Σαν προχθες, 15 Οκτωβρίου 2019 και τρία χρόνια από τότε μέχρι σήμερα, στο γραφείο αντιδημάρχου της Δημοτικής αρχής με τη σημερινή της σύνθεση πραγματοποιήθηκε συνάντηση αντιπροσωπείας του σωματείου συνταξιούχων, που φτιάχτηκε διευρυνόμενο το ήδη υπάρχον του ΙΚΑ Μαγνησίας, ώστε να συμπεριλαμβάνει όλους τους πρώην μισθωτούς ιδιωτικού και δημόσιου τομέα με παράρτημά του και στην Σκιάθο. Την συνάντηση ζητήσαμε εκ μέρους του σωματείου συνταξιούχων από τη Δημοτική αρχή και καθορίστηκε από αυτήν η ημερομηνία συνάντησης στο Δημαρχείο με τον αντι-Δήμαρχο Διοικητικών υπηρεσιών, αφού ο ίδιος ο Δήμαρχος είχε φόρτο εργασίας και άλλωστε για εμάς δεν άλλαζε τίποτα αφού απευθυνόμαστε στο ίδιο όργανο της Τοπικής Κρατικής Διοίκησης. Τελειώνοντας η κουβέντα απαθανατίσαμε την συνάντηση με αυτήν την φωτογραφία, όπου φαίνονται οι συμμετέχοντες στην συνάντηση. Ο αντι-Δήμαρχος, το μέλος του Διοικητικού Σ.υμβουλίου του σωματείου που έχει έδρα στο Βόλο ο Θανάσης Τρακόσας, ο πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής του Παραρτήματος Σκιάθου του σωματείου Κώστας Παπαδόπουλος και ένα από τα μέλη αυτής της επιτροπής Σκιάθου ο Γιώργος Καραστατήρας, ο οποίος φυσικά και δεν φαίνεται στο στιγμιότυπο αφού αυτός τράβηξε τη φωτογραφία αυτή. Το κύριο μέρος των ζητημάτων που τέθηκαν από το σωματείο συμπεριλαμβάνονται σε αυτό που συμβολικά αλλά και περιεκτικά εδώ και τουλάχιστον δέκα χρόνια ονομάζουμε: 'στέγη ανοιχτής προστασίας ηλικιωμένων, χρονίως πασχόντων οικονομικά δυσπραγούντων'. Αυτή συμπεριλαμβάνει το σύνολο της αναγκαίας υποδομής στη Σκιάθο για την κατά το δυνατόν καλύτερη, πληρέστερη αλλά και διαρκώς εξελισσόμενη αντίστοιχη υποδομή, η οποία ΔΕΝ ταυτίζεται με, αυτό συνήθως λέγεται, 'το γηροκομείο'. Δύο από τις κύριες συνιστώσες αυτή της συνεκτικής υποδομής είναι και η 'στέγη φιλοξενίας ασθενών και των συνοδών τους' στο Βόλο, η οποία έχει ξεκινήσει ακόμα νωρίτερα και από την κίνηση για το 'γηροκομείο' που έγινε με εμπνευστή και πρωτοπόρο τον αείμνηστο καπετάν Θωμά Παρίση και με προσωρινή επιτροπή πρωτοβουλίας αποτελούμενη από πέντε μέλη που εκτός του Θωμά ήταν και παπα-Γιώργης, ο Βασίλης Καραθάνος, ο Αντώνης Γαρυφάλλου και ο Γιώργος Καραστατήρας. Η επιτροπή εκείνη με τη σύμφωνη γνώμη των 265 περίπου υπογραφόντων την κίνηση εκείνη, τον Ιούλιο του 2004 έφερε και στο τότε Δημοτικό Συμβούλιο το θέμα, ως ‘Γηροκομείο’, και φυσικά είναι γνωστό δυστυχώς σε λίγους, ότι εισπράχτηκε μια σχετικά καθαρή αρνητική τοποθέτηση της τότε Δημοτικής αρχής, αποστομώνοντας ακόμα και τον παπα-Γιώργη ο οποίος είχε πάρει τόσο ζεστά το θέμα ώστε να το βάζει εξακολουθητικά κατά τις λειτουργίες του ναού αλλά να εμπνεύσει και την πενταμελή επιτροπή της εκκλησίας τότε, να δεχτεί να υποστηρίξει την προσφορά του οικοπέδου του Αγίου Γεωργίου μαζί με τα όσα έσοδα είχε ο εκεί ναός εξ αρχής, για