Αναμφισβήτητα η οδός Παπαδιαμάντη αποτελεί τον κεντρικότερο και το γνωστότερο δρόμο της Σκιάθου, μα και τον πλέον απρόσωπο -ειδικά όταν κλείνουν τα καταστήματα- παρότι φέρει ένα όνομα βαρύ σαν ιστορία! Επιπλέον 'πατά' πάνω σ' ένα ασίγαστο ρέμα με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζει συνεχώς θέματα δυσοσμίας, στατικότητας και πλημμυρών. Είναι η πιο κραυγαλέα – με την έννοια ότι όλοι θέλουν δε θέλουν, πέφτουν επάνω της- περίπτωση άναρχης ανάπτυξης στην πόλη -ούτε καν το καλντερίμι δεν ακολούθησε το τυπικό της παράδοσής μας- και θυμίζει περισσότερο far west, παρά νησιώτικο δρόμο. Όλα αυτά ασφαλώς δεν συνάδουν με την εικόνα της Σκιάθου του Παπαδιαμάντη που θα έπρεπε, τουλάχιστον στα προβεβλημένα σημεία, να δείχνουμε προς τα έξω. Μήπως ήρθε η ώρα να γίνει μια ανάλογη επιστημονική μελέτη την οποία σε βάθος χρόνου και να εφαρμόσουμε; Εμείς, που άλλωστε δεν προλάβαμε ούτε τα γεφυράκια και ζήσαμε μ’ αυτό το δράκο να περνά ανάμεσα από τους δυο λόφους του χωριού, ας μην προφτάσουμε να την καμαρώσουμε ολοκληρωμένη. Θα ακολουθήσουν όμως επόμενες γενιές και κάποτε οφείλουμε να σχεδιάσουμε το μέλλον. Ως τότε, τουλάχιστον οι καταστηματάρχες όταν κλείνουν τα καταστήματα ας αφήνουν καμιά βιτρίνα ανοιχτή και κανένα φως αναμμένο για να μη μοιάζει εγκαταλειμμένη η πόλη το χειμώνα.