ΚΛΕΙΣΤΑ, ΛΟΓΩ ΧΙΟΝΙΟΥ | γράφει η Σοφία Χρήσταινα - συγγραφέας |
2017-01-10 20:17:38‘Χιονίζει Χιονίζει πολύ. Άλλοι ψάχνουν γάντια και ζεστές κάλτσες Και άλλοι αναζητούν την χαμένη τους ταπεινότητα.’
Κόσμος που χάρηκε με τις χιονονιφάδες Παιδιά που ευχαριστιούνται το παιχνίδι Μάνες που αγχώθηκαν για την παγωνιά Άστεγοι που ζήτησαν λύπηση και αγάπη Ζώα που ξαφανίστηκαν από τους δρόμους Χωριά που εγκλωβίστηκαν στην ανάγκη της βοήθειας Δρόμοι άδειοι ,δρόμοι προσοχής.
Άνθρωποι που παγώνουν μέσα από το σώμα τους γιατί στο βάθος του μυαλού κατοικεί ένα παγόβουνο αδυναμίας. Ο πάγος του φόβου ότι δεν είσαι τελικά ο θεός, πεθαίνει στα σπίτια χωρίς ρεύμα και εκεί στους παγωμένους σωλήνες ύδρευσης σπάει η δύναμη του υπερανθρώπου.
Η ταπεινότητα χωρίς παλτό τριγυρνά στους άδειους δρόμους της πόλης Θαυμάζοντας με δέος την δύναμη της φύσης, να ορίζει την ζωή των πάντων, με σοφία. Καταλαβαίνει ότι όσες φορές σκέφτηκε να την τιθασεύσει σε ένα σκηνικό βίας Δεν νίκησε, Ηττήθηκε. Κάτι τέτοιες μέρες με πολύ χιόνι Η ταπεινότητα περιμένει την φύση να ολοκληρώσει το έργο της, παγώνοντας τα μούτρα εκείνου που σκέφτηκε ότι είναι δυνατότερος της.
Η ταπεινότητα ξέρει ότι Ο ένας βοηθάει τον άλλον για να ξαναβγεί ο ήλιος.
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