Κατακλύστηκε το διαδίκτυο, λογικά και οι τηλεοράσεις (το αναφέρω δευτερεύον γιατί έχω καιρό να ανοίξω) από την εικόνα 10 παιδιών - που για την πλειοψηφία - αδικαιολόγητα άρχισαν να παρελαύνουν α λα Monty Python στη Νέα Φιλαδέλφεια. Όταν πρωτοείδα την εικόνα αυτή με κυρίευσε και εμένα ένα αίσθημα περίεργο, θυμού, οργής και σίγουρα όχι κατανόησης απέναντι σε ένα γεγονός που δεν ταιριάζει να γίνεται κάτω από ένα εθνικό σύμβολο σε μια εθνική επέτειο. Οι ημέρες όμως πέρασαν και ήρθαν στο μυαλό μου άλλες εικόνες εκείνες του εξευτελισμού της πολιτικής, της εθνικής επετείου και της ίδια εικόνας δίπλα στην σημαία να πέφτουν φάσκελα από τους νέους μαθητές στις πολιτικές ηγεσίες που ήταν επάνω στις εξέδρες... να θυμάμαι τα κάγκελα που τοποθετούσαν τα ΜΑΤ για να απομακρύνουν τους ίδιους τους πολίτες από την εθνική γιορτή... Ως εκεί φαίνεται μας παίρνει, από τον καναπέ να γράφουμε σχόλια, να βρίζουμε, να κατηγορούμε ανηλίκους που τι έκαναν;;; Mία μορφή διαμαρτυρίας απέναντι στο κατεστημένο και την πολιτική ζωή του τόπου. Αυτή την φορά όμως διάλεξαν διαφορετικό τρόπο και σίγουρα όχι τόσο κακόγουστο όπως πριν 2 χρόνια,... ίσα ίσα με μια μορφή καλλιτεχνική, που το δικό μας το μυαλό δυστυχώς δεν πρόλαβε να επεξεργαστεί με τους τίτλους "Ασέβεια" "Βανδαλισμός" κλπ να βομβαρδίζουν το διαδίκτυο... Αλλά τι να περιμένεις μικρή μου από εμάς τους Έλληνες που μόνο τις μούντζες θεωρούμε δικαιολογημένο τρόπο αντίδρασης και ίσως μοναδικό τρόπο επανάστασης... Δυστυχώς ως εκεί μας φτάνει...