Η ευθύνη είναι βαριά λέξη. Την χρησιμοποιείς εκεί που πρέπει και όταν πρέπει. Οταν λέμε ευθύνη το μυαλό μας ξεκινάει από την προσωπικότητά μας και φτάνει έως και την πολιτική ζωή του τόπου... Εκεί τελευταία το μπαλάκι που άλλοτε είναι μεγάλης ακτίνας και άλλοτε μικρής μάλλον έχει χαθεί... Από τα κέντρα εξουσίας έως και την τοπική αυτοδιοίκηση. Εδώ στην Σκιάθο τον τελευταίο καιρό γίνεται μεγάλος ντόρος για τα περί ευθυνών που θα υπάρχουν σε περίπτωση που τα λεωφορεία μείνουν δύο (όπως είναι τώρα), ευθύνες για το αν θα γίνουν περισσότερα και η μεγαλύτερη ευθύνη τι θα γίνει αν ξαφνικά (που κάποιοι εύχονται και κάποιοι όχι) "πλακώσει" κύμα επισκεπτών. Στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο όλοι ζήτησαν "νιπτήρα" και "νίπτουν τα χείρας τους" αφού η ενδεχόμενη αποτυχία του εγχειρήματος, του οποιουδήποτε εγχειρήματος, θα τινάξει τα νεύρα των επισκεπτών, των κατοίκων και των επιχειρηματιών με αποτέλεσμα τα "σκάγια" να φτάσουν στα έδρανα του Δημοτικού Συμβουλίου. Τελικά ποιος έχει την ευθύνη ο Δήμαρχος και η δική του πλευρά, την έχουν οι μειοψηφίες, που σε αυτό το θέμα έγιναν σιαμαίες ακόμα και με κοινές ανακοινώσεις; (εκτός του κ. Καρπέτα) ή η Περιφέρεια που έδειχνε αμέτοχη αλλά με την κα Κολυνδρίνη να παρεμβαίνει τελευταία, μαινόμενη κατά των σχεδίων της Δημοτικής Αρχής; Ποιος παίρνει το βάρος των ευθυνών άραγε στα χέρια του ο Δήμαρχος; η στην προκειμένη οι μειοψηφίες - που έγιναν πλειοψηφία και κρατούν σε ομηρία τις αποφάσεις του Δημάρχου; Τα θέμα των Συγκοινωνιών καίει. Ακόμα και προεκλογικά καμία παράταξη είτε του κ. Τζούμα, είτε του κ. Πλωμαρίτη ανέφεραν κάτι στο πρόγραμμά τους. Ο λόγος ;;; γιατί γνώριζαν πως θα επέστρεφε στο Δήμο η διαχείρισή τους; Θα "πλήγωναν" κάποιους ψηφοφόρους τους μισθωτές των Λεωφορείων;;; H απάντηση παραμένει άγνωστη αλλά οι τοποθετήσεις τους και οι πράξεις αποδεικνύουν τι θέλει ο καθένας. Ο κόμπος όμως πλέον έφτασε στο χτένι και δύσκολα ξεμπερδεύεται με ευχολόγια και ατάκες που προσβάλλουν. Τι μέλλει γενέσθαι λοιπόν και έως πότε το μπαλάκι που λέγεται "ευθύνη" θα γυρίζει από παράταξη σε παράταξη ...; Προσέξτε γιατί το μπαλάκι θα φτάσει στον πολίτη που πλέον γνωρίζει, βλέπει, ακούει και κρίνει και όσο και αν θέλουμε να διαστρεβλώσουμε την τελική του απόφαση θα είναι ο τελικός κριτής.