Η νεαρή Ματίνα που έχει μεγαλώσει και έχει ζήσει στο Τορόντο του Καναδά, πλέον μένει μόνιμα στην Ελλάδα και την Αθήνα κι ήρθε να κυνηγήσει το όνειρό της εδώ. Βρεθήκαμε σε μία ωραία καφετέρια στο Παγκράτι. Ήταν η πρώτη συνέντευξη που έκανε από κοντά με κάποιον δημοσιογράφο, αλλά την βρήκα αρκετά χαλαρή και με πολλή διάθεση στο να μου πει πράγματα. Η Ματίνα, λοιπόν, μαζί με την οικογένειά της, άφησαν πίσω τις «ανέσεις» του Καναδά και επέστρεψαν στην Ελλάδα. Η ίδια μου λέει ότι ήθελα πάντα να γυρίσει εδώ, ώστε να μπορέσει να δημιουργήσει στη χώρα της και στον τόπου που αγαπάει περισσότερο από κάθε άλλον στον κόσμο. Ταλαντούχα, με ωραίες ιδέες, γράφει στίχους και μουσική στα τραγούδια της, νομίζω ότι θα καταφέρει να κάνει αρκετά πράγματα στο χώρο, γιατί πάνω από όλα, δείχνει να το θέλει πολύ. Πάμε να γνωρίσουμε τη Ματίνα και να δούμε τι έχει να μας πει… Συνέντευξη | Ηρώ Τζημίκα Matina! Χαίρομαι πολύ που σε γνωρίζω και που θα κάνουμε αυτή την κουβέντα… Από όσο ξέρω είναι κι η πρώτη σου συνέντευξη και χαίρομαι εις διπλούν… Καταρχάς πώς περνάς;  Ηρώ κι εγώ χαίρομαι πάρα πολύ που είμαι εδώ και που θα πούμε όμορφα πράγματα. Μου αρέσει πολύ που βρίσκομαι στην Αθήνα και που περνάω ευχάριστα και δημιουργικά το χρόνο μου με τη μουσική. Γράφω πολύ, ψάχνω για νέες ιδέες. Ετοιμάζω κιόλας και δική μου μπάντα αυτό το διάστημα, γιατί το στυλ μου είναι ποπ/ροκ και χρειάζεται να έχω κάτι ολοκληρωμένο δικό μου. Τρέχεις πολύ από ότι βλέπω και είσαι ακόμα στην αρχή σου…  Τρέχω αρκετά, ναι! (γέλια) Όταν αγαπάς όμως κάτι είναι ωραίο, γιατί έχεις πολλή όρεξη. Ελεύθερος χρόνος;  Βρίσκω, αλλά και πάλι θα γράψω, να σου πω την αλήθεια! (γέλια) Όμως τα Σαββατοκύριακα τα αφιερώνω σε φίλους, σε βόλτες και να γυμνάζομαι! Μεγάλωσες στον Καναδά από όσο ξέρω. Τι μπορείς να μου πεις για την παιδική σου ηλικία ώστε να σε γνωρίσουμε καλύτερα;  Ακριβώς. Μεγάλωσα στο Τορόντο κι έχω 5 αδέλφια. (γέλια) Είμαστε μεγάλη οικογένεια και είμαστε και πολύ δεμένοι μεταξύ μας. Θυμάμαι όμορφα χρόνια και από πάντα με θυμάμαι να ασχολούμαι με τη μουσική. Έτσι στα 13 μου πήρα μία κιθάρα και έγραψα το πρώτο μου τραγούδι και στη συνέχεια μέσα σε ένα χρόνο έγραψα τον πρώτο μου δίσκο. Να σου πω βέβαια, ότι είμαι αυτοδίδακτη. Δεν είχα κάνει κανένα μάθημα! Ναι το είδα ότι έχεις κυκλοφορήσει ένα δίσκο εκεί κι ότι πήγε και πολύ καλά… Ναι, είχε παίξει στα ραδιόφωνα πολύ και γενικά τα τραγούδια είχαν απήχηση. Οπότε στα 15 μου κι επειδή το όλο πράγμα είχε πάρει μία κατεύθυνση, μπορώ να σου πω ότι ωρίμασα και πιο γρήγορα και μπήκα