• Το υπουργείο προσπαθεί να επαναφέρει τη δυνατότητα «τακτοποίησης» των εκχερσωμένων δασικών εκτάσεων που καλλιεργούνται. Oπως προβλέπει, οι εκτάσεις αυτές θα καθοριστούν από τον ΟΠΕΚΕΠΕ (ο αρμόδιος φορέας για τις επιδοτήσεις), δεν θα χάνουν τον (παλαιότερο) δασικό τους χαρακτήρα, αλλά θα διατηρούν την παράνομη χρήση όσο καιρό επιδοτούνται και θα έχουν «ασυλία» από πρόστιμο και άλλες κυρώσεις.
• Δίνεται δικαίωμα στον υπουργό Περιβάλλοντος με απόφασή του (αντί για προεδρικό διάταγμα) να «διορθώνει» τα όρια οικισμών. Πρόκειται για ρύθμιση η οποία δείχνει να «φωτογραφίζει» τη γνωστή υπόθεση στο Πάπιγκο.
• Επεκτείνεται η δυνατότητα για κατασκευή τουριστικών χωριών (σύνθετα τουριστικά καταλύματα) εκτός από ιδιωτικές δασικές εκτάσεις και σε δημόσιες.
• Αντί η ελάχιστη απόσταση της δόμησης από τον αιγιαλό να αυξάνεται λόγω κλιματικής αλλαγής, επεκτείνεται και στα «μεικτά τουριστικά καταλύματα» η δυνατότητα που είχε δοθεί στα τουριστικά χωριά να χτίζουν στα 30 μέτρα από τον αιγιαλό (έναντι 50 μέτρων που είναι ο γενικός κανόνας).
• Εξαιρούνται από τη δασική νομοθεσία οι οικισμοί αυθαιρέτων στον Προβάλινθο και στην Αμπελούπολη στο Μάτι. Οι δύο οικισμοί δεν είχαν νομιμοποιηθεί κατά την εκπόνηση του ειδικού πολεοδομικού σχεδίου, προκαλώντας τις διαμαρτυρίες (και προσφυγές στο ΣτΕ) των συλλόγων των κατοίκων τους.
• Τα ειδικά πολεοδομικά σχέδια μπορεί να προβλέπουν τη «νομιμοποίηση» ή τη διάνοιξη δρόμου (μέσω απαλλοτριώσεων από το Δημόσιο) ώστε να καταστεί οικοδομήσιμη η έκταση ενός ιδιώτη που θα υλοποιήσει στρατηγική επένδυση (στη μέση τού πουθενά).
• Στις αποδοχές κληρονομιάς δεν θα απαιτείται πιστοποιητικό από το δασαρχείο για τον χαρακτήρα της έκτασης.
