Για να προκόψουν οι τόποι λοιπόν -θα ξαναπώ εγώ- χρειάζεται οι άρχοντες που κυβερνούν να έχουν δίπλα τους ανθρώπους που ξέρουν πως να χαράσσουν στρατηγικές ανάπτυξης, να κατέχουν τη δουλειά κτλ κτλ., κι όχι να παριστάνουν οι ίδιοι τους εργολάβους στο χτίσιμο της οικοδομής, ενώ δεν ξεχωρίζουν το μυστρί από τη σπάτουλα κουζίνας. Κάποιοι σοβαροί πολιτικοί -ευτυχώς- σήμερα σε κάθε βαθμίδα (κρατική, αυτοδιοικητική α’ και β’) το κάνουν πράξη. Κάποιοι άλλοι πάλι, επιμένουν σε εκείνη την παλιά και παλαιοκομματική τακτική (του γνωστού σωλήνα). Να πάρουμε το φίλο, τον κολλητό “εθελοντή” που ξέρει βασικά την επικοινωνία. Το μόνο που θεωρούν σημαντικό είναι να διαφημίζουν και να πείθουν το λαό για την ορθότητα των “όπως να ‘ναι κι ότι να ‘ναι” αποφάσεών τους, να κρατάνε το image τους ψηλά κτλ κτλ. Δηλαδή, ακριβώς αυτές οι τακτικές που έφεραν τα πράγματα στο χάλι που έχουν σήμερα. “Τι είχες Γιάννη μου; τι είχα πάντα;” (κι άλλο τσιτάτο…) Ας κλείσω για την Πρωτοχρονιά και μ' ένα άλλο που θυμήθηκα (τα ‘χω πεθάνει τώρα τελευταία): “Όταν παίρνεις κάτι τζάμπα, απλώς δεν σου φέρανε ακόμη το λογαριασμό”. ΥΓ. Ξέρω κι άλλο: τζάμπα τυρί υπάρχει μόνο μέσα στην ποντικοπαγίδα…