Απεβίωσε σε ηλικία 93 ετών ο δημοσιογράφος Χρήστος Πασαλάρης, επί σειρά ετών διευθυντής ιστορικών εφημερίδων, ενώ τελευταία αρθρογραφούσε στην «Ελευθερία του Τύπου». Ο Χρήστος Πασαλάρης, γεννημένος στα Εξάρχεια το 1925, σπούδασε Ιατρική και Πολιτικές Επιστήμες στην Αθήνα και Δημοσιογραφία στις ΗΠΑ. Ο πατέρας του έδρασε στο γαλλικό σοσιαλιστικό κίνημα και η μητέρα του, γεννημένη στο Μοναστήρι, ήταν κόρη του Μακεδονομάχου Ναούμ Κωνσταντινίδη, οπλαρχηγού του Παύλου Μελά. Σύζυγός του υπήρξε η σπουδαία ζωγράφος Λούη Σηλυβρίδου-Πασαλάρη. Ο Χρήστος Πασαλάρης ξεκίνησε την επαγγελματική καριέρα το 1946 στον «Ριζοσπάστη» ως αθλητικός συντάκτης. Το 1946 φυλακίστηκε στη Μακρόνησο ως τα τέλη του 1950, παρέα με τους Μίκη Θεοδωράκη, Θανάση Κανελλόπουλο, Κώστα Δεσποτόπουλο, Γρηγόρη Μπιθικώτση, Γιάννη Βούλτεψη και άλλους. Μετά την απόλυσή του, το 1951 εργάστηκε ως αρχισυντάκτης στις εφημερίδες «Ταχυδρόμος», «Έθνος», «Φιλελεύθερος», «Αθηναϊκή» και «Εμπρός». Συνεργάτες του υπήρξαν τότε οι Αλέκος Φιλιππόπουλος, Γιάννης Καψής, Τάκης Λαμπρίας, Δημήτρης Μαρούδας, Νίκος Φώσκολος, Κώστας Πρετεντέρης, Αλέκος Σακελλάριος, Κωστής Χαιρόπουλος, Νταίζη Μαυράκη και άλλοι. Από το 1953, εργάστηκε επί 17 χρόνια στο συγκρότημα Λαμπράκη ως αρχισυντάκτης και διευθυντής σύνταξης στα ΝΕΑ, από όπου αποχώρησε το 1970. Από το 1970 ως το 1974 διηύθυνε το περιοδικό «Επίκαιρα» του Γιάννη Πουρνάρα με συνεργάτες τον Φρέντυ Γερμανό, τον ΚΥΡ (Γιάννη Κυριακόπουλο), τον Νίκο Μαστοράκη, τον Γιώργο Λιάνη, τον Γιώργο Μπέρτσο και άλλους. Λίγο πριν από την πτώση της Χούντας εκλήθη να διευθύνει την «Βραδυνή». Μετά την αποχώρησή του από τη «Βραδυνή», εκλήθη το 1975 να διευθύνει την «Απογευματινή» του Νάσου Μπότση. Τον Απρίλιο του 1983, μετά το θάνατο του Νάσου Μπότση, δέχθηκε πρόταση του Άρη Βουδούρη να του «στήσει» και να διευθύνει τον «Ελεύθερο Τύπο». Αμέσως μετά ο Χρήστος Πασαλάρης εκλήθη να διευθύνει την «Μεσημβρινή» του ομίλου Βαρδινογιάννη. Από το 1990 ως τον Ιούνιο του 2009, εργάστηκε ως διευθυντής ή σύμβουλος έκδοσης και αρθρογράφος στις εφημερίδες «Απογευματινή» και «Ελεύθερος Τύπος» και από το 2014 ως κύριος αρθρογράφος και σύμβουλος έκδοσης στην εφημερίδα Realnews. Από το 1968 έως το 2015, εργάστηκε ως καθηγητής δημοσιογραφικών σπουδών σε σχολές δημοσιογραφίας. Τον Φεβρουάριο του 2016 παρασημοφορήθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλο, με τον Χρυσό Φοίνικα. Επίσης έχει τιμηθεί δύο φορές από το Ίδρυμα Μπότση (1986 και 1998) για την ευδόκιμη υπηρεσία του, από το «Ίδρυμα Ιπεκσί» (1989), από την Ακαδημία Αθηνών (1985) για το βιβλίο του «Μια ζωή τίτλοι», από το Δήμο Αθηναίων με χρυσό μετάλλιο για την προσφορά του στο λειτούργημα, από το ελληνικό κράτος με το μετάλλιο αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης, όπως επίσης και από την οργάνωση «Μπουμπουλίνα» για τον ίδιο λόγο. Από την Μαριάννα Βαρδινογιάννη για την προσφορά πινάκων της αείμνηστης συζύγου του Λούης για τα καρκινοπαθή παιδιά. Το 1909 η Βουλή καθιέρωσε «Ετήσιο βραβείο πολιτικής αρθρογραφίας» στο όνομα του Χρήστου Πασαλάρη. Είχε συγγράψει τα εξής βιβλία:

• Πως να γίνετε δημοσιογράφος (1970) - Έξι εκδόσεις
• Οι άσσοι της αστροναυτικής (1970) - Δύο εκδόσεις
• Καλημέρα νέα τεχνολογία (1983)
• Η πράσινη αλεπού (1987)
• Μια ζωή τίτλοι (1989) - Πέντε εκδόσεις
• Στου κουφού την πόρτα (1992)
• Οι βαρόνοι των media - Τρεις εκδόσεις
• Όρτσα και μη φοβάσαι (1994)
• Την αλήθεια και ας πονάει (2002) - Δύο εκδόσεις
•  Η ιστορία του Τύπου 2006 - Δύο εκδόσεις
• Κάθε παλιό να σβηστεί (2015)