Οι περισσότεροι που μάλλον δεν έχουν εξετασθεί από γιατρό, σπεύδουν στα φαρμακεία ή στα κέντρα υγείας, ή ακόμα και στα εφημερεύοντα νοσοκομεία επειδή βγήκαν θετικοί στο σπίτι σε self test και πηγαίνουν να κάνουν rapid, αλλά και αρκετοί που έχουν έρθει σε επαφή με επιβεβαιωμένο "κρούσμα" ή αισθάνονται ότι διασκέδασαν ξέφρενα τις ημέρες των διακοπών.

Ας δούμε όμως εάν στις μέρες μας διατηρούνται οι αρμοδιότητες όλων, όπως διδάσκονται στις πανεπιστημιακές σπουδές. Ο εργαστηριακός ιατρός, που τους υποδέχεται, εκτελεί ποικίλες εργαστηριακές εξετάσεις, με σκοπό τη διάγνωση ή την πρόληψη, συχνά μετά από παραπομπή κλινικού συναδέλφου του. Σχεδόν όμως όλοι που βρίσκονται σε αυτές τις ουρές προσέρχονται αυτοβούλως και σίγουρα δεν είναι ασθενείς για να ταλαιπωρούνται με τόσο μεγάλη αναμονή. Επίσης τους τελευταίους μήνες , ένα τμήμα αυτών των αρμοδιοτήτων , δηλαδή του εντοπισμού των μολύνσεων κορονοιού , ανατέθηκε στους φαρμακοποιούς. Αντίθετα οι κλινικοί γιατροί πρέπει να εξετάζουν πρώτοι τον άρρωστο με βάση τα συμπτώματά του, να κάνουν τη διάγνωση και να υποδεικνύουν τις κατάλληλες εξετάσεις και τη θεραπεία του.

Μπορεί η πανδημία, να αλλάξει αυτούς τους καθιερωμένους ρόλους στην παροχή φροντίδας υγείας?

Μέσα στις ουρές των συμπολιτών μας κρύβεται, ο φόβος του μεγάλου αριθμού των μολύνσεων( όσο ψάχνεις-βρίσκεις) και φαίνεται επιτακτικά η ανάγκη για οργανωμένη πρωτοβάθμια φροντίδα. Στο άμεσο μέλλον ,ο γιατρός πρωτοβάθμιας φροντίδας που γνωρίζει τον τρόπο ζωής της οικογένειας, θα συμβουλεύει και θα πρέπει αυτός να παραπέμπει για εξετάσεις και φάρμακα. Ο φαρμακοποιός θα διαχειρίζεται τα νέα αποτελεσματικά φάρμακα που έρχονται και εμείς στα νοσοκομεία, θα αντιμετωπίζουμε απερίσπαστα τα βαρύτερα περιστατικά που χρήζουν εισαγωγής και παρακολούθησης. Μέχρι να γίνουν όλα αυτά, ας θυμηθούμε κάτι ακόμα. Η πανδημία φαίνεται να εξελίσσεται σε βαριά νόσο των ανεμβολίαστων. Οι ανεμβολίαστοι είναι σημαντικά λιγότεροι στο γενικό πλήθυσμό αλλά πολύ περισσότεροι, το 86% των νοσηλευομένων, στις ΜΕΘ. Η τεχνολογία τους τελευταίους μήνες μας έδωσε δύο σημαντικά πολύ χρήσιμα εργαλεία, τα τεστ και τα εμβόλια, χωρίς να μπορούν τα πρώτα, όσο συχνά και να γίνονται, να αντικαταστήσουν τα δεύτερα. Μόνο η επανεκκίνηση της κλινικής ιατρικής μπορεί θα αξιοποιήσει αυτές τις μεγάλες σύγχρονες τεχνολογικές ανακαλύψεις.