Σε μια περίοδο που βιώνουμε την προσφυγιά προς τη χώρα μας και τη νέα μετανάστευση των Ελλήνων προς την Ευρώπη, στη Σκιάθο ήδη τουλάχιστον το 20% των μόνιμων κατοίκων, είναι αλλοδαποί οικονομικοί μετανάστες. Άνθρωποι αθόρυβοι, εργατικοί, νοικοκύρηδες, προσφέρουν στη τοπική οικονομία και συναναστρέφονται κυρίως μεταξύ τους ζώντας στο περιθώριο της κοινωνικής ζωής του φιλόξενου τόπου μας. Τέτοιες μέρες κάθε χρόνο αναρωτιέμαι μήπως θα έπρεπε να τους πλησιάσουμε περισσότερο, να μάθουμε γι αυτούς -τα προβλήματα και την ιστορία τους-, να τους προτρέψουμε να συμμετέχουν στις δράσεις της κοινότητας, να τους δώσουμε χώρο να εκφραστούν. Και δεν αναφέρομαι στα παιδιά που εντάσσονται με το σχολείο, αλλά στους μεγάλους που σίγουρα αναπολούν το τόπο τους, όπου ενδεχομένως υπάρχουν και τους λείπουν οι άνθρωποί τους. Χρόνια πολλά λοιπόν και σ' αυτούς τους συνανθρώπους μας, όπως και σ' όλους όσους τέτοιες μέρες, πίνουν το πικρό φαρμάκι της ξενιτιάς.