Ένας περιφερειακός σύμβουλος ανακοίνωσε πρόσφατα την ανεξαρτητοποίησή του από την παράταξη που εκλέχτηκε με μία επιστολή η οποία κλείνει με τα εξής: «…θα κριθούμε την κατάλληλη στιγμή. Διότι, η Αλήθεια είναι η κόρη του Χρόνου και όταν αυτή αποκαλύπτεται είναι οδυνηρή για τους καθεύδοντες» Εν προκειμένω καταγράφεται κάτι σημαντικό που θα έπρεπε να γνωρίζουν καλά οι πολιτικοί και οι πολιτευόμενοι. Ότι «η Αλήθεια είναι η κόρη του Χρόνου»,  δηλαδή πως μπορεί ν’ αργήσει να λάμψει, αλλά όταν  (και αν) συμβεί  γίνεται εξαιρετικά οδυνηρή ειδικά για «τους καθεύοντες», εκείνους που κοιμούνται μακαρίως τον, κατά την πλάνη τους, ύπνο του δικαίου. Πάντως ετούτους (τους καθεύοντες) καλά θα κάνουμε όσοι ψηφίζουμε, να τους μαυρίζουμε στις εκλογές για να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο κι είναι εύκολο να τους εντοπίσουμε γιατί συνήθως κατοικοεδρεύουν στα κόμματα εξουσίας. Ποιοι  ακριβώς όμως θεωρούνται καθεύοντες; Ο γνωστός αστροφυσικός Μάνος Δανέζης γράφει τα εξής: «Ο Ηράκλειτος διακρίνει τους ανθρώπους σε αφυπνισμένους και καθεύδοντες δηλαδή κοιμώμενους. Σύμφωνα με τον Ηράκλειτο, οι κοιμώμενοι δεν κατανοούν την ατέρμονα ροή των συμβάντων και των πραγμάτων και παραμένουν σαν υπόδουλοι, όμηροι δηλαδή ψεύτικων και εύκολων δοξασιών και εντυπώσεων, πού ο καθένας τους δημιουργεί σε μια δική του υποκειμενική διάσταση, ή όπως λέει ο Ηράκλειτος, σε έναν δικό του  προσωπικό κόσμο που δημιουργεί». Ο Ηράκλειτος με λίγα λόγια, δίνει άλλη διάσταση στον κοιμώμενο. Δεν μιλά για εκείνον  που δεν ενεργοποιείται ενώ θα έπρεπε, αλλά για εκείνον που δρα εκτός πραγματικότητας και  ενδεχομένως, όταν εκλέγεται και του δοθεί η δυνατότητα,  σπαταλά δημόσιο χρήμα σε ανούσια πράγματα, τον ενδιαφέρει πρωτίστως η εικόνα του κλπ Υπάρχουν βέβαια και αυτοί –οι πιο επικίνδυνοι- που ο λαός ονομάζει «λαγούς καθεύοντες», που υποκρίνονται  δηλαδή πως κοιμούνται για να πέφτουν στα μαλακά όποτε (και αν) αποκαλυφθούν τα έργα και οι ημέρες τους. Επειδή όμως ετούτοι είναι πονηροί, σπάνια βγαίνει η αλήθεια τους καθώς, έχοντας επίγνωση των μύθων τους, την αποκρύβουν επιμελώς και προσπαθούν μεθοδικά να πείσουν πως το ψέμα τους είναι η μόνη αλήθεια. Αν λοιπόν δεν θέλουμε να υποστούμε ξανά και ξανά δυσάρεστες εκπλήξεις από τη δράση των παραπάνω πονηρών μα και των αφελών υποψηφίων μετά τις κάλπες, ας εντοπίσουμε προσεκτικά τους καθεύοντες  ανεξαρτήτως χρώματος, εκείνους δηλαδή που ζουν στον ή θέλουν να επιβάλλουν τον μαγικό τους κόσμο και θέτουν οπουδήποτε υποψηφιότητα για το δικό τους και μόνο καλό.  Στην τελική, ας μην τους βάλουμε να υποστούν κάποτε την οδυνηρή αλήθεια η οποία ωστόσο στο μεταξύ θα έχει επιπτώσεις στη δική μας ζωή. Αν βέβαια πιστεύουμε πως άπαντες οι αιτούντες την ψήφο μας είναι καθεύοντες, και μόνο τότε, μπορούμε να ασπαστούμε τη ρήση που υιοθέτησε απ’ τον Πυθαγόρα ο σοφός κυρ- Αλέξανδρος: «κυάμων απέχεσθαι», καθώς, αν η αφοριστική άποψή μας είναι σωστή, ουδέν πρόκειται ν’ αλλάξει σε τούτο τον δύσμοιρο τόπο!