Η 15η Σεπτέμβρη, με πρωτοβουλία της Διακοινοβουλευτικής Ευρώπης από το 1997 και την υιοθέτησή της από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το 2007, εορτάζεται ως «Διεθνής Ημέρα Δημοκρατίας». Η Δημοκρατία, πέραν του εορτασμού της, σε μια ημέρα, είναι μια συνεχής πάλη για την ενίσχυση, εδραίωση και εξέλιξη του πιο συμμετοχικού πολιτεύματος που γνώρισε η ανθρωπότητα από τη γέννησή του στην Αρχαία Αθήνα ως σήμερα. Την πολύ σημαντική αυτή μέρα οφείλουμε να την τιμάμε για το μήνυμα και τις αξίες που αντιπροσωπεύει. Ο εορτασμός της στοχεύει στην ανάδειξη των αξιών που αντιπροσωπεύει μέσα από μια σειρά δράσεων και πρωτοβουλιών από κράτη και πολίτες με γνώμονα τη μαζική συμμετοχή, την ισότιμη πρόσβαση και την κοινωνική αλληλεγγύη. Πέραν όμως από τον εορτασμό, είναι και μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για προβληματισμό και διάλογο σε βάθος, σχετικά με το νόημα και τη σημασία της Δημοκρατίας, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο την αντιλαμβάνονται πολίτες, συλλογικότητες, κοινότητες αλλά και θεσμικοί εκπρόσωποι του πολιτεύματος (εκλεγμένοι και δοτοί). Η Δημοκρατία, στην πορεία του χρόνου έχει προσφέρει τόσα πολλά στο κοινωνικό σύνολο, στην κοινωνική πρόνοια και στην εφαρμογή κοινωνικών-οικονομικών μεταρρυθμίσεων με κατεύθυνση την άμβλυνση των ανισοτήτων. Για τον λόγο αυτό θα πρέπει όλοι να είμαστε προσανατολισμένοι στην θωράκιση του Δημοκρατικού μας πολιτεύματος. Να αντιλαμβανόμαστε πως οι αδυναμίες ή οι παθογένειες που εμφανίζει κατά καιρούς οφείλονται στους ανθρώπους που την υπηρετούν κι όχι στις αρχές της. Στον τόπο μας είναι γεγονός πως υπό την σκέπη της, τα τελευταία 47 χρόνια βιώσαμε ως χώρα μέρες ευημερίας, ειρήνης και προόδους. Σήμερα, την περίοδο της πανδημίας που απλώνεται σε βάθος διετίας, υπήρξαν στιγμές που η πολιτεία κινήθηκε στα όρια των δημοκρατικών και συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων. Στόχος ήταν η περιφρούρηση της Δημόσιας Υγείας και γι’ αυτό οι αντιδράσεις ήταν μετρημένες. Ίδιες αναταράξεις παρατηρούνται και με την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού, εξέλιξη που οδηγεί σε έναν κοινωνικό διαχωρισμό που πρέπει το συντομότερο δυνατό να εξαλειφθεί. Ο εμβολιασμός είναι απαραίτητος και συνιστά πρώτα απ’όλα ηθική υποχρέωση. Η κυβερνητική επιλογή της στέρησης δημοκρατικών ελευθεριών με τις απαγορεύσεις κυκλοφορίας και συνάθροισης, αλλά και με τις τιμωρητικές διατάξεις στέρησης εργασίας και μισθού λόγω μη εμβολιασμού, μοιάζει ως κύριο θέμα προβληματισμού. Η Δημοκρατία είναι επιλογή, είναι όμως και ευθύνη. Ευθύνη των πολιτών να την περιφρουρούν, να την υπηρετούν και να την αναβαθμίζουν μέσα από τις ατομικές μάχες. Γιατί η μαζικότερη δημοκρατική κατάκτηση ξεκινά από την ατομική και συλλογική μάχη για ένα καλύτερο αύριο, για εμάς, για τον διπλανό μας, για τα παιδιά μας, για όλους μας.