48 χρόνια από την εξέγερση του Νοέμβρη στο Πολυτεχνείο που διαμόρφωσε τη δημοκρατική συνείδηση και έβαλε τα θεμέλια για τη στερέωση της δημοκρατίας όλα αυτά τα χρόνια. Τον πρώτο λόγο είχαν οι νέοι, οι φοιτητές, που με το σύνθημα «ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» διεκδίκησαν ίσες ευκαιρίες στην εκπαίδευση, αξιοπρεπή διαβίωση, ελευθερία, δημοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη. Το Πολυτεχνείο είναι σύμβολο αυτοθυσίας και αγώνα και ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης που μας θυμίζει ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο αλλά και τίποτα δεν είναι αδύνατο. Αποτίουμε φόρο τιμής στην ιστορική αυτή ημέρα που ζει μέσα στους καθημερινούς μας αγώνες, τιμούμε τους αγωνιστές του και το πάντα επίκαιρο μήνυμά του ότι με οργανωμένο αγώνα, ενότητα, αλληλεγγύη ακόμα και οι δυσκολότεροι αγώνες κερδίζονται. Ο ελληνικός λαός έχει περάσει και περνάει δύσκολα. Η πανδημία έφερε μαζί της μια νέα οικονομική, εργασιακή, κοινωνική κρίση με αύξηση των ανισοτήτων, κοινωνικό διχασμό, τον οικονομικό και κοινωνικό θάνατο του μικρομεσαίου, του εμπόρου, του καλλιτέχνη, του αθλητή. Οι νέοι της χώρας κάνουν τα πρώτα τους βήματα σε μια αγορά εργασίας με απελπιστικά πεπερασμένες δυνατότητες και εξοντωτικούς όρους και συνθήκες, ενώ επίμαχα νομοσχέδια υιοθετούνται χωρίς κοινωνικό διάλογο και οι αντιδράσεις καταστέλλονται με χρήση εκτεταμένης βίας. Μέσα στη δύσκολη αυτή συγκυρία, υπήρξαν και φωτεινά παραδείγματα της κοινωνίας που αντιστάθηκε ακυρώνοντας την πανεπιστημιακή αστυνομία και στηρίζοντας τα δίκαια αιτήματα των διανομέων της efood. Το Πολυτεχνείο ζει και σήμερα έχουμε ανάγκη τα διδάγματά του και το μήνυμα ελπίδας που εξέπεμψε. Είναι χρέος όλων μας να υπερασπιζόμαστε την ελευθερία και τη δημοκρατία και να αγωνιζόμαστε ασυμβίβαστα και με θάρρος για έναν κόσμο καλύτερο που δε χαρίζεται, αλλά διεκδικείται. Ζήτω το Πολυτεχνείο!