και ενεργά στη δουλειά. Πώς αποφάσισες ότι θα ασχοληθείς εξ’ολοκλήρου με αυτό;  Εκείνη την περίοδο ασχολούμουν σε επαγγελματικό επίπεδο και με τον αθλητισμό. Πήγαινε καλά κι είχα πολλές ευκαιρίες να πάω στην Αμερική, να σπουδάσω και πάνω σε αυτό. Έπαιζα βόλεϊ. Αλλά το άφησα όλο αυτό, γιατί τη μουσική την αγαπώ και με γεμίζει περισσότερο. Την επέλεξα ουσιαστικά γιατί μέσα από αυτή ξέσπασα κιόλας, γιατί μία περίοδο πιο μικρή είχα χάσει κάποια δικά μου άτομα και βρήκα εκεί διέξοδο! Εκφράζομαι 100%. Μάλιστα… Ωραία μου τα λες Ματίνα μου! Μεγάλωσες στο Τορόντο και έφυγες από εκεί με την οικογένειά σου και ήρθες στην Ελλάδα, ενώ άλλοι πραγματικά θέλουν να φύγουν από τη χώρα μας. Γιατί πήρατε τέτοια απόφαση:  Ναι η αλήθεια είναι, ότι ήταν μία τρελή απόφαση, όπως κι εσύ μπορεί να πιστεύεις ότι είμαι «τρελή» που έφυγα και τα παράτησα όλα! (γέλια) Και επειδή πήγαιναν αρκετά καλά τα πράγματα στη μουσική και στον αθλητισμό στον Καναδά. Απλά κάτι με έπιασε, κάτι ανεξήγητο και ήθελα πολύ να γυρίσω και να μείνω στην Ελλάδα. Γιατί από μικρή κάθε καλοκαίρι ερχόμουν εδώ. Έτσι, ήθελα πια να ζήσω και να μπορέσω να δημιουργήσω στη χώρα μου. Να εμπνευστώ από τους ανθρώπους, την κουλτούρα, τη νοοτροπία. Βρήκες τελικά έμπνευση;  Βρήκα, ναι και συγκεκριμένα στη Σκιάθο! Γιατί έχουμε σπίτι εκεί και πραγματικά βρήκα και ηρεμία μεγάλη. Ποιες τρανταχτές διαφορές μπορείς να μου πεις σχετικά με την Ελλάδα και τον Καναδά;  Πρώτα από όλα θα σου πω το κρύο. Και σίγουρα ήταν ο πρώτος λόγος που ήθελα να γυρίσω και πίσω στην Ελλάδα! (γέλια) Μου έλειπε η θάλασσα, ο ήλιος. Υπάρχουν όμως πολλές διαφορές. Η κουλτούρα είναι διαφορετική. Επίσης στον Καναδά υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι από όλες τις χώρες του κόσμου. Μία πολυπολιτισμικότητα που δεν τη βρίσκεις στην Ελλάδα, σε τέτοιο σημείο τουλάχιστον. Σκέψου στο δημοτικό, στην τάξη μου, ήμασταν 30 άτομα και πραγματικά ο κάθε ένας ήταν κι από διαφορετική χώρα. Από την Ινδία, το Πακιστάν, την Ιταλία, τη Γερμανία. Έμαθα όμως και πολλά πράγματα μέσα από αυτό. Και μπορώ να πω ότι εκεί είναι λίγο πιο «ανοιχτόμυαλοι» σε αρκετά θέματα… Εγκληματίστηκες εύκολα όταν ήρθες ξανά;  Εννοείται! Μα έτσι κι αλλιώς η ελληνική γλώσσα ήταν η πρώτη μου και ποτέ δεν τα ξέχασα. Απλά δεν τα μιλούσα τόσο πολύ! Η Ελλάδα ήταν το σπίτι μου πάντα! Περνάμε στη μουσική… Από πού εμπνέεσαι;  Από διάφορα πράγματα, αλλά το κυριότερο είναι τα προσωπικά μου βιώματα κι εννοείται ότι αυτό έχει να κάνει βέβαια και με τους φίλους, την οικογένειά μου. Όπως παράδειγμα στο πρώτο