Την Παρασκευή 16/12 το Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων ανοίγει τις πύλες του προκειμένου να φιλοξενήσει μια υβριδική εκδήλωση για τον ρόλο του λαϊκού πολιτισμού και ειδικότερα του χορού στη συγκρότηση των σύγχρονων πολιτισμικών ταυτοτήτων, με τίτλο «Μια Ιστορική Εθνογραφία του Λαϊκού Χορού στην Τουρκία: Η πολιτική της Επιτέλεσης και της Ακαδημαϊκής Κοινότητας». Στην εν λόγω εκδήλωση προσκεκλημένη ομιλήτρια θα είναι η διακεκριμένη λαογράφος κα. Αρζού Οζτουρκμέν, Καθηγήτριας Λαογραφίας, Προφορικής Ιστορίας και Επιτέλεσης στο Πανεπιστήμιο Boğaziçi της Κωνσταντινούπολης. Συγκεκριμένα, το Εργαστήριο Κοινωνικών Επιστημών & Εκπαίδευσης του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων θέλοντας να συνεισφέρει στον διεθνή διάλογο για τον ρόλο του λαϊκού πολιτισμού και ειδικότερα του χορού στη συγκρότηση των σύγχρονων πολιτισμικών ταυτοτήτων και στο πλαίσιο του κύκλου ακαδημαϊκών δράσεων «Σταυροδρόμια» διοργανώνει την υβριδική διάλεξη. Τη συζήτηση θα συντονίσει ο Χρήστος Παπακώστας, Αναπληρωτής καθηγητής Π.Τ.Δ.Ε. Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και θα σχολιάσει ο Ευάγγελος Αυδίκος, Ομότιμος καθηγητής Λαογραφίας Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Η διάλεξη θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα Σεμιναρίων του Π.Τ.Δ.Ε. την Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2022, ώρα: 6.00 μμ. Θα υπάρξει δυνατότητα παρακολούθησης και διαδικτυακά μέσω Teams. Πατήστε εδώ για την κατοχύρωση της συμμετοχής σας στην εκδήλωση διαδικτυακά 

Περίληψη της εκδήλωσης

Αν ο Selim Sırrı Tarcan (1873-1953) είχε δει το αποτέλεσμα της δημοκρατικής λαϊκής χορευτικής παράδοσης στα τέλη της δεκαετίας του 1970, θα είχε μάλλον εντυπωσιαστεί από τις νέες διαστάσεις που πήρε. Για τον Tarcan, το milli raks (εθνικός χορός) έπρεπε να εφευρεθεί, να εκσυγχρονιστεί και να μορφοποιηθεί με βάση τα μοτίβα του λαϊκού χορού. Οι σημερινοί λαϊκοί χορευτές, ωστόσο, βρίσκονται εντός ενός πιο σύνθετου συστήματος. Σύμφωνα με την ορολογία της Adrienne Kaeppler, αυτό το νέο ρεύμα είναι πράγματι ένα «δομημένο σύστημα κίνησης» και έχει τις ρίζες του περισσότερο στην εμπειρία των «Σπιτιών του Λαού» (1932-1951) παρά στη βραχύβια επινοημένη παράδοση που είχε προτείνει κάποτε ο Tarcan. Δανείζεται στοιχεία από παλαιότερες τοπικές χορευτικές παραδόσεις αλλά και ταυτόχρονα αποστασιοποιείται από αυτές. Με την επίδραση του “floor patterning” των μουσικών οργάνων και των ενδυμάτων, η παράδοση του λαϊκού χορού των δεκαετιών του 1970 και του 1980 έχει εξελιχθεί σε μια σκηνοθετημένη μορφή λαϊκής τέχνης που παράγεται από έναν οικονομικό τομέα, ο οποίος περιλαμβάνει όχι μόνο τους χορευτές και το κοινό του αλλά και δασκάλους, μουσικούς, κατασκευαστές ενδυμάτων, υπεύθυνους πολιτιστικών κέντρων και διευθυντές σχολείων. Η παρουσίαση αυτή διερευνά την ανάπτυξη του λαϊκού χορού ως ‘εθνικό είδος’ μέσα από ιστορικές διαδικασίες μεταξύ των δεκαετιών 1920 και 2000.

Η ταυτότητα της Αρζού Οζτουρκμέν

Η Arzu Öztürkmen είναι καθηγήτρια Λαογραφίας, Προφορικής Ιστορίας και Επιτέλεσης στο Πανεπιστήμιο Boğaziçi της Κωνσταντινούπολης. Σπούδασε Λαογραφία (MA, Πανεπιστήμιο της Indiana και PhD, Πανεπιστήμιο της Pennsylvania) με δάσκαλο τον γνωστό Αμερικανό λαογράφο Dan Ben-Amos   Έχει δημοσιεύσει διάφορα άρθρα για την πολιτιστική ιστορία της Τουρκίας και του οθωμανικού κόσμου, ιδιαίτερα για τον χορό και τις εορταστικές εκδηλώσεις. Είναι συγγραφέας των βιβλίων «Λαογραφία και Εθνικισμός στην Τουρκία», «Από το Raks στο Oyun: Σύγχρονοι Tρόποι Χορού στην Τουρκία, 2016». Είναι επίσης συνεπιμελήτρια των βιβλίων Medieval and Early Modern Performance in the Eastern Mediterranean (2014) και Celebration, Entertainment and Theater in the Ottoman World (2014). Το νέο της βιβλίο The Delight of Turkish Dizi εξετάζει τη μνήμη και το είδος στην τουρκική τηλεοπτική δραματουργία.