* ο κ. Νικόλας Σαρούκος είναι Προϊστάμενος Ελέγχου, Επιθεώρησης και Τουριστικής Ανάπτυξης Θεσσαλίας Υπουργείου Τουρισμού Λίγες ημέρες πριν την υποδοχή του 2020, τα νέα δεδομένα στον τουρισμό βρίσκουν την Σκιάθο πιο σοφή, ίσως και πιο δυνατή (και ας ακούγεται οξύμωρο μετά από μια χρονιά “αμφίθυμη”), απέναντι σε σειρά προκλήσεων που πρόκειται να σφραγίσουν την τουριστική της ταυτότητα στο άμεσο μέλλον. Την βρίσκει πιο ποιοτική, αν αναλογιστούμε ότι τόσο οι νέες μονάδες που παραδίδονται στο πελατειακό κοινό, όσο και οι ανακαινισμένες, είτε πρόκειται για Ξενοδοχειακά συγκροτήματα, είτε για μικρότερης «έντασης» και δυναμικότητας μονάδες, φέρουν ένα πολύ καλό λειτουργικό πρόσημο, που ενισχύουν το ποιοτικό αποτύπωμα του νησιού, με μεγάλο ωστόσο περιθώριο ανέλιξης που δεν μας επιτρέπει να εφησυχάζουμε. Την βρίσκει σίγουρα πιο ώριμη. Μια ωριμότητα που έπρεπε να σμιλευτεί απότομα και βίαια, μετά την (όχι και τόσο απρόβλεπτη και άξαφνη) κατάρρευση της Thomas Cook, με το Νησί του Παπαδιαμάντη να μετράει την ωφελιμότητα που τελικά είχε ή δεν είχε, μια εμμονή του προορισμού (και επιχειρηματικό εφησυχασμό επί σειρά ετών), υπέρ μίας κύριας αγοράς: ως επί το πλείστον εκείνη του Ηνωμένου Βασιλείου. Η Σκιάθος ωστόσο, με όπλο την ισχυρή εμπορική της επωνυμία (branding), οφείλει να ζυγίσει και να «αναγνώσει» τον εαυτό της ως προς το πεδίο στο οποίο επιθυμεί να τοποθετηθεί στον Παγκόσμιο Τουριστικό Χάρτη. Με τους ίδιους τους κατοίκους και μεγάλο μερίδιο του επιχειρηματικού κόσμου να αντιλαμβάνεται πλέον την αναγκαιότητα στροφής σε ένα μοντέλο με γνώμονα την αύξηση της ημερήσιας δαπάνης κατ΄ άτομο (αν και στιβαρό μέρος της φιλοσοφίας που εξακολουθεί να “ποτίζει” μεγάλο μέρος του επιχειρηματικού κόσμου του νησιού είναι η επιμονή στην μαζικότητα, προσφέροντας μια ασφάλεια “ελλιμενισμού” σε γνώριμα νερά), η Σκιάθος καλείται πλέον να ενεργοποιήσει συντελεστές που θα δομήσουν μία κραταιά εικόνα προορισμού που επανατοποθετείται και ως νησί με πλήθος εναλλακτικών δραστηριοτήτων που ενδυναμώνουν το ζητούμενο: • Υποδοχή κοινού με ανώτερη εισοδηματική στάθμη και υψηλή δαπάνη. • Επέκταση των χρονικών άκρων της τουριστικής περιόδου, η οποία για να προσπεράσει τις αγκυλώσεις που την εγκλωβίζουν στην – περί των μόλις πέντε μηνών – μικρή τουριστική περίοδο, επιβάλλει και την αποβολή της λεγόμενης “θερινής νοοτροπίας” που χαρακτηρίζει την τοπική κοινωνία (αλλά και μεγάλο μέρος του επιχειρηματικού κόσμου του νησιού, που όμως δεν εδράζεται στην Σκιάθο). • Έμφαση “Τοπικότητας” και ενδυνάμωσης της μοναδικότητας της προσφερόμενης εμπειρίας. Το μοτίβο «Ήλιος – Θάλασσα», αν και εξακολουθεί να αποτελεί σημαντικό στοιχείο που χαρακτηρίζει το πωλούμενο προϊόν της Σκιάθου, εν τούτοις έχει απωλέσει, και μάλιστα προ πολλού, την αποκλειστικότητα και την μοναδικότητά του, δείχνοντας ίσως και τα πρώτα σημάδια κόπωσης, αν αναλογιστούμε ότι το νησί καλείται να λειτουργήσει σε ένα διεθνές περιβάλλον, με δυνητικούς επισκέπτες οι οποίοι έχουν πλήθος έτερων επιλογών, με εύρος που φθάνει σχεδόν παντού στο Βόρειο Ημισφαίριο. Πάνω σε αυτό το πλαίσιο, η Διεύθυνση Τουρισμού (ΠΥΤ/ΕΟΤ) Θεσσαλίας του Υπουργείου Τουρισμού, αντιλαμβανόμενη την αλλαγή