μου δίσκο, στο τραγούδι «Stage 9 Clinger» διηγούμαι κάτι που είχε ζήσει ο αδερφός μου κι είχε πολλή πλάκα! (γέλια) Κι όταν το άκουσε μου λέει «Ουάου, για εμένα το έγραψες;» (γέλια) Έχεις κι ένα τραγούδι που λέγεται «Runaway». Θέλω να πιαστώ κι από τον τίτλο και να σε ρωτήσω αν ως άτομο, έχεις τάσεις φυγής;  (γέλια) Δεν έχω η αλήθεια κι ό,τι κι αν συμβαίνει στη ζωή μου, το παλεύω πάντα. Δεν θέλω να έχω απωθημένα και το κυνηγάω φουλ! Καλύτερα να λέω ότι το προσπάθησα και δεν βγήκε, παρά ότι το παράτησα και δεν έγινε τίποτα. Θυμάσαι η πρώτη φορά που ανέβηκες στη σκηνή;  Έχω κάνει πολλά live, αλλά θυμάμαι την πρώτη φορά. Ήμουν 13 χρονών και ήμουν σε ένα live ενός πολύ αγαπημένου μου δασκάλου, που αυτός με είχε καλέσει, γιατί με είχε ακούσει να τραγουδάω και γνώριζε ότι ξέρω να παίζω κιθάρα. Κι έτσι με ανέβασε στη σκηνή! Ήμουν το μόνο παιδάκι σε εκείνο το μπαράκι, μαζί με τον αδερφό μου που ήταν 12 χρονών τότε και όλοι, ξέρεις, χειροκροτούσαν! Και φυσικά δίπλα μας οι γονείς μας να καμαρώνουν (γέλια) Μπορείς να μου πεις τώρα ένα ωραίο περιστατικό που συνέβη σε κάποια εμφάνισή σου;  Αυτό που μπορώ να σου πω και είναι πολύ χαρακτηριστικό, είναι ότι σε ένα live μου εδώ στην Αθήνα, ήρθε να με δει μία κοπέλα και τότε ήταν μαζί κι ο αδερφός μου. Ξέρεις, υπήρχαν ματιές και τα σχετικά κι από τους δύο (γέλια) αλλά δεν συνέβη κάτι εκείνη τη μέρα. Μετά όμως εγώ έγινα φίλη με αυτή την κοπέλα και στην πορεία κατέληξε να είναι ζευγάρι με τον αδερφό μου! (γέλια) Οπότε αυτό είναι πολύ ωραίο γιατί μετά από 3 μήνες το σκεφτόμασταν και λέγαμε «Δες πώς έγινε…» Βάζεις στόχους;  Φυσικά και βάζω και θεωρώ ότι είναι σημαντικό. Γιατί μόλις κατακτήσεις τον έναν, θέλεις να πας στο επόμενο κι ούτω καθεξής. Θα ήθελα να συνεχίσω αυτό που κάνω, να γράφω τραγούδια και να γράψω και για άλλους καλλιτέχνες. Το αγαπώ αυτό που κάνω και θέλω όλο και περισσότερο να πάει καλά! «Kiss and tell», λοιπόν… Μίλησε μου γι αυτό.  Το «Kiss and tell» να σου πω την αλήθεια, ήταν το πιο γρήγορο τραγούδι που έχω γράψει ποτέ!(γέλια) Κι ευχαριστώ πολύ και την εταιρεία μου, την Panik Records που το πίστεψε! Βγήκε σε μία ώρα. Μουσική και στίχοι. Είχα πάει για τρέξιμο και μου ήρθε η έμπνευση! Η ιστορία μιλάει για κάτι που έζησα στη Σκιάθο. Αν κάτσει δηλαδή κάποιος και διαβάσει τους στίχους που έχω γράψει, περιγράφεται από την αρχή μέχρι το τέλος τι έγινε. Ήταν δηλαδή για ένα παιδί που γνώρισα εκεί και το περιγράφω ακριβώς όπως ήτανε κι όλο το σκηνικό που έκανε για να με «ρίξει»! (γέλια) Σε αυτό το τραγούδι έχεις κι ένα υπέροχο