Το Μαυροβούνι της Μαγνησίας επέλεξε αυτή τη φορά η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) με τις «ευλογίες» της κυβέρνησης για  να αδειοδοτήσει τη δημιουργία αιολικού πάρκου 16 ανεμογεννητριών συνεχίζοντας την άναρχη και χωρίς κανένα χωροταξικό σχεδιασμό ανάπτυξη αιολικών πάρκων. Το Μαυροβούνι είναι το βουνό που υψώνεται πάνω από τη λίμνη Κάρλα, ενώ στην κορυφή του βρίσκεται ο χώρος του αρχαίου χωριού των Καναλίων. Η παρουσία του ανεξερεύνητου αρχαιολογικού χώρου στην κορυφή του βουνού, αλλά και της προστατευόμενης περιοχής NATURA της λίμνης με την τεράστια περιβαλλοντική σημασία για όλη την γύρω περιοχή, δεν εμπόδισε φυσικά την αδειοδότηση ολόκληρου αιολικού πάρκου. Εμπόδιο δε στάθηκε ούτε η αυξανόμενη τουριστική ανάπτυξη που παρουσιάζει η περιοχή. Οι περιπατητικές διαδρομές εντός του βουνού που προσφέρουν πανοραμική θέα στη λίμνη και καταλήγουν στο Βόρειο Αιγαίο έχουν μεγάλη τουριστική κίνηση, ειδικά κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, ενώ η νέα  διάνοιξη του δρόμου που θα ενώσει τα παράλια της Λάρισας με της Μαγνησία θα δώσει ακόμα μεγαλύτερη ώθηση στο τουριστικό προϊόν της περιοχής. Μέσα στο πλαίσιο αυτό, ωστόσο,  η ΡΑΕ δίνει «πράσινο φως» για την τοποθέτηση ανεμογεννητριών υπονομεύοντας την τουριστική δυναμική της περιοχής. Είναι σαφές ότι η διείσδυση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) είναι χρήσιμη και θεμιτή, με την προϋπόθεση ότι δεν υποβαθμίζει το κρίσιμο και ευαίσθητο ζήτημα της προστασίας του φυσικού και οικιστικού περιβάλλοντος και της βιοποικιλότητας κάθε περιοχής. Η ανάπτυξη των αιολικών πάρκων πρέπει να γίνεται στα πλαίσια ενός οργανωμένου χωροταξικού σχεδιασμού, λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη όλες εκείνες τις παραμέτρους, τις ιδιαιτερότητες, το χαρακτήρα και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα των εκάστοτε θέσεων, και σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να παραγνωρίζεται η βούληση της τοπικής κοινωνίας και των φορέων της περιοχής. Η πολιτική της ΝΔ για ανάπτυξη ανεμογεννητριών και αιολικών πάρκων χωρίς κανένα έλεγχο, κανένα σχέδιο, καμία μέριμνα για τα ιδιαίτερα  χαρακτηριστικά κάθε περιοχής και χωρίς καμία διαβούλευση με τις τοπικές κοινωνίες, δημιουργεί δικαιολογημένη αγανάκτηση και αντιδράσεις, ενώ ταυτόχρονα «ναρκοθετεί» το εγχείρημα για την επένδυση σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.