. Η θάλασσα; Μπάνιο στην μπανιέρα. Καύσωνας! Πυρκαγιές! Καίγονται τα δάση ολούθε. Τα δικά μας; Το θερμόμετρο εξακολουθεί κι ανεβαίνει. Δημοτικές εκλογές! Οι συνδυασμοί φτιάχνονται, μετασχηματίζονται, αναθεωρούνται. Υπόγεια ρεύματα. Νέες υποσχέσεις εμφανίζονται και ανεξόφλητα γραμμάτια επανεμφανίζονται ζητώντας επιτακτικά εξόφληση με τόκο! Τα ζητήματα; Τα ίδια. Εδώ και χρόνια. Σαράντα και βάλε. Το λιμάνι. Η μαρίνα. Το Γενικό πολεοδομικό. Κ.λπ. Κ.λπ. Κ.λπ. Γιοφύρια της Άρτας. Στις 24 Ιουλίου είναι η 49^η επέτειος της επαναφοράς της Δημοκρατίας, μετά την επτάχρονη χουντική δικτατορία. Κάποιος μούπε ότι εδώ και χρόνια εκκρεμεί εκτέλεση απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου για την τοποθέτηση Μνημείου Πατριωτών Αγωνιστών την περίοδο της εθνικής Αντίστασης 1941-44. Ακόμα. Λογικά για τους αντιστασιακούς την περίοδο της χούντας θα πρέπει να έχουμε υπομονή άλλα πενήντα χρόνια. Δύσκολες αποφάσεις! Τα έγραφε κι ο Παπαδιαμάντης στους Χαλασοχώριδες και στα Τα δύο τέρατα. Προσωπικό αλισβερίσι και ρουσφέτι. Αλλά τι να μας πει κι εκείνος; Πουλάει; Αυτό έχει σημασία. Πουλάει! Σαν όνομα κενού περιεχόμενου. Μαζικός τουρισμός εκεί που συναντάται το ανάλεκτο με το ανείπωτο. Κι ύστερα πάλι του χρόνου μετά τις θριαμβολογίες του νικητή, εδώ θα είμαστε να λέμε τα ίδια και ξανά πάλι τα ίδια. Ζέστη πολύ και κουφόβραση. Ά, για τις ακρίδες ακούσατε τίποτα; Νάχουμε κάτι να λέμε δηλαδή, εμείς οι τουρίστες.