Ο μακροχρόνιος πόλεμος στο Αφγανιστάν έχει πλήξει σοβαρά όλες τις οικονομικές και κοινωνικές υποδομές της χώρας. Πάνω από όλα όμως, τα παιδιά είναι το πιο ευάλωτο κομμάτι της κοινωνίας που σηκώνει όλα τα βάρη στη χώρα όπου μαίνονται οι συγκρούσεις. Ο οκτάχρονος Ζαμπιουλάχ είναι ένα από τα εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά που έχουν νιώσει στο πετσί τους τις φονικές συγκρούσεις που ταλανίζουν δεκαετίες τώρα το Αφγανιστάν. Ο πόλεμος στοίχισε τη ζωή του πατέρα του, αναγκάζοντας τον Ζαμπιουλάχ να εγκαταλείψει τη γλυκιά αθωότητα της παιδικής του ηλικίας και να δουλέψει σκληρά στους δρόμους για να στηρίξει την οικογένειά του. Διηγούμενο τον εφιάλτη του, το παιδί μουρμουρίζει ότι οι μαχητές του Ισλαμικού Κράτους (IS) σκότωσαν πέρυσι τον πατέρα του μαζί με αρκετούς ακόμα συγχωριανούς του, στη βόρεια επαρχία Φαργιάμπ. Εκτοτε η οικογένειά του παλεύει για να επιβιώσει. «Ο πόλεμος πήρε τον πατέρα μου, καταβρόχθισε όλα τα περιουσιακά μας στοιχεία και μας άφησε στη μιζέρια», λέει με θλίψη. Δίπλα στον Ζαμπιουλάχ, ο 10χρονος αδελφός του Αναγιατουλάχ προσθέτει ότι οι συνεχιζόμενοι πόλεμοι και οι συχνές επιδρομές των μαχητών στο χωριό τούς ανάγκασαν να μεταναστεύσουν στην πόλη Μπαλχ για να σωθούν. Περισσότερες από 15.600 εσωτερικά εκτοπισμένες οικογένειες ζουν στη σχετικά ειρηνική επαρχία Μπαλχ τα τελευταία δύο χρόνια, ενώ 2.500 από αυτές εγκατέλειψαν τα σπίτια τους τελευταίους μήνες εξαιτίας των συγκρούσεων στις γειτονικές επαρχίες. Σύμφωνα με έκθεση της Υπηρεσίας Συντονισμού Ανθρωπιστικών Υποθέσεων των Ηνωμένων Εθνών, εξαιτίας των εσωτερικών συγκρούσεων στο Αφγανιστάν περίπου 83.345 άνθρωποι, μεταξύ των οποίων γυναίκες και παιδιά, έχουν εκτοπισθεί από τις αρχές του 2018. «Στην πραγματικότητα, τα παιδιά είναι τα μεγάλα θύματα του πολέμου στο Αφγανιστάν. Δεν έχει σημασία αν σκοτωθεί ο πατέρας ή η μητέρα γιατί η έλλειψη γονέων σημαίνει τον σταδιακό θάνατο ολόκληρης της οικογένειας», λέει ο Αναγιατουλάχ ο οποίος σταμάτησε να πηγαίνει στο σχολείο μετά τη δολοφονία του πατέρα του.