Στον «πάγο», τουλάχιστον για την επόμενη διετία, μπαίνει κάθε συζήτηση για την αύξηση των κατώτατων αμοιβών μέσα από τις τριετίες μετά την εαρινή έκθεση της Κομισιόν αλλά και το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα που υπέβαλε η κυβέρνηση λίγο πριν από τη διάλυση της Βουλής. Αν και τον περασμένο Μάρτιο, σύμφωνα µε τα στοιχεία της Ελληνικής αλλά και της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ και Eurostat αντίστοιχα) η ανεργία υποχώρησε στο 10,9%, µε τον αριθμό των ανέργων να ανέρχεται πλέον σε 508.744 άτομα, η Κοµισιόν στις εαρινές προβλέψεις της για τη χώρα µας δεν «βλέπει» άμεση αποκλιμάκωση της ανεργίας. Στον αντίποδα, προβλέπει αργή μείωση, μόλις στο 11,8% έως το 2024. Ακόµη πιο συντηρητική είναι η πρόβλεψη του Προγράμματος Σταθερότητας που κατατέθηκε στην Κοµισιόν, καθώς παρέπεμπε το «ξεπάγωµα» των τριετιών στους κατώτατους μισθούς του ιδιωτικού τομέα, στο ακόµη πιο μακρινό 2027. Συγκεκριμένα, εκτιμούσε ότι η ανεργία αναμένεται να μειωθεί σε 11,8% το 2023 και να αποκλιμακωθεί σε 10,9% το 2024, 10% το 2025 και 9,8% το 2026. Αλλά και στον προϋπολογισμό του τρέχοντος έτους η εκτίμηση του οικονομικού επιτελείου για το ποσοστό της ανεργίας το 2023 είναι ότι θα διαμορφωθεί στο 12,7%. Να σημειωθεί ότι προϋπόθεση για να «ξεπαγώσουν» οι τριετίες είναι το ποσοστό της ανεργίας µεσοσταθµικά σε ετήσια βάση να πέσει κάτω από 10%. Μάλιστα, ακόµη και κατά την προεκλογική περίοδο, ο Κωστής Χατζηδάκης, ερωτώμενος για το θέμα, δεν απέκλειε οι όποιες αποφάσεις να ληφθούν στο τέλος του 2023 µε Ιανουάριο του 2024, υπό την προϋπόθεση όμως να έχει πέσει η ανεργία κάτω από το 10%. Όπως εξηγούν οι ειδικοί, ακόµη κι αν «ξεπαγώσουν» οι τριετίες, οι αυξήσεις 10% ανά τριετία θα αρχίσουν να μετρούν από εκείνη τη χρονική περίοδο και όχι αναδρομικά από το 2012 που «πάγωσαν».   Ετσι, για παράδειγµα, κάποιος µισθωτός µε προϋπηρεσία 3 ετών την 1η Ιανουαρίου 2012 και προσαύξηση 10% στον µισθό του, αν δεν είχαν «παγώσει» οι τριετίες θα έπρεπε να πάρει επιπλέον 10% την 1η Ιανουαρίου 2015, κλείνοντας δηλαδή 6 χρόνια δουλειάς και επιπλέον 10% την 1η Ιανουαρίου 2018 όταν έκλεινε 9 χρόνια προϋπηρεσίας, δηλαδή συνολικά αύξηση της τάξης του 30% (10% από την πρώτη τριετία και +20% από τις δύο επόµενες). Οµως, ήρθε η Πράξη Υπουργικού Συµβουλίου αρ. 6, στο τέλος Φεβρουαρίου 2012, σε εφαρµογή του δεύτερου µνηµονίου και µαζί µε τη δραµατική µείωση του κατώτατου µισθού, προβλέφθηκε το «πάγωµα» των τριετιών έως ότου η ανεργία πέσει σε µονοψήφιο ποσοστό. Μάλιστα, ακόµη κι αν αυτό συµβεί, για παράδειγµα το 2025, αυτό δεν σηµαίνει αυτόµατα ότι ο χρόνος θα «ξεπαγώσει» στο παράδειγµά µας, από το 2015 και µετά. Αν και υπάρχουν εισηγήσεις ώστε να µετρήσουν αναδροµικά οι τριετίες όταν έχουν διανυθεί στον ίδιο εργοδότη, µέχρι τώρα η Ν.∆. δεν έχει ανοίξει τα χαρτιά της. Οπως δεν έχει ξεκαθαριστεί και το τι θα συµβεί µε τους υψηλότερους µισθούς. Από τη στιγµή που δεν προβλέπεται κάτι ρητά στην κλαδική ή την επιχειρησιακή σύµβαση, εάν δεν υπάρξει ρητή πρόβλεψη σε νέο νόµο, ο εργοδότης µπορεί να θεωρήσει ότι οι τριετίες εµπεριέχονται στον µισθό.