Υποψήφιος δήμαρχος δηλώνει υπερηφάνως:

«Αυτό που σε κάνει να ασχοληθείς με τα κοινά είναι η αγάπη σου για τον τόπο σου».

Εμφύλιους περάσαμε, μυαλό δεν βάλαμε. Δηλαδή, εσύ αγαπάς τον τόπο σου και εμείς όχι; Με την πρώτη φράση σου καταφέρνεις να μας χωρίσεις σε «εμείς και εσείς», σε αυτούς που αγαπούν τον τόπο και στους υπόλοιπους. Εσύ είσαι ο καλός άνθρωπος και εμείς όχι; Όλοι αγαπούσαν τον τόπο τους, ακόμη και αυτοί που τον ξεπούλησαν, ακόμη και αυτοί που εξυπηρετούσαν αλλότρια συμφέροντα. Όλοι το ίδιο έλεγαν: ότι έκαναν, το έκαναν για το καλό του τόπου. Και μετά τον ξεπούλησαν στους πατρόνες τους.

Κάποια πιο κοινότυπη φράση δεν μπορούν να σου υποδείξουν οι ινστρούχτορες και μυστικοσύμβουλοι;

Εν έτει 2019, στον αιώνα των δικτύων, των τεχνοκρατών, στην εποχή του ψηφιακού αλφαβητισμού, της τεχνητής νοημοσύνης, του Airbnb και του Uber, εσύ παραθέτεις την αγάπη σου για τον τόπο; Και αυτό είναι κριτήριο επιλογής δημάρχου; Ίσως ήταν επαρκές κριτήριο πριν από 30 χρόνια. Όχι σήμερα. Σήμερα δεν περιμένω πλέον τον μεσσία, ούτε ψάχνω κάποιον να με πείσει για τις αγαθές του προθέσεις. Οι αγαθές προθέσεις μαζί με τέτοια μεγαλόσχημα λόγια ήταν αυτά που έφεραν και την παρούσα ανεκδιήγητη κυβέρνηση στην χώρα.

Εγώ ψάχνω κάποιον που να δώσει άμεσες λύσεις στα λιμνάζοντα προβλήματα. Κάποιον που να δώσεις όραμα και προοπτική. Κάποιον που να δεσμευτεί ότι θα αναβαθμίσει το τουριστικό προϊόν με συγκεκριμένες κινήσεις και έργα, και μέσα σε συγκεκριμένα χρονικά πλαίσια. Να μου υποσχεθεί ότι θα αυξήσει την κατά κεφαλήν δαπάνη κατά τουλάχιστον 15% μέσα στα επόμενα τέσσερα χρόνια. Και για να το κάνει αυτό θα κάνει αυτές τις συγκεκριμένες κινήσεις. Θα φέρει αυτά τα ευρωπαϊκά προγράμματα, και θα αντλήσει τόσα χρήματα από αυτούς τους πόρους (και όχι βέβαια από την αύξηση των δημοτικών τελών).

Αυτό ονομάζεται τεχνοκράτης, και αυτός είναι που ψάχνουμε. Από μεσσίες και σωτήρες χορτάσαμε.

Εγώ ψάχνω κάποιον που να μπορεί να πάει στο γραφείο του Υπουργού Ναυτιλίας και να του ζητήσει λύσεις για τα χρόνια προβλήματα της ακτοπλοϊκής σύνδεσης. Και όταν ο Υπουργός αρχίσει να λέει τις γνωστές γενικόλογες αρλούμπες, να χτυπήσει το χέρι του στο τραπέζι και να του πει με αυθάδεια, «Εγώ δεν φεύγω από εδώ αν δεν μου λύσεις το πρόβλημα μου».

Μπορείς να το κάνεις αυτό; Γιατί από γενικόλογες αρλούμπες χορτάσαμε.

Εγώ ψάχνω κάποιον ο οποίος να μπορεί όχι μόνο να γνωρίζει τους επιχειρηματίες του νησιού, τους ξενοδόχους, τους τουριστικούς πράκτορες, αλλά και να έχει την πειθώ, την ανεξαρτησία και το σθένος να τους επιβληθεί και να τους επιβάλει την δική του ματιά, προοπτική και γνώμη. Να τους «πάρει από το χέρι» και να τους οδηγήσει προς τα εκεί που είναι το δικό του όνειρο για τον τόπο. Όχι το δικό τους. Και για να τραβήξεις κάποιον στο όνειρο σου πρέπει πρώτα-πρώτα να έχεις ένα, δεύτερον να μπορείς να πείσεις τους άλλους να σε ακολουθήσουν, και τρίτον να μπορείς να διαφωνήσεις και να σταθείς απέναντι από όσους διαφωνούν ή έχουν αλλότρια σχέδια.

Μπορείς να το κάνεις αυτό; Γιατί από «yes Men» και υποτακτικούς χορτάσαμε.

Για να σοβαρεύουμε: Δεν θέλω να βγάλω δήμαρχο ένα καλό παιδί. Θέλω να βγάλω δήμαρχο κάποιον ο οποίος έχει και όραμα και προοπτική και αποφασιστικότητα, και όταν χρειαστεί να μπορεί ως ίσος προς ίσο να κοιτάξει όλους αυτούς τους καρεκλοκένταυρους στα μάτια. Ίσως να πρέπει να μπορεί πότε-πότε να υψώσει την φωνή του και όχι μόνο, ακόμη και σε αυτήν την Φρειδερίκη για όσους ξέρουν την ιστορία…

Εγώ να δεις πόσο αγαπάω και πονάω τον τόπο μου. Σαν να έχει όρια η αγάπη για την πατρίδα...

Γιώργος Βιολέττας