Την άποψη ότι δεν υπάρχουν μαγικά νούμερα για τον κατώτατο μισθό, αλλά ότι η πραγματικότητα υπαγορεύει τις οικονομικές συνθήκες με βάση τις αντικειμενικές ανάγκες και όχι την οποιαδήποτε ιδεοληψία, εξέφρασε ο βουλευτής Μαγνησίας της Νέας Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνος Μαραβέγιας, ως εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας στην κοινή συνεδρίαση των Επιτροπών Κοινωνικών και Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Βουλής, με θέμα την Πρόταση Οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για «επαρκείς κατώτατους μισθούς στην Ευρωπαϊκή Ένωση». Ο κ. Μαραβέγιας τόνισε ότι πρόκειται για ένα θέμα που στην Ελλάδα αντιμετωπίστηκε ως αντικείμενο ακραίας πολιτικής εκμετάλλευσης, υπενθυμίζοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε στην εξουσία το 2015 με το σύνθημα του κατώτατου μισθού 751 ευρώ, χωρίς φυσικά να πραγματοποιήσει την υπόσχεση του. Δυστυχώς, όμως, ο λαϊκισμός κυριαρχεί ακόμη και σήμερα στη δημόσια συζήτηση - όπως είπε - καθώς τον Φεβρουάριο του 2020 ο ΣΥΡΙΖΑ επανήλθε, ως αξιωματική αντιπολίτευση, στο ίδιο θέμα, καταθέτοντας σχετική πρόταση νόμου που γύρισε την ελληνική κοινωνία πίσω στη περίοδο 2012-2014, όπου τα πάντα θα λύνονταν «με ένα νόμο και ένα άρθρο». «Μόνο που τόσο σημαντικά θέματα δεν επιδέχονται ούτε απλουστεύσεις, ούτε πολύ περισσότερο λαϊκιστικές δήθεν απαντήσεις», υπογράμμισε ο βουλευτής και πρόσθεσε ότι το εν λόγω σχέδιο έρχεται να θέσει τους βασικούς κανόνες ενός κοινού πλαισίου για την εξασφάλιση επαρκών κατώτατων μισθών στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αποσκοπεί, δηλαδή, στην διασφάλιση ξεχωριστών και επαρκών εθνικών ορίων από τα κράτη μέλη. Ο παραπάνω στόχος επιτυγχάνεται, σύμφωνα με τον κ. Μαραβέγια, αφενός μέσω της διασύνδεσης του ύψους του κατώτατου μισθού με μια σειρά αντικειμενικών κριτηρίων επάρκειας, αφετέρου μέσα από τακτικές επικαιροποιήσεις των εθνικών νομοθετικών πλαισίων. «Η αλήθεια είναι λοιπόν ότι δεν υπάρχουν μαγικά νούμερα για τον κατώτατο μισθό, ούτε 751, ούτε 1500, ούτε οποιοδήποτε άλλο ποσό φανταστούμε από μόνοι μας. Η πραγματικότητα υπαγορεύει τις οικονομικές συνθήκες και για αυτό το λόγο οφείλουμε να παρακολουθούμε τις πραγματικές ανάγκες και όχι την οποιαδήποτε ιδεοληψία», τόνισε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε ότι η βελτίωση των συνθηκών εργασίας και διαβίωσης των εργαζομένων είναι πάνω από όλα θέμα ηθικής τάξης, του οποίου η επίλυση ωφελεί τελικά και την εθνική οικονομία αλλά και τις ίδιες τις επιχειρήσεις. Προς αυτή τη κατεύθυνση, η Οδηγία εισάγει προβλέψεις όπως:

• Η θέσπιση εθνικών κριτήριων τα οποία θα διασφαλίζουν ότι οι κατώτατοι μισθοί θα είναι επαρκείς. Δηλαδή θα λαμβάνουν υπ’όψη κατ’ ελάχιστον την αναγκαία αγοραστική δύναμη, το γενικό επίπεδο των ακαθάριστων μισθών και την κατανομή τους,  τον ρυθμό αύξησης των ακαθάριστων μισθών και τις εξελίξεις στην παραγωγικότητα της εργασίας.
• Εξίσου βασική είναι και η προώθηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων για τον καθορισμό των μισθών. Έτσι για τα κράτη μέλη στα οποία η κάλυψη είναι μικρότερη από 70% προβλέπεται κατάρτιση ετήσιου προγράμματος για την προώθηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων.
• Παράλληλα εισάγεται η ενισχυμένη συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων στον εκ του νόμου καθορισμό του κατώτατου μισθού.

Στο πλαίσιο αυτό, όπως τόνισε ο κ. Μαραβέγιας, ο καθορισμός του κατώτατου μισθού δεν θα αποτελεί μια μονομερή ή αυθαίρετη απόφαση, αλλά θα γίνεται με τρόπο πολυμερή, διάφανο και κυρίως τεκμηριωμένο αφού θα βασίζεται σε πραγματικά δεδομένα.