Το 1828 οι Σκιαθίτες ζούσαν ακόμα κλεισμένοι στο Κάστρο το οποίο εγκατέλειψαν μετά τον Μάρτιο του 1829 με την υπογραφή του Πρωτοκόλλου του Λονδίνου και την ίδρυση του Ελληνικού Κράτους. Οι Ολύμπιοι αλώνιζαν σταθερά στις αφύλακτες ακτές της μέχρι τον Φεβρουάριο του 1828 που ήρθε και τους διάλυσε ο Μιαούλης κατ’ εντολή του Καποδίστρια που μόλις είχε φθάσει στην Ελλάδα. Ανάμεσά τους βρισκόταν και ο αρχιμανδρίτης Αρσένιος Περραιβός αδελφός του Φιλικού και μετέπειτα στρατηγού Χριστόφορου που έλαβε μέρος στη μάχη της Σκιάθου το 1823, όπως κι ο ίδιος.

Στο νησί όμως το 1828 αντιμετωπίσθηκε ως ύποπτος για πανώλη (πανούκλα) που έφεραν στη χώρα οι Αιγύπτιοι του Ιμπραήμ . Οι δημογέροντες του νησιού διά του υγειονόμου τον διέταξαν να ξεγυμνωθεί και να κολυμπήσει για να απολυμανθεί! Ο Αρσένιος αρνήθηκε λέγοντας πως αφενός δεν ξέρει κολύμπι και είναι 76 χρονών, ασθενής και αφετέρου ότι στα ρούχα του έχει το ευαγγέλιο και γενικά πως δεν θέλει να χάσει τα άμφιά του που σίγουρα θα τα έκαιγαν. Καθώς οι ‘’εκκαθαρίσεις’’ απ’ τον Μιαούλη έφταναν στο τέλος τους, ο Περραιβός μαζί με άλλους Ολύμπιους, ειδοποιήθηκαν να μεταβούν αναγκαστικά στα Μέγαρα για να προστεθούν στο στρατό της Κυβέρνησης και να σταματήσουν οριστικά τις επαφές τους με τις Σποράδες.

Ο Γέροντας πήγε αλλά εκεί όντως θέριζε η πανώλη κι έτσι αναγκάστηκε να μπει σε καραντίνα. Τον έβαλαν σ’ ένα άδειο μαγαζί λόγω της προχωρημένης του ηλικίας μαζί με κάποιον άλλον, ενώ τους υπόλοιπους υπόπτους τους μετέφεραν σ’ έναν ελαιώνα μακριά απ’ τον κόσμο γιατί η καραντίνα ανέκαθεν, είναι ο πιο σίγουρος τρόπος αντιμετώπισης μιας πανδημίας…