Του Κώστα Γιαννακίδη / https://www.protagon.gr/ Tα συνεργεία ήρθαν έξω από το σπίτι μου στις 02:30 το πρωί. Το ρεύμα όμως δεν ήρθε. Ναι, λοιπόν, είμαι πολύ θυμωμένος επειδή βρίσκομαι τρεις ημέρες χωρίς ρεύμα. Ομως από την άλλη ξέρω ότι εκεί έξω υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους. Και αυτοί είναι οι μόνοι άνθρωποι που δεν φταίνε ποτέ Το 2003 ζούσα στα βόρεια Μελίσσια, σε ένα από τα τελευταία σπίτια της περιοχής -μετά ήταν δάσος. Ο χιονιάς μας άφησε χωρίς ρεύμα και νερό για τρεις ημέρες. Ευτυχώς είχα τζάκι. Και ο γείτονας τσεκούρι. Επεσαν δέντρα. Κόψαμε κλαδιά για να συντηρήσουμε τη φωτιά, αν και δεν ήταν εύκολο. Με το νερό δεν υπήρχε πρόβλημα. Βράζαμε χιόνι. Στο Χαλάνδρι είναι πιο εύκολα χωρίς ρεύμα, ειδικά αν βολεύεσαι σε φιλικό ή συγγενικό σπίτι, όπως κάνουμε αρκετοί στη γειτονιά μου. Είναι Πέμπτη απόγευμα και είμαστε στην τρίτη μέρα χωρίς ρεύμα. Μας είπαν ότι, «καλώς εχόντων των πραγμάτων», η σύνδεση θα αποκατασταθεί την Παρασκευή. Αυτό το «καλώς εχόντων» είναι που μας ανησυχεί, αλλά πήραμε θάρρος από την πρωτοβουλία του Πρωθυπουργού για έκπτωση στον λογαριασμό του ρεύματος. Οταν τελειώσει το lockdown θα το ρίξουμε έξω στη γειτονιά. Εχω, λοιπόν, κάθε λόγο να τα βάζω με όποιον κρατάει σφραγίδα σε αυτή τη χώρα. Με υπηρεσιακούς παράγοντες, αιρετούς άρχοντες και γραφειοκράτες. Ομως από την άλλη πλευρά, θα ήμουν άδικος απέναντι στην αλήθεια και στους ανθρώπους που εργάζονται στις αρμόδιες υπηρεσίες, αν δεν στεκόμουν στον επαγγελματισμό και, αν θέλετε, στην αυταπάρνηση με την οποία κάνουν τη δουλειά τους. Πυροσβεστική, Αστυνομία, Δήμος Χαλανδρίου και ΔΕΔΔΗΕ. Έφτασαν στον δρόμο μου στις 02.30 τα ξημερώματα και ξεκίνησαν δουλειά. Σε λιγότερο από τρεις ώρες είχαν απομακρύνει το δέντρο, η Αστυνομία πήρε κατάθεση από τον άνθρωπο που έχασε το αυτοκίνητό του κάτω από τον κορμό, οι άνθρωποι του ΔΕΔΔΗΕ εκτίμησαν το μέγεθος της ζημιάς και έδωσαν υποσχέσεις για αποκατάσταση το συντομότερο δυνατό. Μέσα στη μαύρη και παγωμένη νύχτα. Δεν έχουμε μάθει έτσι από υπηρεσίες που συνδέονται με το Δημόσιο. Και όμως οι άνθρωποι τα έδωσαν όλα. Δουλεύοντας όλη τη νύχτα έξω από το δικό μου σπίτι και μετά έξω από το σπίτι κάποιου άλλου, μπορεί να ήταν και το δικό σας. Με αποδοχές που δεν αντιστοιχούν ούτε στο ελάχιστο της δουλειάς τους. Με κίνδυνο για τη σωματική τους ακεραιότητα. Παλικάρια που δεν έβγαλαν ούτε παράπονο από το στόμα τους. Ναι, λοιπόν, είμαι πολύ θυμωμένος επειδή βρίσκομαι τρεις ημέρες χωρίς ρεύμα. Παίρνω ανάποδες στροφές. Όμως από την άλλη ξέρω ότι εκεί έξω υπάρχουν άνθρωποι που, πράγματι, κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να μου φέρουν ρεύμα. Και αυτοί είναι οι μόνοι άνθρωποι που δεν φταίνε ποτέ.