Είμαι εκπαιδευτικός και μένω μόνιμα στην Σκιάθο. Από το 2007 μπαινοβγαίνω στα σχολεία του νησιού μας, διδάσκοντας γαλλικά και ιστορία στα παιδιά του δημοτικού και του γυμνασίου. Το 2007 που διορίστηκα τοποθετήθηκα εδώ τυχαία αλλά από τότε προσπαθώ κάθε χρόνο να ξαναέρθω στο νησί που αγάπησα. Από το 2011, χρειάστηκε να περάσω 2 χρόνια στην Λακωνία και άλλο ένα χρόνο στην Σκόπελο ενώ οι καθηγήτριες γαλλικών που ήταν στη Σκιάθο είχαν την οικογένειά τους στο Βόλο και υπήρχαν, στη Λακωνία, άτομα που ζητούσαν τη θέση μου. Εχω μαζί μου την κόρη μου την Τζόις, επτά χρονών, που είναι στην Β’ δημοτικού στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Σκιάθου και που, από μωρό, δήλωνε πως είναι “από την Σκιάθο”. Από τότε της είχα υποσχεθεί πως όταν θα ξεκινούσε το δημοτικό, θα σταματούσαμε τις μετακομίσεις. Ανήκω στην Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Μαγνησίας αλλά τα τελευταία χρόνια (την πρώτη φορά, από το Πάσχα του 2015) με διαθέτουν στο γραφείο Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης για να μπορέσω να διδάξω στο γυμνάσιο. Φέτος, τοποθετήθηκα πάλι στο δημοτικό Σκοπέλου. Έχω κάνει αίτηση επανεξέτασης της τοποθέτησής μου και αίτηση απόσπασης αφού η καθηγήτρια που είναι στο γυμνάσιο Σκιάθου έχει πάρει απόσπαση και περιμένει να έρθω για να μπορέσει να πάει στην οικογένειά της στο Βόλο αλλά έχουμε φτάσει μέσα Οκτωβρίου και δεν έχει λυθεί ακόμα αυτό το θέμα. Έχω εξηγήσει σε όλες τις αιτήσεις μου πως μου είναι αδύνατον να φύγω από τη Σκιάθο, η κόρη μου είναι πλέον δευτέρα δημοτικού, νοικιάζουμε το σπίτι στο οποίο θέλει να μεγαλώσει και έχει βρει μια ισορροπία. Δεν θα την βάλω ξανά να αποχαιρετήσει τους φίλους της και να ξεριζωθεί για να πάμε να ζήσουμε σε ένα δωμάτιο. Και οικονομικά δεν γίνεται να πληρώνω δύο ενοίκια. Υποχρεώθηκα όμως να ζητήσω άδεια άνευ αποδοχών, με όσες δυσκολίες προκύπτουν από αυτή μου την ενέργεια. Η άδειά μου λήγει στις 14 Οκτωβρίου και μου έχει ήδη ανακοινωθεί πως “δεν θα μου δώσουν άλλη άδεια”. Παίρνω τηλέφωνο καθημερινά τα γραφεία πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και πετάνε το μπαλάκι το ένα στο άλλο. “περιμένουμε αναπληρωτή να πάει στο δημοτικό Σκοπέλου”. Αυτή τη στιγμή, είναι τρία τα σχολεία που δεν έχουν καθηγήτρια γαλλικών, το δημοτικό Σκοπέλου, το γυμνάσιο Σκιάθου και το Μουσικό σχολείο Βόλου, μιας και με τις (μη-) ενέργειές τους, έχουν αναγκάσει δυο καθηγήτριες να πάρουμε άδεια. Έχω επικοινωνήσει και με την Περιφερειακή Διεύθυνση και μου είπαν πως δεν μπορούν να κάνουν τίποτα, πως εξαρτάται από τα τοπικά γραφεία. Όπως ξέρεις, οι αναπληρωτές έρχονται με το σταγονόμετρο. Το πρόβλημα του γυμνάσιο Σκιάθου, είναι πολύ μεγαλύτερο από αυτό, λειτουργεί με πάρα πολλά κενά αλλά ακόμα και γνωρίζοντας το πρόβλημα αυτό, τα γραφεία εκπαίδευσης θεωρούν λογικό να υπάρχουν καθηγητές που να παρακαλάνε να πάνε στο νησί και να μην τους τοποθετούν. Σήμερα Δευτέρα, έχω μια συνάντηση στο Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων μετά από τηλεφωνική μου επικοινωνία μαζί τους. Είναι κρίμα να χρειάζεται να κάνουμε ολόκληρα ταξίδια για να ζητήσουμε το αυτονόητο αλλά εύχομαι, όταν επιστρέψω, να μπορέσω να μπω επιτέλους στην τάξη. Πρέπει να καταλάβετε πως ο σκοπός μου σίγουρα δεν ήταν να παίρνω άδειες και να μην διδάσκω. Πιστεύω πως έχω αποδείξει αυτά τα χρόνια πόση αγάπη δίνω καθημερινά στα παιδιά και με πόσο ζήλο προσπαθώ να τους μεταδώσω την αγάπη της μάθησης και της σκέψης. Ζητάω μόνο το αυτονόητο, να μπορέσω να διδάξω στο γυμνάσιο του νησιού που θεωρώ πλέον σπίτι μου, στο οποίο υπάρχει ένα κενό που με περιμένει.