Ο Αύγουστος εκτός απ' τους κολιούς, φημίζεται και για τα σύκα! Ήρθε λοιπόν η εποχή των λατρεμένων καρπών που στάζουν μέλι! Η Σκιάθος είναι γεμάτη από δαύτα. Διαθέτει σχεδόν όλες τις ποικιλίες: ασπρόσυκα, μαυρόσυκα ή κοκκινόσυκα, ροζάτα, αποστολιάτικα, καναλάκια κλπ Στα παλαιότερα χρόνια αποτελούσαν βασικότατο συμπλήρωμα της διατροφής γι' αυτό οι άνθρωποι φρόντιζαν τις συκιές, τις καθάριζαν απ' τ' αγριόχορτα και τις μπόλιαζαν με ουρνό για να κρατήσουν τα σύκα και να γίνουν στην ώρα τους. Μετά το μάζεμα, τα άπλωναν στις λιάστρες- καλαμωτές και τα ξέραιναν προσέχοντας τον καιρό γιατί έπρεπε να τα σκεπάσουν σε περίπτωση μπόρας. Ύστερα τα ζεματούσαν με ρίγανη και δάφνη, τα στέγνωναν και τελικά τα πάστωναν ,βάζοντας ανάμεσα βάγια. Τα τοποθετούσαν σε κασόνι το οποίο και κάρφωναν για να τ' ανοίξουν το καταχείμωνο. Τότε τα σύκα έβγαιναν ζαχαρωμένα κι αποτελούσαν την καραμέλα και το μπισκότο τους... Τα μικρά, τα παραγινομένα και τα λισβά κατά το μάζεμα, τα έκαναν γλυκό πετιμέζι αφού τα περνούσαν στο θερμό με κυδώνι, μήλο και κίτρινο κολοκύθι. Τα έκαναν επίσης μουσταλευριά, όπως και το μούστο του κρασιού, ρίχνοντας μπόλικη κανέλα. Αναμφισβήτητα, οι συκιές, όσες τουλάχιστον κρατιούνται ζωντανές και προσφέρουν ακόμα το λαχταριστό καρπό τους, εξακολουθούν να αποτελούν ευλογία για το νησί μας, ποιός όμως αδειάζει στην εποχή μας ν' ασχοληθεί επαγγελματικά μ' αυτά τα ταπεινά δέντρα με τα γαλακτωμένα φύλλα που κολλούν στα χέρια;