«Έφυγε» σήμερα ξαφνικά από την ζωή κ ενώ ετοιμαζόταν για συναυλίες ένας ''επί της ουσίας'' μεγάλος Έλληνας συνθέτης. Ένας ταπεινός Τιτάνας του Ελληνικού τραγουδιού,ένας σεμνός εργάτης της μουσικής. Μοναχικός ,δημιουργικός και άξιος μας άφησε τραγούδια γεμάτα από λυρισμό και τρυφερότητα που ήδη νίκησαν τον χρόνο. Ήταν ο «πατέρας» του Νέου Κύματος. Αφήνει πίσω του πλούσιο έργο.

Γιάννη, στις συζητήσεις μας στο ξεκίνημα μου πάντα μιλούσες σαν να ήμουν εγώ ο ''μεγάλος'' και εσύ ο ''μικρός'' και τότε κατανόησα πως εκτός από το τεράστιο μέγεθος σου σαν συνθέτης διαθέτεις και υψηλότατο ανάστημα και ως άνθρωπος . Γιάννη,μου έλεγες κρατώντας  το ποτό σου στο χέρι ,πως οι ''λεγόμενοι'' σπουδαίοι, συστημικοί, χώροι όπως το μέγαρο μουσικής δεν εκτιμούσαν την μουσική σου. Σου απαντούσα πως δεν θα έχουν λόγο ύπαρξης στο μέλλον αυτοί οι χώροι χωρίς να φιλοξενούν την υπέροχη μουσική σου. Γιάννη, μας δίδαξες πως είναι ευλογία το να μην σε φωτίζει το σύστημα μεν αλλά να βιώνεις την αγάπη του κόσμου δε.

Δεν υπάρχει ραδιόφωνο,μουσική σκηνή,συναυλία η πρόγραμμα μαγαζιού τα τελευταία 40 χρόνια που να μην συμπεριλαμβάνει και κάποια  από τα υπέροχα τραγούδια σου. Δεν υπάρχει Έλληνας που να μην έχει ζεσταθεί η ψυχή του από την μουσική σου. Σε  ευχαριστούμε για όλα. Καλέ μου φίλε Γιάννη Σπανέ, καλό ταξίδι στο φως.

Αντώνης Μιτζέλος