Στάθηκες απέναντι μου και κοίταξες με αυτό το βλέμμα του σωτήρα υπερήρωα. Ποτέ δεν γούσταρα τους άντρες με κολάν και κόκκινες κάπες! Ποτέ δεν γούσταρα αυτούς που πετάνε… Τα αλάνια στην ψυχή που ξέρουν να… πέφτουν – όχι σε πόδια μα σε… πατώματα – είναι η δική μου αγαπημένη κατηγορία αντρών! Αυτοί με την γραβάτα λυτή στον λαιμό και το πουκάμισο ξεκούμπωτο σαν την… ψυχή τους! Δεν σου ζήτησα ποτέ να με σώσεις δίνοντας μου… εγχειρίδιο ζωής, συμπεριφοράς και ερωτικών «σκέρτσων» . Οι άνθρωποι δεν έρχονται με οδηγίες χρήσης σε αυτή την ζωή. Δεν έχουν καν εγγύηση και καρτούλα αλλαγής. Αν δεν σου κάνω πέτα με… Μη με ντροπιάσεις με μια… επιστροφή! Ναι… μπορεί να σε σοκάρω που θα στο πω φίλε μου μα ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΟΙ ΧΩΜΑΤΙΝΟΙ είναι διαφορετικοί και καμία φορά μάλιστα ΠΟΛΥ ενοχλητικά διαφορετικοί γιατί δεν σου δίνουν περιθώρια για συγκρίσεις. Ειρωνικό, το ξέρω. Το έχω πει. Ο Θεός δεν είναι σοφός γέροντας μα πεντάχρονο ζωηρό κουτσοδόντικο πιτσιρίκι που σπάει συμπαντική πλάκα μαζί μας. Μας έφτιαξε σαν το τελειότερο μηχάνημα, αλλά μας καταδίκασε να στερούμαστε οδηγιών. Αδέλφια μας βάφτισε από το ίδιο “εργοστάσιο παραγωγής” δολοφόνων (α ρε Καιν πρόγονε) και μας όρισε κληρονομιά ένα κατακόκκινο δαγκωμένο μήλο να μείνουμε εξόριστοι από τον όποιο ερωτικό Παράδεισο για πάντα στους αιώνες των αιώνων… ΑΜΗΝ! Ερωτικά ανεπαρκείς και λίγοι. Άπιστοι. Άπιστα λίγοι με… μισά πλευρά και καρδιές. Όχι, δεν είμαστε ίδιοι. Μη με συγκρίνεις λοιπόν μάτια μου, μη με καλουπώνεις να φτιάξεις αντίγραφο. Μην προσπαθείς να βρεις σε μένα την όποια πρώην σε πρόδωσε γιατί εγώ δεν έχω χθες. Εγώ καίω όλα τα χθες μου. Εγώ καταπίνω τις θάλασσες και τις στεριές μου για να ανταμώσω ουρανό. Εγώ σαν τώρα θέλω να με βλέπεις. Μήτε καν σαν αύριο. Το αύριο δεν έχει εγγυήσεις, μόνο οι ηλεκτρικές σκούπες έχουν και τα πολυμίξερ! Χαμπάριασε το, χώνεψε το. ΔΕΝ είμαστε ίδιοι. Δεν έχει καλύτερους ή χειρότερους. Έχει απλά διαφορετικούς. Η όποια ομοιότητα βρίσκεται μόνο στη διαφορετικότητά μας. Στέκεσαι απέναντι μου σαν μονομάχος στην αρένα του έρωτα. Όλες οι πρώην σου και όλοι οι πρώην μου θες να γίνουν οι… Καισαρίσκοι που ή θα σηκώσουν ή θα κατεβάσουν τον αντίχειρα. Δεν θα παλέψω. Δεν θα αγωνιστώ. Δεν θα σου κάνω την χάρη. Θα πάρω αγκαλιά το λιοντάρι και γυμνή στην αρένα θα σου πω ΣΕ ΑΓΑΠΩ. «Εσύ;» Εσύ τολμάς να αγαπήσεις κάτι άλλο πέρα από σένα και την ασφαλή μνήμη των… πρώην ερωτικών φαντασμάτων; Έλα, ας το παραδεχτούμε επιτέλους. Μεγάλα παιδιά είμαστε! Οι πρώην πήδηξαν ή το κορμί ή την ψυχή μας! Αν μας είχαν κάνει έρωτα στο σώμα και στο μυαλό θα ήταν νυν. Θα ήταν παρών. Μην τους τρέφεις άλλο. Θα σε δαγκώνουν κάθε μέρα και θα ματώνεις. Μην τους χρησιμοποιείς σαν δικαιολογία για όσα φοβάσαι από την νευρωτική εφηβεία σου ως σήμερα. Οι… αγχωμένες μαλακίες έδωσαν την θέση τους στις νευρωτικές χαπακωμένες με ζάναξ επιθυμίες! Σαβουάρ βιβρ του έρωτα δεν υπάρχει και οι ατάκες του sex and the city δεν έσωσαν τελικά ούτε την Μπράντσο ούτε την Σαμάνθα, ούτε καν τον Mr Big. «Δικέ μου μεγάλε», μη ντύνεσαι μικρός! Πέτα το λεξικό και το λυσάρι της ζωής από το παράθυρο. Μην τα χρησιμοποιείς, μη με χρησιμοποιείς σαν «γέμισμα» της ώρας και του καναπέ σου! Δεν είναι για χρήση οι άνθρωποι. Να τους αγαπήσεις ή να μην τους αγαπήσεις μπορείς μόνο. Δεν έχουν μέτρο σύγκρισης οι άνθρωποι. Ανεξήγητη η ομορφιά τους! Η πολύπλοκη απλότητα τους. Εκείνος που είναι τραγικά αδιάφορος για σένα, για κάποιον άλλον, είναι ο κόσμος όλος. Η ασχημούλα απέναντι σου στο τρένο, είναι η πεντάμορφη του παραμυθιού για τον δικό της βάτραχο-πρίγκιπα. Δεν μπορείς να ζητάς σε κάποιον να γίνει, ούτε όπως εσύ θες, ούτε να μοιάσει με κάποιον που δεν είναι. Η μοναδικότητα, είναι το στοιχείο κλειδί της ανθρωπότητας. Είναι το γκράαλ, το Αγιο δισκοπότηρο, το Viagra και όλες οι 50 αποχρώσεις της καύλας μαζί! Βγάλε την στολή του υπερηρωα. Βγάζω τα τακούνια. 1.60… μια σταλιά. Ή θα χωρέσω ή δεν θα χωρέσω μέσα σου. Θα δείξει. Θα φανεί. Μη με σώσεις αγάπη μου. Κανείς δεν έσωσε εσένα άλλωστε τόσα χρόνια πριν από μένα… Ας κολυμπήσουμε απλά στην καταιγίδα του έρωτα, ανόμοιοι με τον ίδιο τρόπο. Αυτόν που ΔΕΝ σώζεται! Αυτόν που θα με καταγράψει στα πρακτικά των μεγάλων ερώτων σαν μια καταστροφή, σαν μια Ατλαντίδα ! Ποτέ να μη με «περπατήσουν» τουρίστες και ποτέ να μη με ερμηνεύσουν ξεναγοί. Μόνο δική σου και μόνο βυθισμένη! Η Αναστασία Κορινθίου είναι Συγγραφέας & Δημοσιογράφος - Παρουσιάστρια