Ήταν 20 Ιουλίου του 2019 όταν ο Χάρης Βαρσάκης έφυγε από την ζωή χτυπημένος από την επάρατη νόσο στο Αμστερνταμ της Ολλανδίας. Ταλαντούχος, οικογενειάρχης, μοναχικός, χωρίς πολλές παρέες και πολλά λόγια, ζωγράφιζε με τον δικό του μοναδικό τρόπο, με θέματα βασισμένα στην μυθολογία αλλά με μηνύματα, σύγχρονα και καθημερινά. Θα μπορούσες να περάσεις ατελείωτες ώρες στην γκαλερί του διαβάζοντας τις λεπτομέρεις της δουλειάς του και αν τον γνώριζες έστω και για λίγο θα καταλάβαινες, το φουρτουνιασμένο θυμωμένο πινέλο του ή τη νηνεμία της θάλασσας που άλλαζε κάθε φορά ανάλογα με το χρονικό διάστημα της κάθε δημιουργίας του Μπορεί ο Χάρης να ταξιδεύει μακριά μας, αλλά είναι μαζί μας με τους ανέμους που τον φέρνουν καθημερινά στο αγαπημένο του στέκι. Στην γκαλερί που πλέον είναι ανοιχτά καθημερινά για τον καφέ. το ποτό. το τσάι. και τις ποικιλίες κρασιού που θα σας σερβίρουν η Τζίτζη ή οι δύο εγγονές του με χαμόγελο και καλοσύνη, γιατι ο παππούς τους δεν ήθελε θλιμένους κακόκεφους και μελαγχολικούς ανθρώπους, τους ήθελε ευτυχισμένους και χαμογελαστούς Το βράδυ της Τρίτης φίλοι και γνωστοί τσουγκρίσαμε τα κρασοπότηρα και ρίξαμε ένα βλέμα ψηλά και με λίγο πονηρή ματιά όπως του άρεσε του είπαμε ..."γεια σου Χάρη ... δεν σε ξεχνάμε". Ν.Τ.