Υπέροχο αρχοντικό και πολύτιμα οικογενειακά κειμήλια, που αντέχουν στον χρόνο είναι ο πλούτος που ανέδειξαν δύο κορίτσια με αγάπη για την παράδοση και τις ιστορικές καταβολές αιώνων. Οι δίδυμες αδελφές Μαρένα και Φωτεινή Κωνσταντινίδη – Μάνεση, φοιτήτριες αμφότερες του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, μετέτρεψαν σε μουσείο την επιβλητική οικογενειακή κατοικία στη Σκιάθο, με την ένθερμη συμπαράσταση των γονέων τους, δημιουργώντας το Σκιαθίτικο Σπίτι που έχει, πλέον, πανελλήνια απήχηση. Ρεπορτάζ: ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΥΔΡΑΙΟΥ Εχοντας ως εφόδιο το γνωστικό αντικείμενο των πανεπιστημιακών τους σπουδών, καθώς η Μαρένα σπουδάζει αρχιτέκτονας μηχανικός και η Φωτεινή νηπιαγωγός, έκαναν το μεγάλο βήμα, με τη συμπαράσταση των γονέων τους Χαράλαμπου και Κωνσταντίνας, δημιουργώντας μουσείο - κόσμημα για τη Σκιάθο, πριν από δύο χρόνια. Μιλώντας στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ οι 22χρονες φοιτήτριες, αναφέρουν ότι: «Το Σκιαθίτικο Σπίτι είναι μία ιδιωτική πρωτοβουλία για την διατήρηση και την ανάδειξη του παραδοσιακού τρόπου ζωής του περασμένου αιώνα στη Σκιάθο. Εχοντας ξοδέψει πάρα πολλά σε χρόνο και πόρους, η οικογένειά μας κατάφερε να συντηρήσει τα παλιά αντικείμενα του σπιτιού, να καταγράψει ιστορίες, εμπειρίες, γνώσεις και να τα παρουσιάσει». Σε όλο αυτό το εγχείρημα, σημαντικό εργαλείο «ήταν οι γνώσεις που διαθέτουμε η καθεμία μας μέσα από τους κλάδους των σπουδών μας, και το βίωμα μας, καθώς μεγαλώσαμε μέσα σε αυτό το σπίτι συνυπάρχοντας με όλα τα αντικείμενα που τώρα εκθέτουμε. Ο στόχος είναι να παρουσιάσουμε την ζωντανή ιστορία του παραδοσιακού σπιτιού, τις κύριες καθημερινές δραστηριότητες και τα κοινωνικά γεγονότα των οικογενειών που έζησαν στο σπίτι» αναφέρουν η Μαρένα και η Φωτεινή. Το Σκιαθίτικο Σπίτι στα δύο χρόνια λειτουργίας του δέχτηκε πληθώρα επισκεπτών όχι μόνο από τον ελλαδικό χώρο αλλά και από όλο τον κόσμο, λόγο του κοσμοπολίτικου χαρακτήρα του νησιού. Μεταξύ αυτών υπήρξαν και αναγνωρίσιμοι επισκέπτες, όπως η ηθοποιός Χριστίνα Αλεξανιάν, η δημοσιογράφος Μπήλιω Τσουκαλά, ο Κώστας Γιαννόπουλος από το «Χαμόγελο Του Παιδιού», η αρχαιολόγος Ειρήνη Γκρατσία, η αθλήτρια Ερρικα Πρεζεράκου, η δημοσιογράφος του περιοδικού «Le Parisien» Dominique Savidan, η pop star της πολωνικής μουσικής σκηνής Βovska, ο Πολωνός σκηνοθέτης Gregor Waclawek και άλλοι.

