Ο Κολοκοτρώνης βρέθηκε στη Σκιάθο στα τέλη του Ιουλίου του 1807 σε ηλικία 37 χρονών, και παρέμεινε στη θάλασσα των Σποράδων για δέκα περίπου μήνες. Μόλις είχε αποφυλακισθεί με παρέμβαση του Καποδίστρια από το σεμπέκο (πειρατικό ταχύπλοο) Ευαγγελίστρια τη ναυαρχίδα του μικρού ρωσικού στόλου με ελληνικό πλήρωμα που βρισκόταν στη Λευκάδα. Φυλακίστηκε γιατί χτύπησε με το καράβι του (‘Αγιος Γεώργιος’) τους Τούρκους στην Αχαΐα κι αυτό κάποιοι επτανήσιοι έμποροι το θεώρησαν απαράδεκτο. Ωστόσο, ο περιορισμός του ήταν άδικος καθώς είχε εξασφαλίσει άδεια από την Κυβέρνηση των Ιονίων Νήσων («να κτυπάει από στεργιάς και θάλασσας τους Τούρκους όθεν τον εβόλαγε»). Τότε ο Κολοκοτρώνης στράφηκε προς την Άσπρη θάλασσα κι αντάμωσε με τους οπλαρχηγούς του Ολύμπου που στη Σκιάθο, «τα Ψαρά της Θεσσαλίας», συγκροτούσαν ήδη τον πρώτο Ελληνικό Στόλο της νεότερης Ιστορίας μας, τα περίφημα «μαύρα καράβια» με αρχηγό το Γιάννη Σταθά κι Υπαρχηγό τον Νικοτσάρα. Σαν έφθασε ο ‘’γέρος’’, ο Νικοτσάρας είχε σκοτωθεί (αρχές Ιούλη) κι ο ίδιος ανέλαβε Διοικητής της Μοίρας του «Μοριά». Οι μοίρες ή «ταϊφάδες» ήταν επτά και είχαν διακριτικό όνομα τον τόπο καταγωγής του μοίραρχου . Ο Κολοκοτρώνης στα απομνημονεύματα του μεταξύ άλλων γράφει: «επήγα με τον καπετάν Αλεξανδρή εις το Λεβάντε (Ανατολή) δέκα μήνους εναντίον των Τούρκων. Εκεί επήγα εις το Άγιον Όρος. Μας επολιόρκησαν τρία καράβια Τουρκικά πολεμικά εις την Σκιάθον. Εδώκαμεν είδησιν μιας φρεγάτας Αγγλικής (εννοεί τη ‘’Sea horse” με καπετάνιο τον John Steward) και ήλθεν εις βοήθειαν μας. Τα δύο κορβέττα τα εβούλιαξε και τη φρεγάτα την επήρε ζωντανή. Είμεθα ημείς οι Έλληνες 1.400 όλοι καπεταναίοι του Ολύμπου, καθώς παπά – Βλαχάβας, Λιόλιος, του Τσάρα οι καπεταναίοι» . Όταν στις 12/08 του 1807 διακόπηκε ο ρωσοτουρκικός πόλεμος, ο Σταθάς έδωσε εντολή από τη Σκιάθο να κατεβεί η ρωσική σημαία από τα πλοία του καταδρομικού στολίσκου και ν’ ανεβεί μια κυανή μετά λευκού σταυρού. Έτσι έπραξε κι η μοίρα «Μοριάς» με συνέπεια ο Κολοκοτρώνης να συνδεθεί και με την ύψωση της πρώτης ελληνικής σημαίας….