Οκτώβριος, μήνας του οργώματος και της σποράς.
Καρδιά του φθινοπώρου.
Το φως της ημέρας λιγοστεύει.
Στη φύση τα χρώματα γίνονται πιο γήινα.
Τα φύλλα πέφτουν αθόρυβα.
Η βροχή ποτίζει ήρεμα το διψασμένο έδαφος.
Η γη ησυχάζει και ετοιμάζεται.
Είναι ώρα κι εμείς να ησυχάσουμε.
Να εγκαταλείψουμε τους θορύβους του θέρους.
Να περάσουμε από την επιφάνεια στο βάθος.
Ν´ αφήσουμε σιωπηλά τον αγρό της ψυχής μας να ετοιμαστεί για τη νέα σπορά, για πλουσιότερη καρποφορία.
«Εξήλθεν ο σπείρων του σπείραι τον σπόρον αυτού…»