Πολλοί χώροι εστίασης το καλοκαίρι γίνονται χώροι συγκέντρωσης αδέσποτων γατιών προς τέρψη των πελατών τους κι όταν κλείνουν, οι γάτες παραμένουν στον ιστό της πόλης ψάχνοντας τροφή. Ο Δήμος έρχεται να καλύψει, όπως υποχρεούται, την ανάγκη διατροφής τους κι αυτές δεν το κουνάνε ρούπι απ’ το λιμάνι και τις γειτονιές που τις ταυτίζουν, λόγω του ότι βρίσκουν φαγητό, με το σπίτι τους.

Παράλληλα ο Δήμος, αν και είναι δύσκολο να τις συλλέξει, προσπαθεί να τις στειρώσει γιατί η γάτα κάνει 3 τοκετούς, ανά έτος και σε κάθε τοκετό γεννά 4-6 γατάκια, άρα γεννά περίπου 12-18 γατάκια το έτος. Επομένως αν επιβιώσει για 7-8 χρόνια, θα γεννήσει 96-144 γατάκια, από τα οποία τα μισά περίπου είναι θηλυκά. Τα νούμερα είναι τραγικά και μιλούν από μόνα τους.

Τα γατάκια βέβαια, έχουν και τη φυσική τους ανάγκη που, ελλείψει άμμου και χώματος, συνηθίζουν να την κάνουν στα καλντερίμια και στο τσιμέντο με τις γνωστές συνέπειες… Το πρόβλημα πια είναι έντονο και σοβαρό και χρήζει άμεσης επίλυσης στην οποία πρέπει να συνδράμουμε και οι κάτοικοι.

Πώς; Χωρίς να είμαι ειδικός, θα πω μια-δυο προτάσεις μήπως κι ανοίξει η κουβέντα και περάσουμε απ’ τη διαμαρτυρία εδώ κι εκεί, στην επιτόπια δράση. Σε όποιο δρόμο παρουσιάζεται το πρόβλημα οι κάτοικοι να φροντίσουν για τη συλλογή των αδέσποτων και σε συνεργασία με τον κτηνίατρο να στειρώσουν τις γάτες. Επίσης, να βρουν ένα σημείο που δεν τους ενοχλεί και να τοποθετήσουν άμμο ώστε τα γατιά να κάνουν την ανάγκη τους εκεί και όχι οπουδήποτε.

Θα μπορούσε τέλος να γίνει μια σελίδα όπου να προτείνονται για υιοθεσία τα αδέσποτα γατάκια σε όσους θέλουν να αποκτήσουν νέους φίλους….