Many people will be sad to hear that Michael Carroll passed away in the early hours of November 4th. Michael was devoted to Skopelos for nearly sixty years, and during that time, formed many close friendships on the island with people who (in his own words) “made me feel that I belonged.” He was also one of the first foreigners to build a home here. The site he chose was close to sea at Panormos, and, in his acclaimed book, Gates of the wind/An Island in Greece; On the Shores of Skopelos, he describes the time when there were no connecting roads and all the building material had to be brought by boat. His love for the island and its people shines through every chapter of the book. Author, poet and historian, Michael also worked for UNFAO, the United Nations Food and Agriculture Organization, helping to raise financial support for deprived countries. His greatest qualities were his humor, his kindness and his ability to connect with people of all ages, nationalities and backgrounds. Michael will be greatly missed by all of us, and at time like this, our hearts go out to his wife Anna, his daughters Kimberley and Xante, and his sons, Max and Justin. Πολλοί άνθρωποι στεναχώρεθηκαν στο άκουσμα του θανάτου του Μάϊκλ Κάρολ που πέθανε στις πρώτες πρωινές ώρες της 4ης Νοεμβρίου. Ο Μιχαήλ ήταν αφιερωμένος στη Σκόπελο για σχεδόν εξήντα χρόνια και κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου δημιούργησε πολλές στενές φιλίες στο νησί με ανθρώπους που (με τα δικά του λόγια) έλεγε «με έκαναν να νιώσω ότι ανήκω εδω».

Ήταν επίσης ένας από τους πρώτους ξένους που έχτισαν σπίτι στη Σκοπελο. Ο τόπος που επέλεξε να ζει ήταν κοντά στη θάλασσα στον Πάνορμο για τον οποίο αναφέρθηκε στο γνωστό του βιβλίο, "Gates of the wind / Ένα νησί στην Ελλάδα".

Στις ακτές της Σκοπέλου, περιγράφει τη στιγμή που δεν υπήρχαν αγροτικοί δρόμοι και όλο το οικοδομικό υλικό έπρεπε να φέρεται με βάρκα. Η αγάπη του για το νησί και τους ανθρώπους του λάμπει σε κάθε κεφάλαιο του βιβλίου.

Ο συγγραφέας, ποιητής και ιστορικός, ο Μιχαήλ εργάστηκε επίσης στο UNFAO, τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών, βοηθώντας στη συγκέντρωση οικονομικής στήριξης για τις υποβαθμισμένες χώρες.

Οι μεγαλύτερες αρετές του ήταν το χιούμορ του, η καλοσύνη του και η ικανότητά του να συνδεθεί με ανθρώπους όλων των ηλικιών, εθνικοτήτων και καταγωγής.

Ο Μιχαήλ θα λείψει πολύ από όλους, και σε τέτοιες στιγμές, η σκέψη μας ταξιδεύει στη σύζυγό του Άννα, στις κόρες του Κίμπερλι και στον Ξάντε, και στους γιους του, Μαξ και Τζάστιν.