Εάν οι επενδύσεις θεωρούνται ως η μόνη κανονικότητα για την οικονομία, σύμφωνα με το νέο δόγμα, η βαρβαρότητα ποια είναι; Στη Σκιάθο για παράδειγμα, ο επενδυτής -μεγαλοξενοδόχος που βρίσκεται σε διαμάχη με τον δήμο και όλο το νησί, έχει καταπατήσει δημόσιες εκτάσεις, έχει «βγάλει» αγωγό στη θάλασσα με τις φωτογραφίες να προκαλούν ανατριχίλα, καταστρέφει πεύκα, απαγορεύει την είσοδο των πολιτών στην παραλία. Η Σκιάθος είναι ένα νησί περιβαλλοντικά αθωράκιστο και επιβαρυμένο. Ομπρελάδες μέχρι επιχειρηματίες τρίμηνης διάρκειας… τη «βλέπουν» ως γη της επαγγελίας για εύκολο χρήμα. Μόνο, που το νησί περιβαλλοντικά ζει το «βατερλώ» του. Και ο μεγαλοξενοδόχος, που βρίσκεται δικαίως στο μάτι του κυκλώνα, δεν είναι ούτε ο μόνος καταπατητής, ούτε ο μόνος καταστροφέας. Η διαφορά με τους υπολοίπους «συναδέλφους» του είναι ότι δεν έχει καλές «δημόσιες σχέσεις» στο νησί. Κατά τα λοιπά η τακτική είναι ίδια και απαράλλαχτη, με εκείνους που βρήκαν στη Σκιάθο τον «παράδεισό» τους.