Μία βόλτα στην εκκλησία των Αγίων Ταξιαρχών της Σκιάθου ανέτρεψε όλα όσα “γνώριζα” - για την ακρίβεια νόμιζα πως γνώριζα – για τα χρυσόψαρα. Μία δεξαμενή με νερό πηγής το οποίο ανανεώνεται 24 ώρες το 24ωρο καθημερινά, φιλοξενεί εδώ και χρόνια χρυσόψαρα μικρά, μεγάλα, πιο μεγάλα, ακόμα μεγαλύτερα… Πρώτη αντίδραση ο θαυμασμός! Τι χρώματα, τι μέγεθος… Έπειτα η σύγχυση! Πώς γίνεται το μεγαλύτερο χρυσόψαρο που είχα ως παιδί να έζησε ένα χρόνο και να είχε μέγεθος κιμωλίας; Η πρώτη λογική σκέψη που θέλησε να με καθησυχάσει ήταν η εξής “θα είναι άλλο είδος ψαριού αυτά”. Κι όμως ήταν ίδια… Μόνο το μέγεθος άλλαζε! Άρχισα λοιπόν να αναζητώ την ιστορία τους. Πώς βρέθηκαν εκεί και τι διαφορετικό έχουν από τα κοινά χρυσόψαρα; Τι ανακάλυψα;;; Είναι τα κοινά χρυσόψαρα που όλοι γνωρίζουμε! Ναι εκείνα της γυάλας που όλοι μας είχαμε κάποια στιγμή στη ζωή μας και το θεωρούσαμε επίτευγμα αν κατάφερναν να ζήσουν 2-3 χρόνια. Τα συγκεκριμένα χρυσόψαρα των Αγίων Ταξιαρχών είχαν άγιο! Είχαν την τύχη να τα απελευθερώσει κάποιος από τη γυάλα, αφήνοντάς τα να ζουν ελεύθερα και να αναπαράγονται στην “φυσική γυάλα” των Αγίων Ταξιαρχών Σκιάθου. Έπειτα από εκείνη τη βόλτα θέλησα να κάνω μία έρευνα σχετικά με τα χρυσόψαρα και τη ζωή τους. Ήμουν περίεργη να δω τι είχα κάνει λάθος με τα χρυσόψαρα που είχα μικρή, γιατί ενώ μπορούν να μεγαλώσουν τόσο, όλα όσα είχα δει μέχρι τώρα καμία σχέση δεν είχαν με αυτά στην εκκλησία. Να λοιπόν τι ισχύει για αυτά τα υπέροχα πλάσματα! Τα ενήλικα χρυσόψαρα μπορούν να φτάσουν τα 40 εκατοστά! Τα χρυσόψαρα στις γυάλες μας και στα pet shop είναι μικρά μόνο και μόνο επειδή είναι ακόμα μωρά. Πεθαίνουν μικρόσωμα γιατί οι συνθήκες είναι τέτοιες που αρρωσταίνουν αδυνατώντας να μεγαλώσουν. Το προσδόκιμο ζωής τους είναι 15 – 26 έτη! Υπάρχουν καταγεγραμμένα περιστατικά για πολλά περισσότερα χρόνια ζωής, χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το χρυσόψαρο ονόματι Tish που έζησε 43 χρόνια κατακτώντας το ρεκόρ Guinness. Κάθε χρυσόψαρο χρειάζεται 30-40 λίτρα νερού για να επιβιώσει! Αυτό σημαίνει πως η φιλοξενία του σε μικρές γυάλες και ενυδρεία κρίνεται αυστηρώς ακατάλληλη, ελαχιστοποιώντας την ποιότητα και το προσδόκιμο ζωής του. Δυστυχώς, σύμφωνα με έρευνες, πάνω από το 95% των χρυσόψαρων που τυγχάνει να ζήσουν σε μία γυάλα καταλήγουν σε διάστημα 3 μηνών. Ένα χρυσόψαρο σε μία γυάλα είναι ένα αιχμάλωτο ζώο που υποφέρει! Είναι ιδιαίτερα ανθεκτικά ψάρια και δυστυχώς αντέχουν αρκετό καιρό στην έκθεση της αμμωνίας, με αποτέλεσμα να έχουν έναν αργό και βασανιστικό θάνατο λόγω της καταστροφής των οργάνων τους. Εκτός της αμμωνίας, τα χρυσόψαρα πεθαίνουν και εξαιτίας του νανισμού. Φυσιολογικά, όπως προαναφέρθηκε, μεγαλώνουν πολύ, στην γυάλα δεν μπορεί να συμβεί αυτό, έτσι τα όργανά τους μεγαλώνουν φυσιολογικά ενώ το σώμα τους όχι. Τα χρυσόψαρα θεωρούνται παμφάγα και αδηφάγα! Τρέφονται με μικροοργανισμούς, λαχανικά κ.ά. Όπως είναι επόμενο, η διακόσμηση του ενυδρείου ή της γυάλας αποτελεί έναν ακόμα λόγο βασανιστικού θανάτου, μιας και τα χρωματιστά πετραδάκια, τα πλαστικά στολίδια και όλα τα λοιπά διακοσμητικά καταλήγουν στο στομάχι τους. Αξίζει πραγματικά να κάνετε μία επίσκεψη στην εκκλησία των Αγίων Ταξιαρχών της Σκιάθου και να διαπιστώσετε ιδίοις όμμασι όλα όσα διαβάσατε!