Μέχρι εκεί όμως οι συζητήσεις. Μετά μπαίνουν ερωτήματα κι ερωτηματικά, καθώς το βέλτιστο αποτέλεσμα για την τοπική κοινωνία και οικονομία σε σχέση με τη συγκοινωνία δεν είναι να υπάρχουν άπειρα λεωφορεία, αλλά να υπάρχει ισορροπία στη λειτουργία του οικοσυστήματος που λέγεται Σκιάθος.

Ισορροπία για τις συγκοινωνίες, όπως για κάθε οικονομικό τομέα τέτοιου βάρους, δεν σημαίνει να λειτουργούν πολλά λεωφορεία στα στενά όρια της εξυπηρέτησης του επιβατικού κοινού, αλλά όλης της αγοράς της Σκιάθου. Άραγε αυτή η ισορροπία με την απόφαση της Δημοτικής Αρχής να δοθεί το δικαίωμα να μπουν στη γραμμή «όσα λεωφορεία θέλει ο ανάδοχος», ήρθε μετά από μελέτη όλων των παραγόντων;

Μελετήθηκε άραγε ένα σχέδιο αλλαγής ή προσαρμογής στα νέα δεδομένα για όλους όσους δρουν στις συγκοινωνίες; Δόθηκε το περιθώριο ή η κατεύθυνση σε ντόπιους ανταγωνιστές να τροποποιήσουν και αυτοί την επιχειρηματική τους δράση χωρίς να αισθάνονται αιφνιδιασμένοι ή «τιμωρημένοι»;

Μελετήθηκε το πώς θα επηρεαστούν τα συμπληρωματικά ή υποκατάστατα επαγγέλματα, όπως τα ταξί, ταχύπλοα, ενοικιαζόμενα αυτοκίνητα και μηχανάκια, σκάφη, ημερόπλοια, θαλάσσια ταξί και ό,τι άλλο μεταφορικό μέσο μου διαφεύγει;

Μελετήθηκε η δομή των πάρα πολλών καταλυμάτων εκτός πόλης, με τις πισίνες και τα pool-bar απ’ όπου αντλούν ένα τεράστιο μέρος της ετήσιας κερδοφορίας, και επιθυμούν να «μένει» και κάμποσος κόσμος έξω από τον αστικό ιστό;

Μελετήθηκε άραγε το πώς θα επηρεαστούν όλες οι μικρές επιχειρήσεις έξω από το χωριό, όπως τα μπαράκια, τα καταστήματα, τα σουπερμάρκετ, που σε κάθε δεκαπεντάλεπτο ανάμεσα από δύο δρομολόγια λεωφορείων μπορεί να τζιράρουν ίσως το 20, 30 ή 40% του ημερήσιου κύκλου εργασιών τους;

Μελετήθηκε άραγε το αν τελικά μπορεί και το ίδιο το χωριό να «σηκώσει» την αύξηση του καταναλωτικού κοινού που θα προκύψει, είτε στο θέμα υποδομών, είτε στο θέμα εξυπηρέτησης κοινού από το ανθρώπινο δυναμικό των επιχειρήσεων;

Μελετήθηκε άραγε, από τη Δημοτική Αρχή η μεταβολή του μέσου χρόνου διέλευσης του οδικού άξονα Σκιάθου-Κουκουναριών και πως θα επηρεάσει τις μεταφορές εμπορευμάτων, αγαθών, πρώτων υλών κ.α.;

Μελετήθηκε η επιβάρυνση του οδοστρώματος -το οποίο έχει απίστευτα χάλια!- και το πώς θα ανταποκριθεί αυτό έστω για τη φετινή χρονιά;

Μελετήθηκε η αύξηση της συχνότητας ή της έντασης ατυχημάτων, εξαιτίας της διέλευσης ταυτόχρονα τόσων μεγάλων οχημάτων, ειδικά σε συγκεκριμένα σημεία; Προβλέφθηκε ταυτόχρονα μια αλλαγή ή ενίσχυση της σήμανσης στο δρόμο για το σκοπό αυτόν;

Μελετήθηκε, ίσως, μια αλλαγή στον αριθμό ενοικιαζόμενων τετράτροχων μηχανών (γουρούνες) στο σύνολο του στόλου των ενοικιαζόμενων οχημάτων;

Μελετήθηκε και φτιάχτηκε ελεγκτικός μηχανισμός από τον Δήμο Σκιάθου ικανός να μπορεί να ελέγξει τη λειτουργία τόσων λεωφορείων, σε σχέση με την σωστή εξυπηρέτηση, τη δίκαιη δράση μεταξύ των ανταγωνιστών, τη νόμιμη λειτουργία, την προστασία του κοινού;

Είμαι βέβαιος ότι υπάρχουν κι άλλα στοιχεία, που κάποιος συγκοινωνιολόγος ή άλλοι ειδικότεροι εμού, θα έθεταν για συζήτηση.

Καταλαβαίνω τη δυσκολία της Δημοτικής Αρχής στο θέμα αυτό και το πρόβλημα που της δημιούργησε. Από ‘κει που πολεμούσε με λύσσα την αλλαγή της κατάστασης, έχοντας ως θέση «όχι λεωφορεία σε ιδιώτες», όχι στην τροπολογία, σήμερα κάνοντας μια μεγαλοπρεπή κωλοτούμπα πέρασε στην αντίθετη όχθη λέγοντας στους ανάδοχους ιδιώτες στους οποίους παραχώρησε τη δημοτική συγκοινωνία «βάλτε όσα λεωφορεία θέλετε».

Παραμένει, βεβαίως, αναπάντητο το μεγάλο ερωτηματικό, με τεράστιο πολιτικό αποτύπωμα, το γιατί η Δημοτική Αρχή δημοπράτησε ένα μεγάλο έργο συνολικά σε ένα τεράστιο ποσό και με τρόπο που δεν άφησε κανένα μα κανένα περιθώριο σε Σκιαθίτες επιχειρηματίες να έχουν ευκαιρία, έστω ευκαιρία, να διεκδικήσουν μέρος από την επένδυση.

Η Δημοτική Αρχή, πήρε την δυνατότητα από μια τροπολογία με την οποία διαφωνούσε και, αντί να φέρει ισορροπία, έσπειρε χάος που θυμίζει τη χειρότερη μορφή Σχολής του Σικάγο. Μάλλον εκδικήθηκε, δεν καταλαβαίνω ποιόν όμως;