Επτά αδελφικοί φίλοι του αντιπροέδρου του πολιτιστικού συλλόγου «Μέγας Αλέξανδρος» Γιάννη Σταματίου, που έχασε τη μάχη με τον κορονοϊό, αντί να αγοράσουν στεφάνια για την κηδεία του, αποφάσισαν να τον αποχαιρετίσουν συγκεντρώνοντας χρήματα, με τα οποία αγόρασαν και προσέφεραν αναπνευστήρες, στολές και ειδικά μόνιτορ, στις κλίνες, όπου νοσηλεύονται ασθενείς «χτυπημένοι» από την πανδημία. Όλα ξεκίνησαν με πρωτοβουλία του Γιάννη Χατζηπέγιου, ο οποίος όπως ανέφερε στο ραδιοφωνικό σταθμό του ΑΠΕ-ΜΠΕ "Πρακτορείο FM 104.9", ένιωσε βαθύ πόνο και θλίψη από την απώλεια του φίλου του, καθώς μαζί του είχε μοιραστεί όλες τις σημαντικές στιγμές της ζωής του, από μικρό παιδί. «Όταν έφυγε ο φίλος μας, η απώλεια ήταν τρομερή και σκεφτήκαμε ότι κάτι πρέπει να κάνουμε, αντί να αγοράσουμε στεφάνια. Επικοινωνήσαμε με το νοσοκομείο της Έδεσσας, προκειμένου να μας υποδείξουν τι θα μπορούσαμε να κάνουμε και έτσι, ενώ αρχικά συγκεντρώσαμε χρήματα μόνο οι στενοί του φίλοι, ξαφνικά άρχισαν να τηλεφωνούν και άλλοι πολίτες από την Έδεσσα για να συμβάλλουν στην προσπάθεια μας», επισήμανε στο ο κ. Χατζηπέγιος. Όπως ο ίδιος ανέφερε, «διαπιστώθηκε στην πορεία, ότι υπήρξαν πολλοί φίλοι, συμμαθητές, σύλλογοι, εταιρείες οι οποίοι προσφέρθηκαν να καταθέσουν κάποιο χρηματικό ποσό στην μνήμη όχι μόνο του Γιάννη, αλλά όλων των θανόντων συμπολιτών μας, συγγενών, συνεργατών από την πανδημία και με τον τρόπο αυτό να καλύψουν ανάγκες του Γενικού νοσοκομείου Έδεσσας. Υπήρξε συγκινητική συμμετοχή από ανθρώπους και φορείς της πόλης μας, με αποτέλεσμα να συγκεντρωθούν 9.000 ευρώ. Με αυτά τα χρήματα αγοράσαμε και δωρίσαμε στο νοσοκομείο, δύο μηχανήματα monitors UMEC10, ένα μηχάνημα HI FLO OXYGEN υψηλής ροής , ένα τροχήλατο παλμικό οξύμετρο, πιεσόμετρο, θερμόμετρο HR, καθώς και αναλώσιμα υλικά». Διευκρίνισε δε, πως «χρειάστηκε να πάμε από πόρτα σε πόρτα, για να μπορέσουμε να συγκεντρώσουμε τα χρήματα για τη μνήμη του Γιάννη. Ήταν πολύ συγκινητική η προσπάθεια όλων και συγκίνησε και την οικογένεια». Ο Γιάννης Χατζηπέγιος, αναφερόμενος στον ξεχωριστό φίλο του, που τους ενέπνευσε ακόμα και με τον χαμό του, είπε: «Ο Γιάννης ήταν ένας ξεχωριστός συνοδοιπόρος, φίλος και από αυτούς τους ανθρώπους που δεν μιλάς με το στόμα αλλά μιλάς με τα μάτια και όταν χάνεις τέτοιους ανθρώπους, είναι πολύ δύσκολο να το διαχειριστείς . Ήταν ένας άνθρωπος πολύ δοτικός, συμμετείχε στα κοινά, είχε δημοκρατικές αρχές».