Ιδρύθηκε, κτίσθηκε το 1698 απο τον Ηγούμενο του διπλανού ανδρικού μοναστηριού του Πρόδρομου, για να μονάσουν η μητέρα του και η αδελφή του.

Οι Σκοπελίτες, - έτσι είναι καταγεγραμένο στην ιστορική και λατρευτική τους συνείδηση, - το θεωρούν "κτημα τους" και αυτο τους προσδίδει μια θρησκευτική ελευθερία τιμώντας με ιδιαίτερο τρόπο κάθε φορά και ανάλογα με το θρησκευτικό ημερολόγιο , η τράπεζα και η διασκέδαση ακολουθούν το τυπικό της εκκλησίας.

Μετά την ιερή αγρυπνία η εκκλησιαστική επιτροπή προσφέρει στους πιστούς, λουκούμια, γλυκά και αμέσως στρώνεται τράπεζα (λόγω σαρακοστής) με κύριο πιάτο, μπακαλιάρο (ξαλμυρισμένο) τηγανητό με σκορδαλιά και συνοδευτικά τα γνωστά καλαμάρια Σκοπέλου, τυρόπιτες Σκοπέλου, χορτόπιτες και χόρτα του δάσους που τα βλέπει και ποτίζει το βορινό κύμα και ανεμόβρεχο.

Τα κελιά της μονής παράλληλα υποδέχονται τους πάντες, στήνονται παρέες τρώνε, πίνουν και διασκεδάζουν με μουσικές (ζωντανές) διαφορετικές μέχρι τις πρωινές έρες. Στην εκδήλωση παρίσταται ως οικοδεσπότης ο Δήμαρχος και το Δημοτικο συμβούλιο.

Ανήμερα τελείται Θεία Λειτουργία.

Με το πέρας προσφέρεται γεύμα.

Τέλος εθελοντές (ντριες) καθαρίζουν και τακτοποιούν το μοναστήρι τους.

Χρονια Πολλα.

Και του χρονου

Υγεια