video clip όμως… Βεβαίως και το σκηνοθέτησε ο Γιάννης Παπαδάκος. Η δουλειά είναι εκπληκτική. Το γυρίσαμε στον Πειραιά με υπέροχους συνεργάτες και εκείνη τη μέρα είχε τόσο κρύο, αλλά επειδή γελούσαμε όλη την ώρα, δεν κατάλαβε κανένας μας τίποτα! Έχεις αρχίσει και φτιάχνεις το κοινό σου σιγά, σιγά. Ποιο σχόλιο σου έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση έως τώρα;  Ισχύει και χαίρομαι πάρα πολύ γι’αυτό. Ένα σχόλιο που άκουσα, ήταν από έναν αρκετά επιτυχημένο τραγουδιστή και μου είχε πει χαρακτηριστικά ότι είναι από τα καλύτερα τραγούδια το «Kiss and tell» που έχουν βγει το τελευταίο διάστημα. Και πραγματικά ήταν πολύ τιμητικό για μένα. Το να ακούω κάτι τέτοιο από κάποιον που θαυμάζω! Μιας κι είπες ότι το τραγούδι το έγραψες για ένα αγόρι, θέλω να σε ρωτήσω, πώς είναι η σχέση σου με τα αγόρια; Γιατί κι εσύ είσαι ένα πολύ ωραίο κορίτσι!  Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια, Ηρώ (γέλια) Μπορώ να πω ότι τα πάω αρκετά καλά μαζί τους. Γενικά όμως δεν δίνω πολύ σημασία όταν με φλερτάρουν με κακό τρόπο. Είμαι πιο παραδοσιακή να στο πω έτσι. Μου αρέσει όταν ο άλλος θα έρθει με το σωστό τρόπο, να κάνει την πρώτη κίνηση. Είσαι τύπος της παρέας ή σου αρέσει η μοναξιά; Νομίζω είμαι και τα δύο στη ζωή μου. Και της παρέας, αλλά θέλω και το δικό μου χώρο και χρόνο. Πιστεύω γενικότερα πολύ στις ισορροπίες.  Γιατί είμαι και πολύ κοινωνική. Μου αρέσει να γνωρίζω κόσμο, να μιλάω με κόσμο… Πού μένεις στην Αθήνα;  Μένω Γλυφάδα. Είναι πανέμορφη περιοχή και μου αρέσει, γιατί έχει τα πάντα. Έχει πιο πάνω το βουνό, δίπλα τη θάλασσα, έχει μεγάλη αγορά, ωραίο κόσμο. Αλλά μου αρέσει να βγαίνω και στο κέντρο της Αθήνας, αλλά να πηγαίνω και βόρεια στην Κηφισιά, που είναι μια άλλη όμορφη περιοχή. Πού σου αρέσει να βγαίνεις;  Βγαίνω παντού, δεν έχω κανένα πρόβλημα! Καλή παρέα να υπάρχει και μπορώ να πάω από ένα μικρό μπαράκι, μέχρι και στα μπουζούκια! (γέλια) Τραγουδάς ελληνικά; Τραγουδάω, ναι. Αλλά αυτή τη στιγμή μου βγαίνει περισσότερο το να τραγουδάω στα αγγλικά. Κάποια στιγμή όμως θέλω να το κάνω… Αγαπημένοι καλλιτέχνες που μπορείς να μου ξεχωρίσεις;  Δύσκολη ερώτηση γιατί ακούω αρκετούς και σε πολλά είδη μουσικής. Ίσως αυτός που θα έλεγα ότι μου αρέσει περισσότερο, είναι ο Michael Jackson και από τους νεότερους θα πω σίγουρα τον Ed Sheeran. Γιατί μου αρέσει πολύ κι όλη του ιστορία. Ξέρεις, αυτό που ξεκίνησε μόνος του και δεν είχε τίποτα στην αρχή και κατέληξε να είναι ό,τι πιο huge υπάρχει στη μουσική βιομηχανία του σήμερα! Κλείνουμε σιγά, σιγά την όμορφη