Το Σκιαθίτικο Σπίτι

Το Σκιαθίτικο Σπίτι είναι ένα πετρόκτιστο διώροφο του 1910 στη χώρα της Σκιάθου, που είναι άλλωστε και ο μόνος οργανωμένος οικισμός, στην οδό Πολυτεχνείου, κοντά στο κέντρο. Θεωρείται ένα από τα πρώτα κτίσματα της χώρας της Σκιάθου όταν οι Σκιαθίτες εγκατέλειψαν το Κάστρο με την ίδρυση του πρώτου ελληνικού κράτους το 1830. Οι δίδυμες αδελφές εκπροσωπούν την πέμπτη γενιά που κληρονομεί την οικία. «Το γεγονός ότι η οικογένειά μας ήταν μία από τις πιο εύπορες του νησιού, αντανακλάται στην προσεγμένη κατασκευή του σπιτιού αλλά στην πληθώρα αντικειμένων που το πλαισιώνουν» υπογραμμίζουν. Ο επισκέπτης κατά την περιήγηση του στον χώρο συναντά αντικείμενα διαφορετικών εποχών και προελεύσεων, καθώς η οικογένεια είχε σύνδεση με το εξωτερικό και συγκεκριμένα με το New Port της Βοστόνης. Φορεσιές αυθεντικές, ακόμη και μια κομμένη πλεξούδα, λάμπες, κασέλες, καρέκλες και σοφάδες, πίνακες και φωτογραφίες, σερβίτσια, μεταξωτά και υφαντά, συνθέτουν μια μοναδική ατμόσφαιρα, που μεταφέρει νοερά τον επισκέπτη σε άλλες εποχές. Στο ισόγειο υπάρχει το αυθεντικό τζάκι, ο καστρινός και ο σκιαθίτικος καναπές, ο πολυέλαιος του 1883, ένας ρωμαϊκός αμφορέας, παραδοσιακές φορεσιές, σκιαθίτικα χαλιά, κεντήματα και κοσμήματα. Η ξύλινη σκάλα οδηγεί στον πάνω όροφο όπου υπάρχουν τρία δωμάτια και ένα οφίς, όπου «κλέβει» τις εντυπώσεις και μια πολύ ωραία λιθογραφία με τον Γεώργιο Α΄ και την Ολγα. Επίσης, ο επισκέπτης θα δει κασέλες με κειμήλια, τον αργαλειό, το σιδερένιο κρεβάτι με τα αυθεντικά κεντήματα και στρωσίδια και την ξύλινη κασέλα της νύφης. Σε κορνίζες οι οικογενειακές φωτογραφίες, με τις μορφές των παλαιότερων γενεών. Από τα παράθυρα βλέπει κανείς την αυλή του σπιτιού, όπου ανάμεσα σε πρασινάδες υπάρχουν τα μεγάλα πιθάρια, όπου αποθηκεύονταν το λάδι, γεωργικά εργαλεία και μυλόπετρες. Η ξενάγηση στο Σκιαθίτικο Σπίτι γίνεται από τα μέλη της οικογένειας με βιωματικό τρόπο.

Εκθέματα με ιστορία

Μοναδικά αντικείμενα συνθέτουν τη λίστα των σημαντικών εκθεμάτων μιας άλλης εποχής, που προκαλούν τον θαυμασμό των επισκεπτών. Σε περίοπτη θέση κοσμούν το σπίτι – μουσείο η φωτογραφία του Γεωργίου Α’ και της βασίλισσας Ολγας. Οπως αφηγούνται η Μαρένα και η Φωτεινή, όταν στις 23 Αυγούστου 1944 οι Γερμανοί έκαιγαν το νησί της Σκιάθου, ως αντίποινα για τη σύλληψη του γερμανού διοικητή του Βορείου Αιγαίου Γιόζεφ Αντλερ από αντάρτες του ΕΛΑΣ, εκείνη την ημέρα μπήκαν και στο συγκεκριμένο σπίτι και αντικρίζοντας τη φωτογραφία του βασιλικού ζεύγους, που βρισκόταν στο ισόγειο πάνω από το τζάκι του σπιτιού, χαιρέτησαν μπροστά από τη φωτογραφία και έφυγαν χωρίς να προκαλέσουν την παραμικρή ζημιά. Ανάμεσα στα εκθέματα συμπεριλαμβάνεται φωτογραφικό υλικό από το ναρκαλιευτικό «Καλαμπάκα» του 1946, στο οποίο ο Αγγελος Παπαδοπούλης ήταν ο πρώτος μηχανικός του πλοίου. Το πλοίο καθάριζε τη θαλάσσια περιοχή των Βορείων Σποράδων από τις νάρκες, που είχαν απομείνει από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η σημαία, η σφυρίχτρα και τα κιάλια ανήκουν στο συγκεκριμένο πλοίο. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου (1939 - 1945), εξάλλου, μέλη της οικογένειας φυγάδευαν με κίνδυνο τη ζωή τους Αγγλους, που είχαν απομείνει στην Ελλάδα. Το συγκεκριμένο επίσημο έγγραφο – έπαινος, είναι ένα ευχαριστήριο της αγγλικής κυβέρνησης απέναντι στα μέλη της οικογένειας, για την πολύτιμη προσφορά τους σε καιρό πολέμου. Στην εντυπωσιακή λίστα των εκθεμάτων καταγράφονται ακόμη γκραβούρα με την παρέλαση του βασιλικού ζεύγους στην Κέρκυρα, επίσημα χειρόγραφα των ετών 1879,1881 και 1894, νυφική κασέλα του 1838, Καστρινός καναπές του 1838, Σκιαθίτικος καναπές του 1910 και πολλά ακόμη οικογενειακά κειμήλια που διαφυλάχθηκαν ως κόρη οφθαλμού. Δίνοντας τον ορισμό και το βαθύτερο νόημα της κοινής προσπάθειας, οι οικοδέσποινες του Σκιαθίτικου Σπιτιού, εξηγούν ότι: «Ο «κανόνας» της πρωτοβουλίας μας αντανακλάται στα λόγια του Καναδού μουσικοσυνθέτη Robbie Robertson: «You don’t stumble upon your heritage. It’s there, just waiting to be explored and shared», που μεταφράζονται: «Μην σκοντάφτεις πάνω από την κληρονομία σου. Είναι εκεί, περιμένοντας να εξερευνηθεί και να μοιραστεί».