Και τα προβλήματα συνεχίζουν να υπάρχουν στην Αλόννησο, γιατί, τελικά, έχουν δίκιο όλοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι στην Ελλάδα του 2018, τα απομακρυσμένα νησιά είναι καταδικασμένα στην απομόνωσή τους και ότι υπάρχουν, δυστυχώς, δύο διαφορετικοί κόσμοι. Ήρθαμε στην Αλόννησο, για να εργαστούμε από τύχη αρχικά, αλλά με τη δική μας βούληση στη συνέχεια και το πονούμε και το αγαπούμε αυτό το νησί και για αυτό μας προβληματίζουν και μας πικραίνουν κάποιες καταστάσεις που δημιουργούν έντονα προβλήματα σε όλους μας! Για πολλαπλή φορά το τελευταίο διάστημα το νησί μένει αποκλεισμένο λόγω μηχανικής βλάβης του ΕΡΑΤΩ και χωρίς κάποιος να μπορεί να δώσει απαντήσεις για το πότε θα λυθεί αυτό το μαρτύριο και θα αποκατασταθεί η επικοινωνία του νησιού με τον Βόλο. Χωρίς κάποιος να μπορεί να απαντήσει γιατί πρέπει να παίζουμε τη ζωή μας κορώνα γράμματα, όταν μπαίνουμε σε αυτό το δελφίνι αλλά και γιατί είμαστε υποχρεωμένοι να υπομένουμε τις πολλαπλές το τελευταίο διάστημα βλάβες και τους αποκλεισμούς λόγω καιρικών φαινομένων. Είναι κρίμα να βλέπεις εκπαιδευτικούς να ταλαιπωρούνται, κατοίκους να αναμένουν από τις 6.30 το πρωί μέχρι στις 4.30 το απόγευμα στο Λουτράκι για να φύγουν με άλλο θαλάσσιο μέσο, την τροφοδοσία του νησιού να είναι ελλιπής, ραντεβού με γιατρούς να ακυρώνονται, νεκρούς να αναμένουν στα ψυγεία για να γίνει δρομολόγιο και να μπορέσουν να ταφούν στο νησί τους και κατοίκους του νησιού να ψάχνουν εναγωνίως να βρουν μεσο, για να φύγουν και να προλάβουν τους συγγενείς τους που χαροπαλεύουν! Και αν δεν ήταν και ο Πρωτέας να δω τι θα κάναμε! Αυτός ο χειμώνας ήταν ιδιαίτερα βαρύς για το νησί της Αλοννήσου και έδωσε ένα μεγάλο μάθημα και σε μας που μεγαλώσαμε και ζήσαμε σε μεγαλουπόλεις! Δυστυχώς, υπάρχουν δύο θεοί και οι δύο κόσμοι στην πατρίδα μας και κάποιοι νοιάζονται μόνο το καλοκαίρι για την αύξηση των δρομολογίων, χωρίς να τους ενδιαφέρει τι κάνουν τον υπόλοιπο καιρό οι κάτοικοι της Αλοννήσου! Για να δούμε αν τελικά θα βρεθεί αυτή τη φορά λύση ή αν θα συνεχίσουμε να βλέπουμε το λιμάνι άδειο…!!!