που δομείται στο ευρύτερο τουριστικό περιβάλλον, εργαλειοποιεί τα παραπάνω συμπεράσματα, τα οποία θα “χτίσουν”, σε μεγάλο βαθμό το τουριστικό ψηφιδωτό της Σκιάθου, με τις ακόλουθες δράσεις (μεταξύ άλλων): - Ανάδειξη της Σκιάθου ως Προορισμού Plane Spotting Διεθνούς Ακτινοβολίας - Η ανάδειξη της Ορνιθοπαρατήρησης στην Σκιάθο (Bird Watching) - Η ανάδειξη Τοπικών Δρώμενων - Ένταξη της Σκιάθου στο – υπό διαμόρφωση από πλευράς της Διεύθυνσής μας – Θεσσαλικό Θρησκευτικό Μονοπάτι. - Η εισδοχή αμιγώς Σκιαθίτικων πιάτων (παραδοσιακές συνταγές), εν αρχή σε Εστιατόρια Μονάδων κατηγορίας Πέντε και Τεσσάρων Αστέρων. - Η σύνδεση της πρωτογενούς παραγωγής με την κατανάλωση, σε σημεία δημιουργίας και προσφοράς τουριστικής υπηρεσίας. - Η ανάδειξη περιπατητικού και ποδηλατικού τουρισμού στο Βόρειο / Βορειοδυτικό τμήμα του νησιού. - Ενίσχυση ναυταθλητικών εκδηλώσεων και δραστηριοτήτων - Η ανάδειξη του Κάστρου. - Η Δημιουργία Ακτοπλοϊκής Διασύνδεσης του Αερολιμένα Σκιάθου με την Σκόπελο, την Αλόννησο και το Ανατολικό Πήλιο (ζήτημα στο οποίο η Διεύθυνση Τουρισμού Θεσσαλίας έχει εμβαθύνει σε πολύ μεγάλο βαθμό), στοιχείο που θα δημιουργήσει, μεταξύ άλλων, ένα προϊόν που θα προσομοιάζει σε ένα είδος “Island Hopping”, με ωφελούμενο και το Νησί του Παπαδιαμάντη (λ.χ. γνωριμία με την Σκιάθο, επισκεπτών που θα απολαύσουν το πολλά υποσχόμενο καταδυτικό πεδίο της Περιστέρας). Σημειωτέο ότι, η Διεύθυνση Τουρισμού Θεσσαλίας, διενεργεί σειρά από εξειδικευμένες πραγματογνωμοσύνες στην Σκιάθο, με έμφαση κατά το διάστημα μεταξύ των μηνών Απριλίου – Οκτωβρίου (σε χρονική συνάφεια με την άσκηση τουριστική δραστηριότητας), με “σημαία” – συν τοις άλλοις - την ποιοτική αναβάθμιση του προσφερόμενου προϊόντος. Μεγάλος αριθμός επιχειρηματιών, θα έχει προ πολλού αντιληφθεί τον κραταιό εισηγητικό / συμβουλευτικό ρόλο της Διεύθυνσής μας απέναντι στον επιχειρηματικό κόσμο, πάντοτε υπό ένα πλέγμα σύμπνοιας, αρμονίας και νομιμότητας. Ως ακρογωνιαίος (και διοικητικά ανώτατος) φορέας αποτύπωσης της τουριστικής στρατηγικής της Πολιτείας για την ολόκληρη την Θεσσαλία, η Διεύθυνσή μας προβαίνει σε πλήθος άλλων ενεργειών, αθόρυβα, ως ο υπηρεσιακός της ρόλος επιτάσσει, ενέργειες οι οποίες έχουν άμεση θετική επίπτωση στην διαμόρφωση της τουριστικής οικονομίας, εν προκειμένω της Σκιάθου. Η Σκιάθος λοιπόν, μπορεί περίτρανα να αποδείξει ότι ένα νησί με σχετικά μικρή έκταση, μπορεί να αποτελέσει εφαλτήριο για εξαιρετικές δυνατότητες περαιτέρω τουριστικής ανάπτυξης, ένα υπόδειγμα μεταστροφής στην υψηλότερη ποιότητα των επισκεπτών, χωρίς να αφορίζει την έως τώρα στόχευσή της. Μια τέτοια προσέγγιση, θα απομακρύνει το κίνδυνο του υπερτουρισμού, ένα φαινόμενο στο οποίο ο νησιωτικός χώρος είναι περιβαλλοντικά και κοινωνικά ιδιαίτερα ευάλωτος. Η Διεύθυνση Τουρισμού (ΠΥΤ/ΕΟΤ) Θεσσαλίας, ενισχύει ακόμη περισσότερο την εξωστρέφειά της και με εφόδια την εμπιστοσύνη του κοινού και την εξειδίκευση του ανθρώπινου δυναμικού της, πορεύεται παράλληλα με κάθε κάτοικο και επιχειρηματία που επιθυμεί την ισόρροπη και αειφόρο ανάπτυξη του τόπου του, πρακτική από την οποία η Σκιάθος όχι μόνον δεν εξαιρείται, αλλά αντιθέτως έχει κάθε εχέγγυο για να πρωτοπορήσει.