κουβεντούλα μας και θα ήθελα να μου πεις, γιατί ο κόσμος πρέπει να ακούσει τη μουσική σου; Γιατί είναι κάτι αληθινό και μέσα από τραγούδια μου, βγάζω τον εαυτό μου. Νομίζω ότι είναι και το σημαντικότερο σε έναν καλλιτέχνη. Γράφω τις εμπειρίες μου και θέλω ο κόσμος να ταυτιστεί με αυτά, γιατί έχω και τραγούδια που δεν έχουν κυκλοφορήσει ακόμα, που μιλάνε για πιο ευαίσθητα θέματα. Είσαι μία νέα, ταλαντούχα κοπέλα, που θέλει να ζήσει από τη μουσική στην Ελλάδα. Η αλήθεια είναι ότι είναι δύσκολες εποχές. Πιστεύεις θα το καταφέρεις;  Νομίζω παντού είναι δύσκολα, σε όλο τον κόσμο, όχι μόνο στην Ελλάδα, απλά εδώ επειδή είμαστε και μία μικρή χώρα, φαίνεται πολύ πιο έντονα. Ακόμα και στον Καναδά έχουνε άπειρα θέματα στην οικονομία, απλά εκεί δεν φαίνεται τόσο και δεν γίνεται τόσος ντόρος. Αλλά επειδή έχω κι ανθρώπους εδώ που με πιστεύουν, όπως έχω την εταιρεία μου και φυσικά έχω και πίστη στον εαυτό μου, θεωρώ ότι τα πράγματα θα πάνε σχετικά καλά. Γιατί το αγαπώ πολύ. Και έχει σημασία να αγαπάς αυτό που κάνεις και να έχεις στήριξη σε αυτό. Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που σου έχουν δώσει;  Είναι το να μην ακούω τόσο πολύ αυτά που λένε οι άλλοι. Αν το πιστεύω, να το κυνηγήσω ό,τι κι αν γίνει. Όσες πόρτες κι αν κλείσουν, θα βρεθεί μία, αργά ή γρήγορα που θα ανοίξει. Πώς θα χαρακτήριζες τον εαυτό σου;  Αυθόρμητη, παθιασμένη, πεισματάρα! Σε ποια εποχή θα ήθελες να ζούσες αν μπορούσες να γυρίσεις το χρόνο πίσω;  Σίγουρα θα ήθελα να μπορούσα να ζήσω στα 90’s, αλλά ξέρεις, όπως είμαι τώρα και στην ηλικία που είμαι. Ήταν πολύ edg-y εποχή και υπήρχε αρκετή πρωτοπορία σε θέματα μουσικής. Ο πρώτος δίσκος κιόλας που αγόρασα ως παιδί, ήταν το live από το MTV unplugged των Nirvana! Τέλος δώσε μου μία ευχή για όλα τα νέα παιδιά που θέλουν να κυνηγήσουν τα όνειρά τους και τι άλλο να περιμένουμε από εσένα.  Εγώ αυτό που θα πω, είναι να ξέρουν τι θέλουν και να κάνουν τα πάντα γι’αυτό, μόλις το καταλάβουν. Αν έχουν δηλαδή κάποιο ταλέντο να μη το αφήσουν ποτέ. Σκέψου ότι ακόμα κι οι U2 κι οι Beatles στην αρχή τους, είχαν «φάει» πόρτα από πολλές εταιρείες και κάποια στιγμή, αν δεν κάνω λάθος, είχαν βγει κάτι συμβόλαια στη δημοσιότητα, που έλεγαν ότι δεν θα κάνουν τίποτα! Να σκεφτούν δηλαδή, ότι ακόμα κι αυτούς, τους είχαν απορρίψει. Αλλά μόνο κυνήγι γι’αυτό που αγαπάμε. Όσον αφορά τα νέα σχέδια, έχουμε πολλή μουσική, ετοιμάζουμε τις επόμενες εμφανίσεις μου και φυσικά τρέχουμε το «Kiss and tell». Ευχαριστώ πολύ Ματίνα μου!  Ηρώ, εγώ ευχαριστώ πολύ γι’αυτή την ωραία κουβέντα…