την στήριξη του έργου αυτού. Στη συνέχεια το κίνημα αυτό δεν έσβησε διαμορφώθηκε όμως μέσα από τη διεύρυνση της αρχικής πρότασης της τότε πενταμελούς, σε αυτήν που ήταν η βασική κινητήρια δύναμη που έχτισε και το σημερινό σωματείο συνταξιούχων. Η ‘στέγη ανοιχτής προστασίας ηλικιωμένων χρονίως πασχόντων οικονομικά δυσπραγούντων’ ήταν η μορφή που έκλεισε μέσα της το υπάρχον δυναμικό του λαού της Σκιάθου, διευρύνοντας έτσι τη μορφή του αιτήματος, το οποίο έχει καταστεί πολύ περισσότερο επείγον από ότι τότε που σηματοδοτείται ιστορικά με την τοποθέτηση του θέματος στο Δημοτικό Συμβούλιο τον Ιούλιο του 2004 και την χαρακτηριστική άρνηση της επίσης τότε Δημοτικής αρχής. Η τότε Δημοτική αρχή λοιπόν αρνήθηκε να αναλάβει το χρέος για την υλοποίηση αυτού του πόθου του Σκιαθίτικου λαού, αρνούμενη να αναλάβει την υποχρέωση για την οποία τοποθετήθηκε από αυτόν τον λαό στη διαχείριση των κοινών Του. Αρνήθηκε να αναλάβει τις υποχρεώσεις της που παράγονται από την ιδιότητα του υπηρέτη – υπαλλήλου θα λέγαμε του ιδιοκτήτη λαού, που την είχε διορίσει διαχειριστή της κοινοχτημονικής του περιουσίας! Το ίδιο θέμα τοποθετήθηκε για δεύτερη φορά στο Δημοτικό Συμβούλιο με τη σημερινή του σύνθεση πριν από περίπου ένα μήνα, όπου και πάλι εισπράχτηκε η καλυμμένη αντίδραση στην στράτευση των δυνάμεων της δημοτικής αρχής μέσω κυρίως του λόγου του κου Δημάρχου, ο οποίος και δεν έλαβε σχεδόν καμία αντίδραση εκ μέρους των παρόντων πλην της πρότασης του κου Πατσά ο οποίος το μετέθεσε σε άλλο πλαίσιο με πολύ πιο περιορισμένο περιεχόμενο από αυτό με το οποίο ετέθηκε από το ίδιο το σωματείο, αντανακλώντας τους πόθους του Σκιαθίτικου λαού και με τη μορφή των περίπου 750 υπογραφών που είχαν πολύ καιρό πριν συγκεντρωθεί από το δυναμικό του παραρτήματος του σωματείου στη Σκιάθο με προεξάρχουσα την εντατική και τόσο φιλότιμη προσπάθεια εκ μέρους της κας Κατερίνας Κουρκούμπα, η οποία και είχε αναλάβει να εισηγηθεί το θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο αυτή τη φορά. Στη συνεδρίαση εκείνη ανέλαβα με δική μου πρωτοβουλία, να εκφράσω την διατυπωμένη από το λόγο του κου Δημάρχου άρνηση με τον τρόπο που ο ίδιος διατύπωσε, φυσικά και με την σύμφωνη γνώμη της ομάδας των Δημοτικών συμβούλων, τουλάχιστον, που εντάσσονται στην πολιτική παράταξη που τον στηρίζει την εφαρμοζόμενη πολιτική της πολιτικής της Δημοτικής αρχής. Φυσικά και ο πόθος αυτός του Σκιαθίτικου λαού δεν πρόκειται να σβήσει επειδή κυριαρχεί αυτό το αντιδραστικό πνεύμα και στη σημερινή Δημοτική αρχή! Και την αρχή έχουν την υποχρέωση αλλά και τη δύναμη να επαληθεύσουν όσοι συναποτελούν το δυναμικό του Δημοτικού Συμβουλίου αλλά και όσοι έφεραν το θέμα αυτό στο ύψος το οποίο βρίσκεται σήμερα με την αγωνιστική τους δράση, αντιμετωπίζοντας αν χρειαστεί και το κόστος της συνέχειας με άλλους τρόπους της αντίδρασης αυτής!