Φεύγεις από την δουλειά σου στις 00:30, αντί να φύγεις 23:00, γυρίζεις σπίτι σου στις 01:00....φοράς τα γάντια σου συνεχόμενα, από τις 14:30 και την ίδια στολή του αστροναύτη 6 ώρες χωρίς διακοπή!!!!!

Στη βάση από τα προστατευτικά γυαλιά της στολής σου, λιμνάζει νερό από τον ιδρώτα σου, από το πρώτο μισάωρο της νοσηλείας που μπαινοβγαίνεις σε δωμάτια με θετικά κρούσματα covid-19, δεν έχεις άλλη επιλογή από το να προσπαθήσεις να αγνοήσεις το γεγονός πως δεν βλέπεις πια, πάρα ελάχιστα με το πάνω μέρος από τα γυαλιά, συνεχίζεις έτσι και χωρίς ανάσα για 6 ώρες!!!!!!

Φλεβοκεντάς τους αρρώστους από εμπειρία και επαγγελματικό ένστικτο, ζητάς την βοήθεια τους για να δεις λεπτομέρειες που δεν βλέπεις πια....... Μας δίνουν ευχές από την καρδιά τους και μας λυπάται η ψυχή τους, το λένε και το εννοούν...... Η μόνη μας αναγνώριση, κανείς σας άλλος δεν μπορεί να φανταστεί την τραγική πραγματικότητα της δικής μας πλευράς!!!!!!

Εσείς βολτάρετε στην παραλία, βγάζετε φώτο με τις μασκούλες σας και νομίζετε πως είσαστε αγνώριστοι και πως περνάτε δύσκολα!!!!! Να διαβάζεις και τα σχόλια εκπαιδευτικών για το πόσο δύσκολα περνάνε στα σχολεία και να θες να ανέβεις στα κάγκελα να κάνεις τον κόκορα!!!

Σεβαστείτε λίγο και κάποιους άλλους που πραγματικά υποφέρουν, πόσο θράσος πια!!!

Προσπαθείς να ανοίξεις το κντ στις 02:00 πια το χάραμα που βρίσκεις χρόνο, από το μεσημέρι που έχεις να το πιάσεις στα χέρια σου, γιατί χρειάζεσαι και 1 ώρα κάθε τέλος της βάρδιας, που ξετομαριαζομαστε με καυτό νερό κ απολυμαντικά!!!!!

Λογικό είναι, εδώ δεν αναγνωρίζουμε εμείς τα χέρια μας, ...για τα σημάδια στο πρόσωπο, καλύτερα να αποφύγω να τα φωτογραφίσω!!!!

Ας μην βλέπουμε τον εαυτό μας χρόνια μετά, αν επιβιώσουμε, στην αθλιότητα μιας πραγματικότητας....που θα ευχηθώ, όσοι υπηρετούμε το Εθνικό Σύστημα Υγείας, κάποια στιγμή να ξεπεράσουμε και τίποτα, να μην μας την θυμίζει!!!!